พระพุทธศาสนาและสันติภาพของโลก (BUDDHISM AND WORLD PEACE) 1

พระพุทธศาสนาและสันติภาพของโลก (BUDDHISM  AND  WORLD  PEACE)

Author By   Prof. Dr. Ravindra Kumar

แปลโดย อุทัย  เอกสะพัง

    ว่าด้วยพระสมณะโคตมะนามพระพุทธเจ้า(Gautma the Buddha) ในข้อที่ 100 ของธรรมบท กล่าวว่า“ ธรรมบท(pada) ที่มีความหมายหนึ่งแหล่งซึ่งเป็นแหล่งของสันติภาพและความเงียบสงบนั้นดีกว่าการกล่าวที่ไร้ความหมายที่ยืดยาวไปตั้งพันประโยค” นอกจากนี้พระพุทธองค์ยังกล่าวอีกว่าการให้ยืมหูฟังคำสอนของศาสนาหนึ่งซึ่งเป็นหัวน้ำพุแห่งสันติสุขนั้นดีกว่าการฟังนิทานร้อยเรื่องที่ประกอบไปด้วยคำกล่าวที่ไร้ความหมาย

นี่เป็นการพิสูจน์ว่าพระพุทธเจ้าให้ความสำคัญกับพลังของมนุษย์อย่างสูงสุดและไม่เหมือนประโยคที่ดึงมนุษย์ออกจากความสงบสุขภายในจิตวิญญาณของเขา  ยิ่งกว่านั้นเขายังคิดว่าคำสอนทางศาสนานำมาซึ่งความล้มเหลวในการสร้างสันติภาพของโลกได้

สิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสสอนนั้นค่อนล้วนชัดเจนจากโคลงบทที่สองที่ว่า

“ หลักธรรมคำสอนที่ก่อให้เกิดความสงบภายในจิตใจมนุษย์นั้นคุ้มค่าที่สุดสำหรับมวลมนุษย์ที่จะยอมรับได้” เป็นที่ชัดเจนในวงกว้างว่าสิ่งใดที่ไม่ให้สันติภาพนั้นถือว่าไม่ใช่คำสอนทางศาสนา  นั่นคือเหตุผลที่พระพุทธเจ้าทรงพิจารณาแล้วโปรดสั่งสอนพุทธธรรมเพื่อก่อให้เกิดทความสงบสุขสันติภาพแก่มวลมนุษย์และเพื่อบรรเทาความเศร้าโศกที่ล้อมรอบตัวพวกเขาไว้นั้น

เป็นที่ทราบกันโดยทั่วไปว่าหลักพุทธธรรมในพระพุทธศาสนานั้นล้วนเป็นไปเพื่อสร้างสันติภาพของโลก

สิ่งแรกที่เคลื่อนไปสู่ความเศร้าโศกของมนุษย์และเป็นความเห็นที่ว่า“ ความเศร้าโศกที่มีอยู่”“ มีสาเหตุของความโศกเศร้า”“ ความเศร้าโศกอาจจะหยั่งรากออกไป” และอาจหมายถึงการหยุดความเศร้าโศกเสียได้จิตใจก็สงบ( นิพพาน)”

สิ่งเหล่านี้ถือเป็นความจริงที่ยิ่งใหญ่สี่ประการหรืออริยสัจสี่ของพระพุทธศาสนานั้น  ด้วยในวิถีชีวิตของมวลมนุษย์นั้นจะไม่อยู่นอกกรอบหรือสถานที่เพื่อกำหนดความจริงเหล่านี้  ในคำพูดของสมเด็จดาไลลามะทรงผู้ชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องว่า  รากฐานคำสอนของพระพุทธศาสนาคือความทุกข์ทรมานอันสูงส่งภายใจจิตใจของมนุษย์โดยมีแหล่งที่มาจากอวิชชาการลดละและการเลิกจากกิเลสที่จะทำจิตใจให้เศร้าหมองนั้นคือเส้นทางที่แท้จริงที่มนุษย์ควรเดินไป

ความจริงทั้งสี่ประการนั้นเป็นสองกลุ่มของผลกระทบและสาเหตุ: คือความทุกข์ทรมานและแหล่งที่มาของความทุกข์นั้นและการหยุดความทุกข์เสียได้คือเส้นทางสำหรับการทำให้เป็นความจริงคือการหลุดพ้นจากความทุกข์

ความทุกข์ก็เหมือนความเจ็บป่วย เงื่อนไขภายนอกและภายในที่ก่อให้เกิดความเจ็บป่วยเป็นแหล่งของความทุกข์ทรมานทั้งนั้น

สถานะของการรักษาจากการเจ็บป่วยคือการหยุดความทุกข์และสาเหตุของความทุกข์ให้ได้

สำหรับยาที่รักษาโรคของความเจ็บป่วยอันเป็นเส้นทางให้โรคหายที่แท้จริงคืออะไร

เหตุผลสำหรับการสั่งซื้อยานี้กับผลกระทบความทุกข์ทรมานกายหรือจิตใจและการหยุดก่อนที่สาเหตุของความทุกข์จะเกิดนั้น  เราควรพิจารณาดูแหล่งที่มาของความทุกข์และเส้นทางแห่งการดับทุกข์เป็นดังนี้: เริ่มแรกคุณต้องระบุความเจ็บป่วยความทุกข์ที่แท้จริงว่าคืออะไรเป็นความจริงอันสูงส่งอย่างแรกเลย

จากนั้นยังไม่เพียงพอที่จะรับรู้ถึงความเจ็บป่วยได้ชัดเจน เพื่อที่จะรู้ว่าต้องใช้ยาตัวไหนที่จะต้องรู้ได้จากสาเหตุของการเจ็บป่วยนั้น

เท่านั้นยังไม่เพียงพอที่จะระบุสาเหตุของการเจ็บป่วยเพราะคุณจะต้องตรวจสอบให้ถ้วนถี่ว่ายาตัวนี้สามารถรักษาโรคได้หรือไม่

ความรู้ที่สามารถรักษาให้หายขาดจากโรคได้นั้นมีความคล้ายคลึงกับระดับที่สามคือการลดละเลิกที่แท้จริงของกิเลสแห่งความทุกข์และสาเหตุของมัน

ตอนนี้ความทุกข์ทรมานที่ไม่ต้องการนั้นได้รับรู้การยอมรับแล้ว สาเหตุของมันได้รับการระบุ; เมื่อถึงจุดที่เข้าใจได้ว่าความเจ็บป่วยสามารถรักษาให้หายขาดได้โดยคุณต้องใช้ยาที่เป็นวิธีในการกำจัดความเจ็บป่วยนั้น

ในทำนองเดียวกันมีความจำเป็นต้องพึ่งพาเส้นทางที่จะนำมาซึ่งสถานะของอิสรภาพจากความทุกข์นั้น

ในตอนแรกถือว่าสำคัญที่สุดในการระบุความทุกข์ โดยทั่วไปแล้วความทุกข์เป็นสามประเภทคือ – ความทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด

-ความทุกข์จากการเปลี่ยนแปลง

-และความทุกข์ยากแบบผสมที่แพร่หลาย

ความทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดเป็นสิ่งที่เรามักจะคิดว่าเป็นความทุกข์ทางร่างกายหรือจิตใจเช่นปวดหัว

ความปรารถนาที่จะปลอดจากความทุกข์แบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะกับมนุษย์ แต่รวมถึงเป็นความทุกข์ในสัตว์ด้วย

โดยมีวิธีในการหลีกเลี่ยงความทุกข์บางรูปแบบ เช่น การรับประทานยา  การสวมเสื้อผ้าที่อบอุ่นและขยับออกห่างจากแหล่งกำเนิดของเชื้อโรค.

[นายศุภณัฐ เจตน์ครองสุข]

สาธุครับ

[ยูมิ]

ขอบคุณครับ คุณศุภณัฐ เจตน์ครองสุข