๑,๐๘๖ เพื่อนใหม่ของหูตั้ง..
ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมรู้สึกอิจฉาเจ้าหูตั้ง ที่มันแสดงออกซึ่งความสุขอย่างออกหน้าออกตา มันเอาตัวและหัวใจออกห่างจากผมอย่างสิ้นเชิง..
จากที่เคยสุงสิงหนุงหนิง เคล้าแข้งเลียขาผมไม่เคยห่าง ทั้งตอนเช้าก่อนไปโรงเรียนและตอนเย็นที่ผมกลับบ้าน เคยรอรับรอส่ง แต่ตอนนี้มันลืมหน้าที่เสียแล้ว
หูตั้งเปลี่ยนไป..จนผมต้องทบทวนตัวเองว่าผมผิดพลาดบกพร่องในเรื่องใดบ้าง..ผมก็แค่ทิ้งมันไปทั้งวัน ปล่อยให้หูตั้งอยู่บ้านตามลำพัง แต่ตอนเย็นผมก็กลับมา มิได้ไปพักค้างที่ไหน?
หรือว่าเจ้าหูตั้งมันประชดประชันผม คงคิดว่าผมทอดทิ้งและไม่ดูแลเท่าที่ควร น่าจะเป็นอย่างที่ผมคิดแน่ๆ สังเกตจากสายตาของมัน ที่เริ่มจะไม่แยแสผมเลย
หูตั้ง..คงลืมไปแล้วว่าผมห่วงใยมันขนาดไหน กลางปีที่แล้ว ที่มันพบรักครั้งที่สองและแอบไปพรอดรักกัน ผมตามหาก็ไม่พบ ทำให้นอนไม่หลับทั้งคืน..
ในช่วงเวลานั้น ก็เลยได้รู้ว่าหูตั้งมีแฟนเยอะ ด้วยหน้าตาที่ใสซื่อ นิสัยดี ไม่รังแกใคร ทำตัวเป็นมิตรกับทุกคน สาวๆก็เลยหลงรักและติดตามมาถึงบ้าน..
มันก็เลยทำให้เกิดเรื่อง เมื่อแฟนเก่าของเขามาตามแล้วรุมทำร้ายหูตั้ง จนเจ็บปางตาย คนที่ใส่ยาคือผม ประคบประหงมจนรอด จึงทำให้หูตั้งกลับมาหล่อเหลาเอาการได้อีกครั้ง แต่ช่างเถอะ..หูตั้งมันคงไม่คิดจะจำ อันที่จริงก็เป็นหน้าที่ที่ผมต้องดูแลมันอยู่แล้ว
จริงๆผมก็รู้ว่าทำไมหูตั้งไม่เหมือนเดิม..ก็แค่อยากดูใจของมันสักพัก..จึงได้รู้ว่าเพื่อนใหม่..เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของหูตั้ง ผมเห็นแล้วยังรู้สึกมีความสุขไปกับมัน..
ผมเรียกเพื่อนใหม่ของหูตั้งว่า “เจ้าหลง” มันเป็นหมารุ่นลูกของหูตั้ง ลำตัวดำสนิท อายุราวๆเดือนเศษ มีปลอกคอสีแดงติดตัวมาด้วย แสดงว่ามันมีเจ้าของและหลงทางมาได้อาทิตย์นึงแล้ว
บ้านผมอยู่ในสวนผลไม้ จึงเดาไม่ถูกว่ามันหลงมาจากไหน เป็นลูกของใคร หรือใครเป็นเจ้าของเจ้าหลง..ตอนแรกก็เป็นห่วงกลัวว่าเจ้าหลงจะไปไม่รอด แต่ที่ไหนได้ เจ้าหลงเริงร่าเป็นเพื่อนสนิทกับหูตั้งไปแล้ว..
บางทีผมก็คิดเหมือนกันนะ หรือว่า..เจ้าหลงมันเป็นลูกแท้ๆของหูตั้ง เพราะผมเห็นว่ามันสนิทสนมกันได้เร็ว เวลาเดินเล่นก็เห็นเหมือนว่าพ่อกำลังเลี้ยงดูลูก..
แล้วยิ่งภาพที่ผมเห็นในวันนั้น..มีแม่หมาสีดำ ที่เป็นแฟนเก่า เดินเข้ามาหาหูตั้งที่บ้าน จริงๆก็เหมือนหมาทั่วๆไปที่แวะเวียนมาหาหูตั้งไม่เคยขาด
แต่แม่หมาตัวนี้มาแปลก บุคลิกท่าทางแสดงถึงความเป็นแม่หมา ที่ผ่านการคลอดลูกมาประมาณเดือนกว่า..เจ้าหลงวิ่งไปหาเหมือนจะคุ้นเคยกัน
พอหูตั้งเดินไปหาแม่หมา ยิ้มทักทายพูดอะไรกันสองสามคำ ก็ลาจากกันไปและไม่ยอมให้เจ้าหลงไปด้วย เหมือนว่าจะมาบอกว่าหูตั้งก็มีส่วนต้องรับผิดชอบ เมื่อเป็นพ่อก็ต้องช่วยเลี้ยงลูกด้วย ฉันเลี้ยงไม่ไหวแล้ว เพราะมีลูกน้อยหลายตัวเหลือเกิน..ประมาณนี้
หูตั้งก็เลยทำหน้าที่เป็นพ่อ.ดูหล่อไปเลย,.ก็เท่ากับว่าได้เพื่อนใหม่ด้วย แม้ว่าจะคนละรุ่นแต่ก็คบกันได้ วิ่งไล่จับกันทุกวัน หูตั้งจึงไม่รู้สึกเหงาอีกแล้ว และก็คงมองว่าบ้านหลังนี้น่าอยู่กว่าทุกปีที่ผ่านมา
ผมเห็นหูตั้งเอาใจใส่เจ้าหลงเป็นอย่างดี หาน้ำหาอาหารให้กินเป็นเวลา คอยปกป้องดูแล เวลาผมขับรถออกจากบ้าน หูตั้งมันจะเห่าเพื่อเตือนไม่ให้เจ้าหลงวิ่งไปใต้ท้องรถ..ผมเห็นแล้วประทับใจ..อยากให้รางวัลหมาดีเด่นเสียเหลือเกิน
ตอนเช้า..ก่อนเปิดประตูบ้าน ผมจะแอบดูที่หน้าต่าง หูตั้งมันเย้าหยอกกับเจ้าหลง เพลิดเพลินกันไปทั้งคู่ หูตั้งนอนเล่นอย่างสบายอารมณ์ เจ้าหลงก็คอยงับที่หาง หูตั้งก็ทำท่าสะบัดหางให้เจ้าหลงได้สนุกสนานไปตามเรื่อง
ตอนกลางคืน..ที่ผมกำลังแอบนินทาหูตั้งอยู่นี้ หูตั้งก็พาเจ้าหลงมาเดินเล่นที่นอกชานบ้าน สำรวจทุกมุมมอง และปีนป่ายเก้าอี้ เวลาเจ้าหลงคาบรองเท้าลงจากบันได หูตั้งก็คอยประคับประคอง คงกลัวเจ้าหลงจะลื่นตกบันได แต่มันไม่เคยห่วงรองเท้าของเจ้านายเลย
เห็นหูตั้งมีความสุข ผมก็คงไม่ต้องคิดอะไรมาก นอกจากสำนึกได้ว่าที่ผ่านมา หูตั้งมันคงเหงามากมาย..ความเหงาไม่เคยปรานีใครจริงๆ..ดังนั้น..ผมคิดว่าถ้าเป็นไปได้ จะไม่เป็นต้นเหตุให้เขาหรือใคร?ต้องสัมผัสกับความเหงา..อีกแล้ว
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๒ มกราคม ๒๕๖๓
ความเห็น (1)
น่ารักมากครับ ;)…