ผู้หญิงทุกคนในโลกนี้เต็มไปด้วยความลึกลับเสมอ ไม่ว่าจะเป็นเมียที่นอนกอดกันอยู่ทุกคืน คู่รักที่แสนจะหวานชื่น ผู้หญิงที่ต้องใจบนรถเมล์ หรือโฉมตรูในงานราตรีสโมสรอย่างหรูหรา ลึกลับซ่อนเร้นยิ่งกว่ามหาสมุทรและถ้ำเหว...ผู้หญิงที่ไม่ลึกลับซับซ้อนกับผู้ชายอย่างท่านกับข้าพเจ้าก็คือแม่ของเรานั่นเอง (ท้องนาข้างกรุง : ประเสริฐ พิจารณ์โสภณ)
...................
ถ้าเราอยู่ในโลกนานเข้า เรายิ่งรู้จักผู้หญิงเข้าทุกที
(ละครแห่งชีวิต : ยอร์ช เบอร์นาร์ด ชอร์)
...................
บางทีผู้หญิงเราคงต้องรักผู้ชายด้วยสมอง มากกว่าหัวใจ
(บ่วงไฟ : ประชาคม ลุนาชัย)
...................
ผู้หญิงเดินสองขา ไม่กินหญ้า รู้จักพูด รู้จักหัวเราะ แต่ไม่ใช่คนเหมือนพวกผู้ชาย
(คนทำขนมปัง)
..................
ผู้หญิงผู้ชายมีความสามารถเท่ากัน เพียงแต่ผู้หญิงไม่ค่อยมีใครให้โอกาสเท่าไร...โลกใบนี้สร้างด้วยมือของผู้หญิงครึ่งหนึ่ง (ไหมแม :)
.................
9 มกราคม 2550 เป็นอีกวันที่ผมต้องนั่งประชุมกับนิสิตโครงการส่งเสริมเยาวชนดีเด่นด้านศิลปวัฒนธรรมตั้งแต่เวลา 18.00 - 21.00 น.
แต่ช่วงบ่ายคล้อยก่อนเลิกงานนิสิตชายท่านเดิมที่ผมเคยได้บันทึกเรื่องราวของเขามาแล้วครั้งหนึ่งในชื่อ "โลกแคบและความเป็นจริงของใครบางคน" เข้ามาพบผมในท่าทีที่ดูดีด้วยชุดนิสิต ใบหน้าแต้มยิ้ม แววตามีประกาย ดูมีชีวิตชีวากว่าทุกครั้ง แต่ก็ยังซ่อนแฝงความหม่นเศร้าอยู่อย่างลึกเร้น...
เขาบอกกับผมในทำนองว่า "หลังได้พูดคุยกับผมแล้ว สบายใจขึ้นเยอะเลยทีเดียว และสองวันที่ผ่านมาก็กล้าที่จะเดินเข้าไปใช้ชีวิตกับเพื่อน ๆ ได้อย่างยาวนานกว่าทุกวันที่ผ่านมา อีกทั้งยังกล้าที่จะพูดและมีความอดทนที่จะรับฟังเรื่องราวของเพื่อน ๆ อย่างไม่รู้สึกอึดอัด"
และถึงแม้จะยังไม่รู้เลยว่าผู้หญิงที่เขา "หลงรัก" และ "ตกหลุมรัก" อย่างฉับพลันนั้นเป็นใคร ? เรียนสาขาอะไร ? พักที่ไหน ? แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกย่ำแย่, หม่นเศร้า หรือแม้แต่กระวนกระวายใจเลยแม้แต่น้อย !
ผมยิ้ม, และก็ยิ้ม .... แต่ด้วยความสัตย์จริง, เขาก็ไม่ได้คุยกับผมนานนัก เพราะรู้สึกเกรงใจ กอปรกับตัวเขาเองก็รู้ว่ามีนิสิตอีกสองรายรอคิวที่จะพบปะหารือเรื่องใดเรื่องหนึ่งกับผม - รวมถึงการที่ผมจะต้องประชุมในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า...ทำให้เขาไม่อยากรบกวนผมในห้วงเวลาเช่นนี้
.........
เขาขอให้ผมจดเบอร์โทรศัพท์มือถือของผมให้กับเขา...มิหนำซ้ำยังบอกว่า "บัดนี้ตัวเขาได้ซื้อโทรศัพท์มือถือเครื่องแรกในชีวิตให้กับตัวเองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และขออนุญาตที่จะปรึกษาหารือเรื่องต่าง ๆ กับผมผ่านทางโทรศัพท์..." (ซึ่งผมก็บอกว่า "ได้...ได้ทุกเวลา..")
อีกทั้งยังร้องขอให้ผมแนะนำหนังสือเกี่ยวกับ "ผู้หญิง" สักเล่มหรือมากกว่านั้นให้เขาได้อ่าน เพื่อทำความเข้าใจกับเรื่องราวอันหลากหลายของความเป็นผู้หญิง
ผมยิ้ม, และบอกกับเขาว่าจะเป็นธุระลองรื้อค้นตู้หนังสือที่บ้านดูเผื่อจะมีพอให้หยิบยืมไปอ่านได้บ้าง แต่ก็ต้องใช้เวลาสัก 2 - 3 วัน (ซึ่งเขาก็ยืนยันว่ารอได้...)
..............
แต่เอาเข้าจริง ๆ ผมกลับไม่มีเวลาพอที่จะค้นหาหนังสือให้เขาได้เลย เพียงเพราะกว่าจะเลิกประชุมก็ล่วงเข้าเกือบ 3 ทุ่ม แต่ไม่วายวิตกเป็นห่วงว่าเขาจะรอเก้อ ซึ่งดีไม่ดีพรุ่งนี้เขาอาจจะมาพบผมเร็วกว่ากำหนดที่นัดไว้ก็เป็นได้ !
ด้วยเหตุนี้, ผมจึงต้องพลิกดูสมุดบันทึกที่เคยคัดลอกข้อความจากวรรณกรรมที่เคยอ่านเมื่อหลายปีที่แล้ว โดยเลือกเฟ้นกระบวนความที่เกี่ยวกับ "ผู้หญิง" ในมุมมองต่าง ๆ เพื่อเตรียมให้เขาได้นำไปอ่านเล่น ๆ รอเวลาจนกว่าจะสามารถแนะนำหนังสือ หรือแม้แต่หาหนังสือให้เขาได้ยืมอ่านตามคำสัญญาที่ให้ไว้ในช่วงเย็นที่ผ่านมา
..............
บางกระบวนความขาดตกบกพร่องเรื่องการบันทึกข้อมูลผู้เขียน กระนั้นผมก็ยังปรารถนาที่จะนำมาให้ท่านทั้งหลายได้อ่านก่อนนิสิตท่านนั้น...
เผื่อบางที, ท่านทั้งหลายจะได้ช่วยเติมเต็ม ขัดเขลา รวมความถึงการแต่งเติมให้สมบูรณ์ดูดี และเหมาะต่อการที่เขาจะได้อ่านและทำความเข้าใจ
ช่วยผมนะครับ...เพราะยังไงเขาก็ได้ก้าวออกมาจากโลกแคบใบนั้นบ้างแล้ว !
คุณ somporn . ที่นับถือ
1. สัมผัสด้วยความประณีตและให้เกียรติ มิฉะนั้นอาจได้รับอันตราย
2. ครอบครองได้เพียงชิ้นเดียว ใครฝ่าฝืนจะเกิดอาการ "สามเส้าดีซีส" ทำให้ทุรนทุรายอยากฆ่าตัวตาย
ณ วันนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจ...ผู้หญิง (บางคน) ครับ :)
ยากแต้ๆ
ปี้อ้ายหมอกจ๋าม ธนกฤต ครับ
ปี้อ้ายเขียนตกหล่น ข้อความไม่ครบครับ (555)
คุณเอก ครับ
แต่คุณ ธนกฤต
ขอบคุณทั้งสองท่านอีกครั้งครับ...สำหรับผู้ซึ่งยังรักที่จะเรียนรู้ผู้หญิง
ขอบคุณ คุณปวีณา ธิติวรนันท์ มากครับ
อ่านเจอผู้ชายเขียนถึงผู้หญิงอีกคน
เคยอกหักกันบ้างไหมครับ ผมเคยอกหักมาแล้วหลายครั้งเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากให้ผู้ชายเข้าใจ...เหมือนเพลง คุณ ปาน ธนพร ร้องไหว้ รู้สึกว่ามันเข้าชีวิตจิตใจเนอะ...เลยไม่รู้ว่าเอาใจตัวเองเกินไปหรือเปล่า...
คนที่พึ่งมีความรัก คนที่พึ่งแต่งงาน คนที่พึ่งเรียนจบ ดูเหมือนว่าเค้ากำลังจะประสบผลสำเร็จ แต่ลึกลงไปในใจแล้วคนเหล่านี้ อยู่ในภาวะที่โหยหา ต้องการอะไรซักอย่างที่ตอบสนองความรู้สึก เช่น รู้สึกว่าตนเอง เป็นคนมีคุณค่า มีมนุษย์สัมพันธิ์ดี ใน สายตาของคนอื่น พยายามที่จะศึกษาคนอื่น ว่าต้องการอะไร แล้วทราบหรือยังว่าที่แท้เราต้องการอะไร เราค้นหาตัวเราเองเจอหรือยัง ผลกระทบของตัวเราที่เกิดกับคนอื่น เป็นอย่างไร อยากแนะนำหนังสือของ สตีเฟน ที่เขียนถึงอุปนิสัย 7 ประการ (ไม่แน่ใจในชื่อหนังสือนะ)
ฉันเข้าใจเธอบ้าง ในบางสิ่ง
สิ่งทุกสิ่งก็ดูจะมีค่า
เธอเข้าใจฉันบ้าง บางเวลา
เวลาทุกเวลาก็ดูจะเบิกบาน
คุณแผ่นดิน...และท่านชาย ท่านหญิงคะ
ผู้หญิงไม่ลึกลับเสมอไปหรอกค่ะ ถ้า. . . ลองมองดูดีๆ คนเรา(ก็หมายถึงผู้หญิงด้วย)นั้นมีลมหายใจ ไม่ใช่ภาพวาด ที่จะสวยงามอยู่ตลอดเวลา “คน” เป็นสิ่งมีชีวิตที่มี สอง ด้านทั้งด้านบวกและด้านลบ ซึ่งเราสามารถค้นหาได้ ถ้าใส่ใจ สนใจ ต้องไม่คาดหวังกับ คน หนึ่ง คนมากเกินไป เพราะไม่มีใครสามารถเป็นทุกอย่าง ที่ทุกคนอยากให้เป็น แม้แต่ตัวเราเอง
...ถ้า อยากรู้จักใครสักคน จะต้องหัดเรียนรู้ ศึกษา คนๆนั้นไม่ใช่เปลี่ยนแปลงคนๆนั้น... (nutim ทำเหมือนรู้นะเนี่ยแต่ความจริงไม่ค่อยรู้อะไรหรอกค่ะ)
ฝากบอกน้องเค้าด้วยค่ะ