๑,๑๓๙ ซอร์..ผู้ซื่อสัตย์

        ผมรู้จักกับซอร์..ชายหนุ่มชาวพม่า เมื่อต้นเดือนเมษายนที่ผ่านมา ผมจ้างซอร์มาพัฒนาสวนลำไยหลังบ้าน ไม่ให้รกรุงรัง เพื่อที่ผมจะปลูกผักสวนครัวในช่วงปิดเทอม..

    ซอร์เป็นลูกจ้างที่ทำงานประจำให้ทุ่งดินดำรีสอร์ท ได้ค่าแรงเท่าไหร่ผมเองก็ไม่ทราบ แต่ผมให้ซอร์วันละ ๓๐๐ บาท พร้อมตุ๊กตาและเสื้อผ้าเพื่อให้ซอร์นำไปฝากลูกๆ

    ผมปลูกบ้านในรีสอร์ทมาหลายปี มีคนงานมาทำงานในสวนของผมก็หลายคนแล้ว โดยมากจะไม่ค่อยซ้ำหน้า..แต่ซอร์ผมเลือกให้มาทำงานในสวนของผม ๓ วันติดต่อกัน

        ซอร์มาทำงานและกลับตรงเวลา.. ๘ โมงเช้าก็จะเดินทางมาถึงบ้านผม ซอร์จะยกมือไหว้ผมทุกครั้ง จากนั้นก็ตั้งใจฟังว่าผมจะสั่งงานอะไร?

        ผมสั่งงานพร้อมด้วยท่าทางประกอบ ซอร์จะมองหน้าผมแล้วอมยิ้ม จากนั้นซอร์ก็จะทำท่าทางประกอบด้วยเพื่อเพิ่มความเข้าใจ แต่ไม่พูดอะไร เพราะซอร์พูดไทยไม่ค่อยแข็งแรงเลย

        แต่ซอร์ทำงานแข็งแรงมาก มุ่งมั่นตั้งใจและมีความรับผิดชอบ โดยที่ผมไม่ต้องคอยควบคุม และงานก็เสร็จเรียบร้อยตรงตามวัตถุประสงค์ของผมทุกประการ

        จนผมรู้สึกประทับใจในความขยันขันแข็งของซอร์ และรู้สึกว่าซอร์มีความสามารถในงานเกี่ยวกับตัดแต่งต้นไม้ งานขุดดินและถางหญ้า..ซึ่งหาคนแบบนี้ยากอยู่เหมือนกันในช่วงเวลาแบบนี้

        สัปดาห์นี้ผมรู้สึกคิดถึงซอร์เป็นพิเศษ เพราะผมต้องออกเยี่ยมบ้านนักเรียน แต่งานใน “โคกหนองนา” เนื้อที่ ๔ ไร่ ที่ผมตั้งใจจะปลูกไม้ยืนต้นบนคันนา ทำท่าจะไม่คืบหน้าเสียแล้ว..

        ผมเร่งปลูกต้นไม้นานาชนิด เนื่องจากฝนฟ้าเริ่มเป็นใจ หลังจากใช้ขวดน้ำหยดมาหลายวัน ตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะปลูกต้นไม้ให้ได้ ๓๐๐ ต้น ภายในสิ้นเดือนพฤษภาคม ๒๕๖๓

        เมื่อผมขออนุญาตทางผู้จัดการรีสอร์ทเป็นที่เรียบร้อย ว่าขอคนงานออกไปทำงานนอกสถานที่ ๓ วัน แล้วผมก็เลือกซอร์ให้ไปทำงานให้ผมในโคกหนองนา..บ้านหนองผือ

        แต่มีเงื่อนไขว่าซอร์จะต้องขับรถมอร์เตอร์ไซค์ไปเอง ผมจะออกค่าน้ำมันให้ ซอร์นำอาหารกลางวันไปทาน ส่วน ผมจะดูแลเฉพาะน้ำดื่มกับอาหารว่างเท่านั้น

        โคกหนองนา..อยู่ห่างจากโรงเรียน ๕๐๐ เมตร เมื่อซอร์ไปถึง ผมจะอธิบายงานขุดหลุมให้ซอร์ฟัง บอกแนวการขุดและขั้นตอนเมื่อขุดเสร็จ  บางครั้งซอร์ก็ไม่เข้าใจ..

        ซอร์จะล้วงกระเป๋าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหาหัวหน้าคนงานของรีสอร์ทที่เป็นชาวพม่าด้วยกันแต่พูดไทยได้ ให้ผมพูดกับหัวหน้า จากนั้นหัวหน้าก็จะแปลให้ซอร์ฟังทันที

        ซอร์ยิ้มแล้วพยักหน้าว่าเข้าใจ จากนั้นก็ลงมือทำงาน ผมก็เข้าโรงเรียนเพื่อทำงานเอกสารและเดินทางไปเยี่ยมบ้านนักเรียนตามปกติ

        ช่วงเย็น..ผมกลับเข้าโคกหนองนา เพื่อไปปลูกต้นไม้ ก็พบว่า..ซอร์ขุดหลุมครบถ้วนทุกจุด และทุกหลุมตรงกันเป็นแถวเป็นแนว และซอร์ก็ปลูกต้นไม้นำร่องไปบ้างแล้ว

        นอกจากงานขุดหลุมและปลูกต้นไม้ ซอร์ยังช่วยผมใส่ปุ๋ยใบไม้ที่ผมหมักไว้ และช่วยตัดไม้ไผ่มาปักกันลมข้างต้นไม้ที่ปลูกในแต่ละหลุม

        วันนี้..ฝนตกหนัก..ปลูกต้นไม้ไม่ทันเสร็จ ผมให้ซอร์ไปพักที่โรงเรียนและจ่ายค่าแรง พอฝนหยุดตกผมก็ให้ซอร์ขับรถกลับบ้าน ซอร์เดินไปที่รถแล้วส่ายหน้า ชี้ให้ผมดูยางรถที่แบนราบ

        ผมเดินนำซอร์ไปที่ห้องพักครู เพื่อหยิบสูบที่วางเรียงอยู่บนชั้นวาง ไปสูบยางรถมอร์เตอร์ไซค์ ซอร์เลือกที่สูบรถอันที่ใหม่ที่สุด จากนั้นก็ลงมือสูบจนเสร็จเรียบร้อย

        ซอร์นำสูบมาคืนผม แล้วชี้ไปที่สูบบนชั้น มีอันที่เก่ากว่าวางอยู่ ถามผมว่า..”ขอได้ไหม?”    ผมอึ้งไป ๑๐ วินาที แล้วผมกับซอร์ก็ยิ้มให้กัน ผมตอบว่า “ได้สิ เอาไปเลย “ ซอร์ยกมือไหว้ผมอย่างนอบน้อม ท่าทางดีใจเป็นนักหนา

        ผมมองซอร์ที่ขับรถออกไปจนลับตา แต่หูก็ยังแว่วกับคำว่า..”ขอได้ไหม?” ทำไมซอร์พูดไทยได้ชัดจัง...

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๒๘  พฤษภาคม  ๒๕๖๓