ประสบการณ์ฝึกงาน

วันนี้ขอมาเล่าประสบการณ์การเข้าไปทำงานในหน่วยราชการอย่างกองบังคับการตำรวจนครบาล

ซึ่งในที่นี้อาจจะไม่มีข้อมูลอะไรมาก ส่วนใหญ่ที่จะทำการกล่าวถึงจะเป็นประสบการณ์ทั้งหมดที่เจอซะมากกว่า อาจจะไม่ได้มีสาระหรือแก่นสารที่สำคัญมากนัก อีกทั้งเหตุการณ์การเข้าไปทำงานนั้นยังเกิดเมื่อตอนมัธยมศึกษาปีที่ 5 ก็คือเมื่อหลายปีก่อน ประมาณปี 60 – 61 ไม่แน่ใจนัก อาจจะทำให้ความทรงจำในบางส่วนค่อนข้างผิดเพี้ยนไปไม่มากก็น้อย

เริ่มแรกเลยเป็นช่วงปิดเทอมหนึ่งของทางโรงเรียนในตอนนั้น ซึ่งเพื่อนในกลุ่มก็ได้มีการเชิญชวนตัวของผู้เขียนให้ไปลองทำงานพาร์ทไทม์ฆ่าเวลา ซึ่งตัวของผู้เขียนก็ได้ลองเขียนใบสมัครไป ตอนแรกไม่ได้คาดหวังว่าจะได้รับเลือก แต่พอถูกเลือกให้เข้าทำงานได้ก็ค่อนข้างดีใจ

ในตอนแรกคือพี่เจ้าหน้าที่จัดแยกคนไปประจำส่วนต่าง ๆ แล้วเราก็โชคดีที่ได้ทำห้องเดียวกับเพื่อนคนเดิมที่ชวนเรามาทำ ในห้องที่ผู้เขียนเข้าไปทำมีคนทำพาร์ทไทม์ 3 คนรวมตัวผู้เขียนแล้ว

ซึ่งส่วนงานที่เราได้รับจากพี่ ๆ ที่ประจำห้องนั้นก็ค่อนข้างจำเจและง่าย อาจจะด้วยเหตุผลที่เราแค่มาทำงานฆ่าเวลาดท่านั้น แถมงานส่วนใหญ่ก็ค่อนข้างละเอียดอ่อน ทำให้งานที่ได้จะเป็นพื้นฐานซะส่วนใหญ่ อย่างเช่นเป็นผู้ส่งเอกสารตามชั้นและห้องต่าง ๆ เป็นผู้คอยรับสายโทรศัพท์งานในบางครั้ง คอยถ่ายสำเนาเอกสารให้พี่เจ้าหน้าที่ คัดแยกชุดเอกสารต่าง ๆ ช่วยดูโปรแกรมงานให้พี่เจ้าหน้าที่เวลามีปัญหาบ้าง ช่วยพิมพ์งานบางส่วน

เวลาที่เราไม่มีอะไร พี่ ๆ เจ้าหน้าที่ก็จะให้เราพัก อย่างตัวของผู้เขียนจะชอบนอนรองานบนโซฟาภายในห้องนั้น ซึ่งพี่เจ้าหน้าที่ก็ไม่เคยว่าอะไร นอกจากนอนแล้วบางทีก็มีบ้างที่พี่เจ้าหน้าที่จะใช้ให้ไปซื้อน้ำที่อยู่ในอาคารนั้น ซึ่งชานมอร่อยมาก แต่ก็ไม่ได้มีโอกาสกลับเข้ากินแล้ว

สำหรับเวลางานนั้นก็จะเริ่มในช่วงเช้าและเลิกประมาณบ่ายได้ แต่เนื่องจากตัวของผุ้เขียนจำไม่ได้แล้วว่ากี่โมงจึงขออภัยด้วยที่ไม่ได้ลงระบุ โดยคนที่เข้ามาทำงานชั่วคราวทุกคนจะต้องลงชื่อไว้ทั้งเวลามาและเวลากลับ มีครั้งหนึ่งที่ตัวของผู้เขียนและเพื่อนมาไว้กว่าพี่เจ้าหน้าที่ของห้องตัวเองด้วยซ้ำ เพราะจำได้ว่าตอนไปถึงห้องไฟก็ยังไม่เปิด ประตูหน้าก็ล๊อค ต้องเดินอ้อมไปเข้าประตูหลังแทน ซึ่งก็ไม่ได้มีอะไรนอกจากปลดล็อคประตูหน้า เปิดเครื่องปรับอากาศและไฟบางส่วนรอ จากเข้าไปนั่งรอข้างในนานมา

ส่วนระยะการทำงานประมาณ 15 วัน ส่วนเงินค่าแรงที่ได้ถึงจะจำจำนวนเงินไม่ได้แต่ก็ถือว่ามากสำหรับเด็กมัธยมคนหนึ่งเลยทีเดียว

สำหรับตัวผู้เขียนแล้วคิดว่าสิ่งที่ได้จากการไปทำงานชั่วคราวในครั้งนี้ก็คงเป็นการเรียนรู้การทำงานของระบบราชการ การทำงานเป็นกลุ่ม การปฏิบัติตัวในที่ทำงาน แถมบรรยากาศและความทรงจำที่ยังหลงเหลืออยู่ก็ถือว่ามีค่ามากเลยทีเดียว ถึงจะจำรายละเอียดมากไม่ได้ แต่ก็รู้ว่ามันค่อนข้างเปิดประสบการณ์เลยทีเดียว

-62101010662-