คิดถึงงานศพของตนเอง

คิดถึงงานศพของตนเอง

นายอานนท์ ภาคมาลี (คนหาปลา ข้าราชการบำนาญ)

คิดถึงงานศพของตนเอง จิตนาการว่าคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายของเรา จากนั้นให้นึกต่อไปว่า เมื่อหมดลม ร่างกายของเราถูกไปดำเนินการตามประเพณี บัดนี้ร่างของเรา บรรจุอยู่ในหีบตั้งโดดเด่น ผู้คนมามากหน้าหลายตา เดินทางมาร่วมพิธีศพ เพื่ออำลาเราเป็นครั้งสุดท้าย มีทั้งลูกหลาน ญาติมิตร เพื่อนบ้าน เพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมรุ่น คนเหล่านี้ ต่างพูดถึงเราในวงสนทนาบ้าง พูดต่อหน้าผู้คนที่มาร่วมงานพิธีศพบ้าง

ที่นี่…ให้ถามตัวเองว่า อยากให้ผู้คนเหล่านี้พูดหรือเขียนถึงเราว่าอย่างไร อยากให้เขาจดจำเรา ในลักษณะใด อยากให้เขาประทับใจ ในเรื่องอะไรบ้าง ที่เกี่ยวกับตัวเรา

จากนั้นให้ถามต่อไปว่า เมื่อยังมีชีวิตอยู่ เราได้ทำอะไรบ้าง ที่ชวนให้เรารำลึกถึงเราในแง่นั้น มีความดีอะไรบ้าง ที่เราได้ทำอันควรแก่การชื่นชมสรรเสริญ

การพิจารณาในแง่นี้ จะช่วยเตือนใจให้ใคร่ครวญว่าที่ผ่านมา เราได้ทำความดีอะไรบ้าง ที่เรายังไม่มากพอและควรทำให้มากกว่านั้น

มีหลายครั้งที่เราปล่อยชีวิตไปตามความพอใจส่วนตัว โดยไม่สนผลกระทบที่มีต่อผู้อื่น เราอยากได้ชื่อว่าเป็นคนเสียสละ เอื้อเฟื่อ มีเมตตา เป็นพ่อหรือแม่ที่ดี แต่เรากลับดำเนินชีวิต ไปทางตรงข้าม เพราะมัวแต่ แสวงหาเงินทอง และชื่อเสียง

มรณะสติในลักษณะดังกล่าว จะช่วยเตือนสติเราให้หันกลับมาดำเนินชีวิต ในทิศทางที่พึงปรารถนา

โอวาทธรรม พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล วัดป่าสุคะโต..อำเภอแก้งคร้อ จังหวัด ชัยภูมิ