เก็บตก "ผลึก KM " : เรียนรู้เพื่อถักทอ
หลังจากที่ผมเข้าไปอ่านบันทึกเดิมของผม <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">หาก KM คือทางเลือกในการพัฒนา กรณีนี้ผมควรทำอย่างไร?</p>
และได้ทบทวนข้อคิดเห็นที่มีคุณค่าของผู้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ผ่านบันทึกอย่างละเอียด ผมรู้สึกมีพลังและมองเห็นแสงเรืองรองที่จะเกิดขึ้นอีกในไม่ช้า
</span></span><p>ไม่เพียงแต่ถ้วยความที่ให้ข้อคิดเห็นเท่านั้น แต่ยังเจือด้วยมิตรภาพ และกำลังใจในตัวอักษรให้ผมรับรู้ ความพิเศษของ Gotoknow เป็นเช่นนี้นั่นเอง Blogger บางท่านได้แนะนำให้สรุปและเขียนบันทึก KM ฉบับ “คนคิดจะเริ่มต้น” ตอนนี้ผมกำลังรวบรวมอยู่ครับ ขอใช้เวลาสักนิดผมจะนำลงในบันทึกของผมครับ คาดหวังว่าจะให้ทุกท่านที่สนใจได้เรียนรู้ร่วมกัน และส่งให้ท่าน ผู้อำนวยการโรงเรียนที่ผมอ้างถึงด้วย </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">สิ่งที่พบ และผมคิดว่าจะเป็นแรงบันดาลใจให้กับ “คน KM” นั่นก็คือ คำคม ประโยคสวยๆ ที่ผ่านการกลั่นจากประสบการณ์ ที่สั่งสม </p>(ใน ข้อ Comment บันทึก <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">หาก KM คือทางเลือกในการพัฒนา กรณีนี้ผมควรทำอย่างไร?</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ทั้งหมด)</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> </p>
ผมเห็นว่ามีประโยชน์มาก และนำมารวบรวมไว้ในบันทึกนี้ลองติดตามอ่านและคิดตามดูนะครับ
</span></span></span><hr>
"KM ทำบ่อยๆ สม่ำเสมอ ต่อเนื่อง บนงานประจำของโรงเรียน แล้วมันจะเกิดผล" Thawat
</span><p> </p><p>“กระบวนการคิดโจทย์และลงมือทำ KM ให้ทำจากเล็ก ไปใหญ่” Thawat</p><p>“เวลาสแกนมองหา best/good practice นั้น อย่ายึดตามคำบอกเล่าตามตำรา แต่ให้มองทะลุไปถึงผลที่เกิดขึ้นกับศิษย์เป็นสำคัญ” Thawat </p><p></p><p>“ต้องพยายามบอกทุกคน ว่า KM ไม่ใช่เรื่องใหม่ ทำมาเป็นล้านๆปีมาแล้ว เพียงแต่เรามาจัดระเบียบเพิ่มนิดหน่อย ให้ดูดีกว่าเดิม ขันน็อตที่หลวมให้ดีขึ้น ก็เท่านั้นเอง” ดร. แสวง รวยสูงเนิน</p><p></p> “ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม จะมีคนคอยโต้แย้งเสมอ ให้ผู้รับผิดชอบ รับฟังเสมอ และยึดเป้าหมายของงานเป็นสำคัญ” <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">Mitochondria</p> <p style="background: white; margin: 3pt 6pt 0pt 0cm" class="MsoNormal"> </p>“สิ่งสำคัญที่สุด คือ การแปลงความคิดในเรื่องต่างๆ ออกมาเป็นรูปธรรมให้ได้ โดยเน้นที่การให้ความสำคัญต่อคนเป็นหลัก ผลสำเร็จของงานก็จะตามมา “ <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">Mitochondria</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>“ไม่ต้องไปสนใจคำว่า KM …ทฤษฎีไม่ได้มีความสำคัญเท่าการปฏิบัติครับ ให้เริ่มต้นจากการทำ ทำ …..แล้วก็ทำ” <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">Mitochondria</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> “แนวทางปฏิบัติอันดีเลิศ จะไม่ก่อให้เกิดผล หากไม่เข้าถึงใจคน ต้องร้อนรนเพราะจนใจ” <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">นาย ปริวัตร เขื่อนแก้ว</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> “ความสำเร็จจะเกิดผล หากได้เข้าถึงใจคน จะสุขล้นเพราะทุกคนร่วมกันทำ” <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">นาย ปริวัตร เขื่อนแก้ว </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>“ถ้าผู้บริหารลงมาทำงานด้วยจะทำงานง่ายมากแต่อย่าให้ผู้บริหารบังคับครู ต้องใช้หลายๆเทคนิค การทำงานกับบุคลากรทางการศึกษาเป็นเรื่องละเอียดอ่อน” <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">นาย ขจิต ฝอยทอง </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">“เริ่มจากจุดเล็กๆ ประเด็นเล็กๆเหล่านี้เมื่อได้ชื่นชมกันบ้าง เฉลิมฉลองกันบ้างมันจะสร้างแรงกระเพื่อมไปสู่ประเด็นใหม่เรื่องใหม่ได้” </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ครูนงเมืองคอน </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>“เมื่อคนมีความพร้อม เขาก็จะสามารถวิเคราะห์ได้เองว่า จะกำหนดประเด็นหัวข้อ (หัวปลา) ที่จะนำมาคุยกันอย่างไร จึงจะตรงเป้าหมาย … “ <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เพื่อนร่วมทาง </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>“เป้าหมายเลือนลาง - โครงสร้างสับสน - ผู้คนเบื่อหน่าย - สุดท้ายเลิกรา … “ <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">Handy</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>การวิจัยที่เนียนไปกับการจัดการเรียนรู้เรียนเป็นการวิจัยที่เป็นประโยชน์ที่สุด <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ลำดวน </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><hr></p>เก็บถ้อยคำดีๆทั้งหมด จากบันทึก <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">หาก KM คือทางเลือกในการพัฒนา กรณีนี้ผมควรทำอย่างไร?</p>ครับ
ความเห็น (15)
เจริญพร จ้า
เข้ามาอ่านนะครับ ตามคำคมที่ยกมาทั้งหมด มีความเห็นว่าเป็นแนวคิดปฏิบัตินิยมครับ และบังเอิญโดยส่วนตัวก็ค่อนข้างจะมีความเห็นขัดแย้งกับปฏิบัตินิยมด้วยครับ..
มิใช่เอาปลาทูมาขายกับชาวตังเกนะครับ (5 5 5) ปฏิบัตินิยมนี้ เป็นปรัชญาของอเมริกา เกิดขึ้นราวร้อยกว่าปีเท่านั้น (ไม่ถึงร้อยห้าสิบปี) แนวคิดนี้สร้างให้อเมริกาเป็นใหญ่อยู่ในขณะนี้ แต่ปรากฎการณ์ของความเป็นอเมริกาขณะนี้เป็นอย่างไร คุณโยมก็คงจะตอบตัวเองได้
ค่อยคุยต่อนะครับ
เจริญพร
- เห็นเงียบ ๆ ไปเข้าใจว่าคงกำลังยุ่งกับงาน..
- ผมเองก็ชอบที่จะจดบันทึกข้อความหรือถ้อยคำที่ชื่นชอบจากวรรณกรรมเรื่องต่าง ๆ สะสมและนำมารวบรวมเป็นเล่มเล็ก ๆ แจกจ่ายให้นิสิต ซึ่งเคยได้รับความนิยมมาก จนไม่เหลือเก็บ
- นิสิตเองก็แปลก ชอบอ่าน และไม่แสวงหา
- ชอบอ่านแต่ก็ (ยัง) ไม่ชอบเขียน
- การรวมบรวมทัศนะ วาทกรรมที่เกิดขึ้นในบันทึก KM คือกระบวนการจัดเก็บ สังเคราะห์ที่มีประโยชน์มาก ซึ่งเป็นกำลังใจให้นะครับ จะได้แบ่งปันกันในอนาคตต่อไป
- อีกอย่าง การย้อนกลับไปประมวลบันทึก ก็ไม่ต่างอะไรกับการกลับไปสำรวจจังหวะและรอยเท้าการก้าวเดินของเราเอง
นมัสการ ท่านพระคุณเจ้า
เป็นเกียรติ และมงคลอย่างสูงแก่กระผมมากขอรับ
มิใช่ปลาทูมาขายให้ตังเก แน่นอนครับ กระผมเองก็เรียนรู้ตามวิถีของกระผมเอง ความรู้ยังน้อย มีอะไรมากมายที่กระผมไม่รู้
แต่วัตุประสงค์ที่นำมาเขียนในบันทึกนี้ กระผมเพียงอยากให้ "คน KM" ได้เห็นวิถีแนวทางบางอย่าง เห็นกำลังใจ
ถ้อยคำเล็กๆแต่สร้างพลังที่ยิ่งใหญ่ เชื่อว่าพลังแห่งความดี คิดดี ปฏิบัติดี จะส่งผลให้งานนั้นสำเร็จลุล่วงไป แม้ล้มเหลว ไม่สำเร็จแต่อย่างน้อยก็ภาคภูมิใจ ว่าได้ทำ และพร้อมจะทำใหม่ครับ
ปฏิบัตินิยม ที่ไม่มีธรรมะ ไม่มีความดี เป็นปฏิบัตินิยมที่เป็นอาวุธทิ่มแทงตนเองและโลก
ผมขอแลกเปลี่ยนเพียงเท่านี้ครับ...
อาจเป็นคนละเรื่องกับท่านพระคุณเจ้า หรือเปล่า กระผมไม่ค่อยแน่ใจในการคิดของตนเองนัก
เรียนมาเพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
คุณ แผ่นดิน
ผมเงียบไปครับ..แต่ก็เฝ้าดูการเคลื่อนไหวของ Gotoknow อยู่ อาจด้วยภาระกิจที่เข้ามามากในช่วงนี้นั่นเอง
คำดีๆที่ให้กำลังใจ ผมก็ชอบที่จะเก็บไว้เช่นกันครับ ผมคิดว่า สิ่งเหล่านี้เองเป็นการสรางพลังใจให้ตนเอง บางคำ บางถ้อยความ ทำให้ผม"คลิ๊ก" จนถึงขั้นเปลี่ยนวิถีชีวิตตนเอง จนมาถึงวันนี้ครับ
นิสิตที่คุณแผ่นดิน พูดถึง...เป็นเรื่องจริงครับ ไม่เฉพาะนิสิต สิ่งที่ได้มาง่ายๆที่ไม่ต้องแสวงหาให้เหนื่อย ทำให้เขารับอย่างเดียว...คนเราเดี๋ยวนี้ความอดทนน้อยลง
บันทึกที่ผมเขียนขึ้นในครั้งนี้ เป็นส่วนหนึ่งที่จะเป็นจุดพักเบรค ที่ให้สาระครับ และเข้าใจว่าจะให้กำลังใจไปด้วยกัน
สำหรับการประมวลบันทึกเก่า...ออกมาเป็น KM ฉบับ"คนอยากจะเริ่ม" ผมจะนำมาเขียนเร็วๆนี้ครับ
ขอบคุณครับคุณแผ่นดิน...
ติดตาม ต่อยอด ต่อไป นะครับ
- สิ่งหนึ่งที่ได้ค้นพบ คือ คน KM ช่างมีคำคม ที่สะท้อนให้เห็นภาพได้อย่างไม่น่าเชื่อ
- แต่ละท่านมีคำคมที่เป็นเอกลักษณ์ มีความสละสลวยของภาษาไปคนละแบบ แต่ทั้งหมดมีเป้าหมายเดียวกัน
- จะติดตาม ต่อยอด และแสวงต่อ ต่อไป ด้วยค่ะ
อาจารย์ paew
การเขียนบันทึกก็ช่วยให้ฝึกฝนภาษาเขียนให้สละสลวย บวกกับประสบการณ์ที่สั่งสม ให้คน KM ถ่ายทอดภาษาออกมาอย่างงดงามและให้กำลังใจ
ตัวอย่างให้เห็นในบันทึกทั่วไปใน Gotoknow และที่ผมรวบรวมมาเป็นส่วนหนึ่งจาก Comment บันทึกผมที่ผ่านมาครับ
- สวัสดีปีใหม่เจ้า อ้ายจตุพร (บ่อใจ้ปี๋ใหม่เมืองเฮาเน่อเจ้า)
- เมืองปายอากาศคงจะหนาวแต๊นะเจ้า ฮักษาสุขภาพโตยเน้อเจ้า
- ขอบคุณนักนัก กับบันทึกนี้ที่ได้รวบรวมเอาKMมาไว้ตรงนี้ให้ ใช้ประโยนช์ได้นักเจ้า
- การเขียนบันทึกในgotoknow และการอ่านบันทึกของคนอื่น ๆ ทำให้เราได้พัฒนาศักยภาพอย่างแท้จริงนะเจ้า
สวัสดีปี๋ใหม่ครับ น้องอ้อ (ปีใหม่สากลเน้อครับ)
อากาศหนาวแต้ๆครับ พอดีกรมอุตุเขาบอกว่า จะหนาวเย็นลงอีกแล้ว
บันทึกที่อ้ายบอก ว่าจะรวมเอา How to KM ฉบับคนเพิ่งจะเริ่ม คงจะรวบรวมเร็วๆนี้ครับ วันนี้เอาคำคมมาให้อ่านก่อน เบาๆก่อนปีใหม่ครับ
ขอบคุณจ๊าดนักครับ
ขอหื้อน้องอ้ออยู่ดีกิ๋นลำ เน้อครับ แต่บ่ดีหื้ออ้วนเน้อ
เจริญพรโยมจตุพร
อ้างถึงความเห็นว่าเป็นปฏิบัตินิยมเบื้องต้น อาตมาจะไปสร้างบันทึกใหม่ว่าด้วยเรื่องนี้ เพื่อต่อยอด นะครับ
มีอีกอย่างนะครับ ยังไม่ได้บอก เห็นรูปถ่ายคุณโยมครั้งแรกรู้สึกคุ้นเคย อาตมาเคยเรียน มช. และเคยไปอยู่อำเภอปาย ด้วยครับ
เราอาจเคยเจอกันก็ได้ครับ ?
เจริญพร
สวัสดีปีใหม่ 2550 ค่ะ คุณจตุพร ได้ยินและเห็นชื่อคุณพี่จตุพรมานับไม่ถ้วนทั้งทางจาก Kotoknow และจากปากของ อ.สิทธิเดช น้องชายของพี่ และก็เป็นคุณพ่อของลูกของดิฉันด้วย น้องชายของพี่เขามาบรรยายถึงตัวพี่เสียมากมาย จนตัวดิฉันเองนึกอิจฉาน้อยๆว่าคนๆนี้ เป็นใครกัน แต่ที่สิ่งที่เขาพูดถึงพี่มีแต่สิ่งดีๆที่ดิฉันเองก็อยากจะเข้ามาสัมผัสบ้าง หวังว่าพี่จตุพรคงจะรับเข้าเป็นกัลยาณมิตรทางปัญญาอีกคนหนึ่งน่ะคะ
หลังจากที่ได้เข้ามาอ่านข้อเขียนของพี่หลายครั้งก็ไม่อาจกล้าเข้ามาแสดงความคิดเห็น วันนี้พอมีเวลาว่างก็เลยลองเข้ามา แม้ว่าบางข้อเขียนยากจะเข้าถึงและเข้าใจได้อาจจะเป็นเพราะสติปัญญาที่ยังมีอยู่ยังน้อยนิดในเรื่องนั้นๆ แต่อย่างไรก็จะขอติดตามพี่จตุพรผ่านทางสื่อนี้ต่อไป เพื่อความก้าวหน้าทางสติปัญญายิ่งๆขึ้นไปค่ะ
สวัสดีอีกครั้งค่ะพี่จตุพร
เมื่อเสาร์ที่แล้วได้เข้าไปเรียนที่ ม.ราชภัฎจันทรเกษม ในฐานะนักศึกษา ป.บัณฑิต และได้พบกับท่านอาจารย์พินิจ ท่านยังได้กล่าวถึงพี่จตุพรและอีกหลายๆคนใน Kotoknow ในอาทิตย์ที่ 24 ธ.ค. นั้นท่านอาจารย์พินิจได้เชิญวิทยากรพิเศษมาบรรยายเรื่อง KM ดร.ท่านนี้ขออภัยที่จำชื่อท่านไม่ได้ ท่านเป็นผู้ที่มีความรู้และความเข้าใจในเรื่องนี้เป็นอย่างมาก และดิฉันเองยังซื้อตำราที่ท่านเขียนด้วยมาเล่มหนึ่ง หลังจากที่ได้ฟังมา 3 ชั่งโมง ก็ได้ความรู้และสาระมามากมายเพราะตัวเองไม่เคยมีความรู้ด้านนี้มาก่อน แต่ถึงจะฟังมามากมายแค่ไหนก็คงจะไม่เท่ากับพี่จตุพรที่ได้ลงมือทำอย่างจริงจัง หวังว่าในโอกาสต่อๆไปคงจะได้เรียนรู้และข้อเสนอแนะที่ดี จากพี่จตุพรอีกนะคะ ขอบคุณค่ะ
นมัสการ ท่าน BM.chaiwut
สำหรับเรื่อง "ปฏิบัตินิยม" ผมจะขอตามต่อยอดประเด็นจากพระคุณเจ้านะครับ หลังจากที่ผมอ่าน Comment จากท่านแล้ว กระผมก็ได้ไปหาอ่านเอกสารเพื่อเติมปัญญามาบางส่วน และกำลังทำความเข้าใจไปครับ
ผมก็เวียนวนอยู่เหนือครับท่าน ผมเรียนที่ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และก็ทำงานที่แม่ฮ่องสอนบ้านเกิด และก็เมืองปาย ไปๆ-มาๆ แบบนี้ เป็นไปได้ครับ ว่าอาจเคยพบเจอท่านบ้าง กระผมก็แวะเวียนเข้าวัด เพื่อพัฒนาจิต พัฒนาตนอยู่บ่อยครั้ง(แต่ยังไม่ค่อยได้เท่าไหร่)
ผมได้Add บล็อก ของท่านเข้าสู่ Planet แล้ว และผมถือว่าเป็นของขวัญปีใหม่ที่วิเศษสุด ที่ผมได้ความรู้ อภิปรัชญา เติมเต็ม ระหว่างความรู้ กับความสุนทรียะทางจิตครับท่าน
นมัสการมาด้วยความนับถือยิ่ง
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ดีใจครับ!!!
น้องสาว วลัยพร กนกแก้ว
ผมพอทราบบ้างว่า เป็นคุณแม่น้อง"ร้อยแก้ว" และก็ติดตามอ่านบันทึกที่น่าสนใจของน้องวลัยพร ในช่วงที่บันทึกใหม่ๆ แต่ช่วงหลังเห็นเงียบๆไปครับ ผมก็เสพสุนทรียะทางภาษาจากบันทึกของน้องชาย "ขุนเดช" ตลอดนะครับ
ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ สำหรับโลกเสมือนที่มีมากกว่าความรู้ การแลกเปลี่ยนแบบสังคมออนไลน์ ที่นี่ยังมี ความรัก ความปรารถนาดี กำลังใจเพิ่มมาด้วย เรามาเป็นกัลยาณมิตร ทางปัญญาแก่กันต่อไปนะครับ
สำหรับบันทึกผมพยายามเขียนเรื่องที่เกี่ยวข้องกับตนเอง บางครั้งอาจเขียนออกแนววิชาการบ้างเพื่อแสวงหาข้อคิดเห็นมาเติมเต็มตนเองที่พร่องไป สร้างปัญญาให้ตนเอง...ตรงนี้ หากเรายังบอกว่า ตนเองไม่รู้ เป็นเรื่องที่ดีเพราะหากรู้แล้ว ประตูของปัญญาก็ปิดลงอย่างน่าเสียดาย ดังนั้น ดีแล้วครับ ไม่รู้ ก็พยายามให้รู้โดยการเรียนรู้ แลกเปลี่ยน ต่อยอดกันได้ เป็นเรื่องปกติครับ ผมเองก็ไม่รู้ เหมือนว่าเรียนมาสูงขึ้นก็พบว่าสิ่งที่ผมไม่รู้นั้นมีมากขึ้นทุกๆวัน
ช่วงที่ผมเรียน ป.ตรี ผมโดดเรียนบ่อยๆ ห้องสมุดก็แทบไม่ย่างกราย พอมาเรียนในระดับสูงขึ้น ก็ใช้เวลาอยู่ในห้องสมุดให้นานที่สุด เป็นโลกของความรู้(ในกระดาษ) ที่มหาศาล ผมรู้สึกว่าเวลาที่ผมอยู่ในห้องสมุดจนลืมวันลืมคืน ช่วงปริญญาโท ทำไมมันถึงน้อยอย่างนี้?
สำหรับท่านอาจารย์ Handy ท่านเป็นอาจารย์ที่ผมเคารพอีกท่านหนึ่งครับ ผมเคยสมัครเป็นศิษย์ท่านมานานแล้ว เพราะความศรัทธาในตัวท่านนั่นเอง น้องวลัยพรโชคดีที่ได้มีโอกาสได้เรียนรู้กับอาจารย์ในชีวิตจริง ในสถาบันที่ท่านอยู่ครับ..ใช้เวลาแห่งโอกาสนี้ ขนขวายสิ่งดีๆให้มากครับ
ให้กำลังใจที่ดีต่อกันในวันขึ้นปีใหม่ ขอให้ปีใหม่ปีนี้เป็นนิมิตรหมายอันดี สำหรับการเรียนรู้ที่ไม่สิ้นสุด การเรียนรู้ที่มีคุณธรรม พัฒนาคนเอง ครอบครัวและสังคม พลังของความดีสำคัญมากไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย ใครก็ตาม ช่วยกันครับ
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๐ ให้ครอบครัว "กนกแก้ว" มีความสุขกาย สบายใจตลอดปีและตลอดไปครับ
ผมเห็นว่าสิ่งที่ คุณจตุพร คิดเป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่ดีมาก เมื่อทุกคนรวบรวม สังเคราะห์ วิเคราะห์
ดัดแปลงแต่งเติมให้เกิดผล จากนั้น รวมพล คน KM
ปีละครั้ง ตั้งวงคุยกันแบบเห็นหน้าเห็นตา จะดีไหม
เรียน อาจารย์ เม็กดำ 1 (อาจารย์ศักดิ์พงษ์ หอมหวล)
เมื่อเริ่ม"คลิ๊ก" ก็เริ่ม"คิด" มองเห็นว่าการคิดนอกกรอบบ้างเป็นเรื่องน่าท้าทายเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการคิดที่แตกต่างจากวัฒนธรรมองค์กร(คิดเรื่องที่ดีๆ)
เมื่อทุกคนได้รวบรวม วิเคราะห์และสังเคราะห์กันแล้ว พร้อมกับเคลื่อนทัพ KM ไปแบบเรียนรู้ไปตามบริบท มาถอดบทเรียนร่วมกัน-แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน
ดังนั้นแล้ว หากมีเวลาที่มานั่งพูดคุยกันสักครั้งให้เห็นหน้าตา เป็นเรื่องที่ดีมากๆครับ อยากให้เกิดปรากฏการณ์แบบนั้นบ้าง
ขอบคุณครับอาจารย์สำหรับการต่อยอดและติดตามเรียนรู้