ด้วยกัน!

นั่งรถมาทำงานตอนเช้าเหมือนทุกๆวัน ประเด็นสนทนาในรถของครอบครัวเราวันนี้ ว่าด้วยเรื่องเทคนิคการจดจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษค่ะ

คุณพ่อบ้านลงทุนค้นหาสมุดโน้ตเล่มเล็กจิ๋ว (คือสมุดจดหมายเลขโทรศัพท์นั่นเองค่ะ) ออกมาโชว์เจ้าหอยโข่ง  เป็นการยืนยันว่า  "ป๊าได้ความรู้จากคำศัพท์มากมาย จากการมองสิ่งรอบตัว การสังเกต สงสัย จดบันทึก และไปค้นคว้า  จากนั้นก็จดจำไว้...."

จริงค่ะ ในสมุดเล่มจิ๋วนั้นเต็มไปด้วยคำศัพท์และคำแปลตัวเล็กๆเต็มไปหมด....

อ้อ! นี่เองที่เป็นเคล็ดลับของคุณพ่อบ้าน ที่สามารถเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษได้มากมาย เพราะวัฒนธรรม สุ  จิ  ปุ  ลิ ของท่านนั่นเอง.....

มาถึงพี่เม่ยบ้าง  เมื่อหลายวันก่อนอบรมเด็กๆเรื่องให้ลูกรักกันไว้ให้มากๆ   ลูกทั้งสองเติบโตมาด้วยกัน ต้องรักกัน มีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกัน บ้านของเราคงไม่มีความสุขถ้าลูกต่างคนต่างคิดทำแต่เรื่องของตัวเอง  ไม่หันไปมองสมาชิกอื่นในครอบครัวเลย

เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องข้างบนแม้แต่นิดเดียว  แต่พี่เม่ยก็เอามาเขียนในบันทึกเดียวกันได้ เพราะเรา "มาด้วยกัน...."

พี่เม่ยมีคติประจำตัวเองอยู่อย่างหนึ่ง ก็คือเวลาจะคิด จะพูด จะทำอะไรก็ตาม  ต้องหาโอกาสเติมคำว่า "ด้วยกัน" ไว้เสมอ