จดหมายถึงกำลังใจที่สำคัญ

Dear Me,

สวัสดีคะไหมไหม ตอนนี้เธอเป็นอย่างไรบ้าง เหนื่อยมั้ยทั้งทำงานและเรียนป.บัณฑิตไปด้วย คงจะเหนื่อยน่าดูเพราะทำงานทั้งห้าวันแล้วเสาร์อาทิตย์เธอก็ยังต้องเรียนหนังสืออีก การเดินทางไปเรียนก็แสนจะไกล พักผ่อนเยอะๆนะ ขับรถทางไกลก็ให้ระมัดระวังด้วยนะ รักษาสุขภาพด้วย ตอนปีใหม่ได้กลับบ้านที่ใต้มั้ย ฉันยังจำได้ว่าครั้งนึงเธอเคยพาฉันไปเที่ยวทะเล ไปลงเกาะ ดำน้ำดูปะการัง ทะเลที่บ้านเธอสวยมาก ยิ่งพอดำน้ำลงไปดูใต้ท้องทะเล เหมือนกับพบโลกอีกใบนึง เป็นโลกใต้น้ำ มีทั้งปะการังหลากหลายสี ปลาหลายหลายชนิด ทรายที่ขาวละเอียด จริงๆ ฉันก็แอบกลัวปะการังอันใหญ่ๆนะ เพราะมันสีออกจะดำๆ บางทีก็น่ากลัว แต่พอหันไปอีกทีเจอปลาการ์ตูน มันน่ารักมากๆเลย ฉันชอบมาก ๆ มองไปใต้น้ำมันดูสบาย น้ำทะเลถึงจะเค็มแต่ก็เย็นดีนะ เวลาที่เราอยู่ที่ฝั่งแล้วหันมองไปในทะเล ไม่ว่าเวลาใด มันช่างสวยงามเหลือเกิน สบายตา สบายใจ มันมีความสุขมากๆ ยิ่งยืนรอพระอาทิตย์ตก ก่อนพระอาทิตย์ตกแสงสวยมาก ฉันยืนรอดูตะวันลาลับไป แต่ภาพความทรงจำอันสวยงามก็ยังคงติดอยู่ในใจเสมอ เพราะเรามีความสุขอยู่กับมันสินะ มองอะไรก็สวยไปหมด ธรรมชาติช่างรังสรรค์แสงสีน้ำทะเลกับเส้นขอบฟ้าได้สวยมาก เวลาที่ฉันไม่สบายใจหรือเครียดๆฉันมักจะเอาภาพความทรงจำเหล่านั้นมาดูเสมอ มันทำให้ฉันดีขึ้นได้ทีเดียว ขอบคุณนะที่เธอพาฉันไปพบกับความสุข

ฉันจะให้เธอพาฉันไปเที่ยวอีกนะ ขอบคุณที่ทำให้ฉันได้พบกับความสุข เธอก็ดูแลตัวเองด้วยนะ

เขียนใน GotoKnow โดย หทัยรัตน์ แสนดี
ใน บันทึกส่วนตัว.....นางสาวหทัยรัตน์ แสนดี

คำสำคัญ (Tags): #หทัยรัตน์ แสนดี#hatairat saendee#62741516#ป 62.ป.บัณฑิต2.5#ป.บัณฑิต#ประกาศนียบัตรบัณฑิตวิชาชีพครู#คณะครุศาสตร์#วิทยาเขตเวียงบัว#นักศึกษาครู#ED 5101#ความเป็นครู#ภาคเรียนที่ 2/62#บันทึกส่วนตัว#diary#เขียนจดหมายถึงตัวเอง#จดหมาย

หมายเลขบันทึก: 674235เขียนเมื่อ 6 มกราคม 2020 21:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 มกราคม 2020 21:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

หทัยรัตน์ แสนดี