น้อมกราบบูชาพ่อแม่ครูบาอาจารย์
ด้วยความเคารพรักเทิดทูนในองค์ท่านอย่างสุดหัวใจขอรับ
องค์ท่านทำให้ผมมีวันนี้
หากไม่มีองค์ท่านแล้ว...ไม่รู้ว่าผมจะได้เจอความตั้งมั่นของใจตอนไหน และหากผมเจอไม้งามเมื่อขวานบิ่นในช่วงบั้นปลายของชีวิตแล้วละก็..ผมคงฝึกความตั้งมั่นของใจได้ยาก...ได้ลำบาก
อุปทานขันธ์... มันคงทำให้ผมหลงโลก..หลงอยู่ในวังวนของวัฏฏะ ...จนผมโงหัวไม่ขึ้น
และเมื่อถึงตอนนั้นผมคงเสียใจไปชั่วชีวิต ที่อุตส่าห์ได้เกิดมาเป็นมนุษย์และพบเจอพระพุทธศาสนาแล้ว... แต่ผมกลับไม่เห็นความงามของชีวิตที่ได้เกิดมา
พระอาจารย์หลวงพ่อฯคือครูที่เป็นมากกว่าคำว่า"ครู"
พระอาจารย์หลวงพ่อฯคือจิตวิญญาณในชีวิตของผมขอรับ ที่เมตตามอบพายพร้อมเรือให้ผมแจวด้วยตัวเอง ผมจะแจวมันไปให้ถึงฝั่ง...ตามปณิธานขององค์ท่าน