พ่อ:ความทรงจำที่ไม่เคยว่างเปล่า
เชื่อแน่ว่าทุกคนคงมีพ่อและคงมีความรู้สึกรักพ่อเช่นเดียวกันทุกคน เดือนธันวาคมเป็นเดือนที่เราจะได้รำลึกถึงบุญคุณพ่อ แม้หลายคนจะพยายามบอกว่าขอให้ทุกวันเป็นวันพ่อ เชื่อว่าทุกคนก็คงคิดเช่นนั้นอยู่แล้วค่ะว่าทุกวันในชีวิตของคนที่เกิดมาภายใต้สถานะของคำว่าลูกทุกวันเป็นวันพ่อ ความหมายของคำว่าพ่อในแต่ละคนก็คงแตกต่างกันออกไป สำหรับดิฉันพ่อคือผู้ที่เป็นได้ทุกอย่างพ่อเป็นผู้ให้ พ่อเป็นกำลังใจ พ่อเป็นครูใหญ่ที่ทำให้ชีวิตดิฉันได้มีพัฒนาการแห่งความสูญเสียในวันที่พ่อจากไป พ่อเป็นคนที่ทำให้มีสติ พ่อสอนให้แก้ปัญหา พ่อตอกย้ำเสมอกับคำว่าศักดิ์ศรีและปลูกสร้างสำนึกความภาคภูมิใจในบรรพบุรุษให้กับดิฉันอย่างเหนียวแน่น
แม้ธันวาคมปีนี้จะเป็นปีที่ดิฉันไม่มีตัวตนของพ่อให้ได้เห็นให้ได้กราบแต่พ่ออยู่ที่ใจและกระจ่างชัดในความรู้สึกของดิฉันเสมอเมื่อนึกถึง 9 ปีเกือบสิบปีที่พ่อต้องใช้ทุกความอดทนพยายามในการต่อสู้กับโรคร้ายที่พ่อเป็นอยู่โรคจะมีพัฒนาการของมันไปตามลำดับขั้นสิ่งที่ดิฉันได้เห็นและรับรู้ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดคู่ขนานกันไปกับพ่อของดิฉันเช่นกันคือความอดทนของพ่อที่เพิ่มมากขึ้นเช่นกันบางครั้งดิฉันก็คิดเอาเองว่านี้มันคือความงดงามที่ธรรมชาติสอนให้แก่มนุษย์หรืออย่างไร ตั้งแต่ครั้งแรกที่พ่อไม่สบายจนถึงวันสุดท้ายที่พ่อจากไป สิ่งหนึ่งที่ดิฉันและครอบครัวไม่เคยนึกเสียใจเลยคือการได้ทำและได้ให้ทุกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับพ่อ ดิฉันได้ทำทุกอย่างที่อยากทำเพื่อพ่อ เมื่อวันที่ต้องสูญเสียพ่อไปจึงไม่ได้นึกเสียดายว่าเราน่าจะได้ทำให้พ่อนะ ส่วนนี้คือส่วนที่ดิฉันอยากบอกและอยากแลกเปลี่ยนอย่าให้ความทรงจำที่ทุกๆท่านมีต้องขาดหายในส่วนของการทำเพื่อคนที่คุณรัก เพราะความรักจากพ่อแม่เป็นความรักที่บริสุทธิ์ที่สำคัญที่กล้าบอกเช่นนั้นก็เพราะคงไม่มีพ่อแม่ที่ไหนสอนให้ลูกเป็นคนไร้ศีลธรรมและเห็นแก่ตัว(แต่หลายท่านก็อาจจะเถียงว่าก็คงมีบ้างในส่วนตัวดิฉันว่าหากจะมีมันก็คงจะแสดงออกมาให้เห็นในกลุ่มคนที่รักใครไม่เป็นซึ่งดิฉันก็เชื่ออีกนั้นแหละว่าเขาเหล่านั้นไม่มีความรู้สึกสุขที่แท้จริงหรอกค่ะ ซึ่งความรู้สึกสุขแบบที่ว่านี้ดิฉันก็อธิบายให้ฟังลำบากเหมือนกันพียงแต่ว่ามันจะเกิดหลังจากที่เราได้ทำสิ่งที่ดีๆให้กับใครๆก็ตามโดยที่เราไม่ได้ตั้งคิดว่าอยากได้อะไรตอบแทนผลที่ออกมาจะเป็นอย่างไรจากการให้ การให้ไม่ใช่เป้าหมายเราอาจจะรู้แต่ว่าเราอยากให้ ความรู้สึกหลังจากนั้นแหละค่ะที่คุณจะได้สัมผัสที่เรียกว่าความสุข ) ดิฉันคงไม่บังอาจที่จะสอนใครๆแต่อยากแลกเปลี่ยนเพราะวันหนึ่งซึ่งทุกคนต้องยอมรับคือทุกคนต้องสูญเสียไม่มีสิ่งใดอยู่กับเราจีรัง ท่านอ่านแล้วอาจรู้สึกแปลกๆกับสิ่งที่ดิฉันเขียนเช่นนี้ จุดมุ่งหมายของสิ่งที่เขียนคืออยากให้ทุกท่านทำในสิ่งที่ท่านอยากทำกับคนที่ท่านรักโดยเริ่มทำได้เลยค่ะอย่ารอ แล้วเมื่อวันที่คนที่เรารักเขาต้องจากเราไปด้วยเหตุใดๆก็แล้วแต่ เมื่อวันวันนั้นมาถึงคุณจะไม่นึกเสียใจเลยที่ความทรงจำส่วนที่เกี่ยวกับคนที่คุณรักส่วนนั้นจะไม่ว่างเปล่าเลย ทุกครั้งที่คุณมองดูรูปของเขาความทรงจำที่ดีจะผุดพรายขึ้นมาอย่างชัดเจนไม่หม่นมัวทุกวันนี้ดิฉันยิ้มกับรูปของพ่อเสมอเวลาที่เหนื่อยและต้องการความเข็มแข้งกับเหตุการณ์ใดๆก็แล้วแต่ ดิฉันอยากให้ทุกท่านที่ได้อ่านบันทึกและวันนี้พ่อของท่านยังอยู่กับท่านได้มีความรู้สึกเต็มเติมไม่ขาดหายไปเช่นกันค่ะ การทำความดีหากเราคิดว่ามันคือความดีและบริสุทธิ์ใจทำไปเลยค่ะเพราะอย่างน้อยเราก็ได้ทำได้ให้แล้ว สุดท้ายวันหนึ่งเราก็จะได้คือเราจะไม่มีวันเสียใจเลยที่เราไม่ได้ทำ พ่อค่ะหนูรักพ่อที่สุดและหนูรู้อยู่เสมอว่าพ่อก็อยู่กับหนูตลอดเวลาเช่นกัน
ความเห็น (4)
- แวะมาทักทายคนรักพ่อครับ
- ทำความดีเพื่อพ่อ
- ไม่มีพ่อเหมือนกันครับ
ขอบคุณข้อความดีดีค่ะ มีกำลังใจในการนึกถึงพ่อค่ะ
แต่...วันนี้ คิดถึงพ่อเหลือเกินค่ะ
คิดถึงพ่อ เหลือเกิน
- ผมไม่รู้จะเอ่ยถ้อยคำใด เพียงเพราะบันทึกนี้ชวนคิดและชวนหวั่นไหวเป็นที่สุด
- โลก ไม่ได้ยิ่งใหญ่ เพราะมีแม่เป็นผู้สร้าง
- แต่พ่อ... คือ คนอีกคนหนึ่งที่ร่วมใจช่วยแม่สร้างโลกให้น่าอยู่
- โดยเฉพาะโลกและชีวิตของลูก ๆ ...
- ...
- ขอบคุณบันทึกแห่งสติ, ครับ....