....ต้นทุนชีวิต.... มีไม่ไกลเกินเอื้อม

.....ถ้าจะพูดถึงต้นทุนชีวิต ดิฉันคิดว่าต้นทุนชีวิตของคนเราทุกคนนั้นมีไม่เท่ากันแต่เราทุกคนนั้นมีเวลา 24 ชั่วโมงเท่ากัน
เพราะต้นทุนชีวิตที่แท้จริงนั้นคือเวลาคนบางคนอาจคิดว่าเวลาไม่สำคัญต่อชีวิตใช้เวลาไปวันๆแบบไม่เกิดผลอะไรอย่างเช่นวันๆ ไม่ทำอะไรเล่นเกม เล่นเฟสบุ๊ค เล่นไลน์ แบ่งเวลาไม่ถูกก็อาจจะเกิดผลเสียกับตัวเราอย่างมากเราทุกคนมีดีแค่ไหนถ้าไม่ลงมือทำอะไรเลยก็ใช่ว่าจะประสบความสำเร็จง่ายๆ แต่ถ้ารู้จักใช้เวลาให้ดีด้วยความเพียรพยายามความสำเร็จก็คงอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม

....ก็เหมือนกับชีวิตฉัน กว่าจะมาถึงทุกวันนี้ก็เคยผ่านอะไรหลายๆ อย่างไม่ว่าจะสุข จะทุกข์ จะยิ้ม จะร้องไห้ เสียใจ ดีใจ ผิดหวัง สมหวัง ดิฉันก็เคยผ่านมาทุกอย่างย้อนไปที่ดิฉันเริ่มมาเรียนที่ในเมืองครั้งแรกตอนนั้นจำได้ว่าจบ ม.3 และมาต่อ ม. 4 ที่โรงเรียนห้องสอนศึกษาตอนนั้นฉันไม่รู้จักเฟสบุ๊คโซเชี่ยวอะไรเลยมีครั้งหนึ่งดิฉันไปขอให้พี่สาวสมัครเฟสบุ๊คให้พี่สาวก็ไม่ได้ว่าอะไรก็สมัครให้โดยดีแต่พี่บอกให้แค่ว่าต้องแบ่งเวลาเล่นให้ถูกเวลาไหนควรเล่นและเวลาไหนควรเรียนฉันก็รับปากพี่สาวโดยดี ในใจคิดแค่ว่ารับปากไว้ให้พี่สาวสบายใจพอ ยอมรับเลยว่าตอนนั้นดิฉันเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ดื้อมาก กลับจากโรงเรียนในหอไม่มีเน็ตก็แอบไปที่ร้านคอมดึกมากแล้วก็ยังไม่กลับหอจนพี่สาวต้องตามมาให้กลับหอ ตอนนั้นร้องไห้หนักมากเพราะพี่สาวยึดมือถือฉันร้องไห้ดังแค่ไหนพี่สาวไม่สนใจถ้าพูดถึงตอนนี้ฉันไม่เคยโกรธพี่สาวเลยเพราะฉันรู้ว่าพี่สาวหวังดีกับฉันตอนนั้นฉันยังเด็กอยู่ต้องอาศัย พ่อ แม่ และพี่สาว ทุกอย่างไม่ว่าค่าเสื้อ ค่ากับข้าวและค่าเทอมทางบ้านก็จะจัดการให้ฉันหมดฉันไม่เคยคิดด้วยซ้ำไปว่าเงินกว่าจะได้แต่ละบาทมันยากขณะไหนเพราะครอบครัวของฉันไม่ได้มีฐานะดีเท่าไหร่ แค่พอกิน พอใช้ ยิ่งฉันยิ่งโตยิ่งทำให้คิดได้ว่าเธอโตขึ้นทุกวันจะอาศัยแต่คนในครอบครัวตลอดไม่ได้จนทำให้ฉันไปเข้าเรียนในอุดมศึกษาก็เป็นชั้นที่สูงขึ้นมากในระดับหนึ่งฉันก็เลยลองเรียนรู้ด้วยตัวเองบ้างช่วงปิดเทอมดิฉันก็ลองไปสมัครงานที่เชียงใหม่ก็ได้ทำงานช่วงพาร์ทไทม์ก็ได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง อะไรที่ไม่เคยทำก็ได้ทำแต่ช่วงนั้นพี่สาวที่อยู่เชียงใหม่เป็นห่วงความปลอดภัยเลยให้ไปอาศันอยู่ด้วยพูดได้เลยทำงานเหนื่อยแต่ฉันไม่มีสิทธิ์บ่นเพราะฉันอยากมาทำงานเอง ดีค่ะมาทำงานครั้งนี้แต่เหมือนยังไม่เต็มที่สำหรับฉันเลยเพราะฉันยังอาศัยอยู่กับพี่สาวอยู่และก็ได้มาทำงานอีกครั้งในช่วงปิดเทอมครั้งนี้ฉันมากับเพื่อน 2 คนรวมกับฉัน 3 คน ครั้งนี้ทำให้ฉันภาคภูมิใจในตัวเองมากเพระทำให้ฉันได้เรียนรู้อะไรเยอะมากขึ้นกว่าเดิม ฉันต้องบริหารจัดการชีวิตด้วยตัวเราเองทุกอย่างช่วงเวลาทำงานมา 3 เดือนนี้ อดข้าวก็ได้อดแล้ว กินมาม่าเป็นเวลา 3 มื้อ ก็ได้กินแล้วมันทำให้ฉันคิดว่าเป็นสิ่งที่ท้าทายต่อชีวิตฉันมาก เข้างาน 8 โมงเช้า เลิกงาน 2 ทุ่ม ทำแบบนี้เป็นเวลา 3 เดือนเต็ม ฉันก็ผ่านไปได้ ฉันรู้ดีว่าการหาเงินกว่าจะได้แต่ละบาทมันเหนื่อยขณะไหน ฉันอยากจะขอบคุณ พ่อ แม่ และ พี่สาวที่คอยสนับสนุนฉันไม่ว่าการงานหรือการเรียนก็จะคอยอยู่เบื้องหลังฉันมาตลอด ขอบคุณมากค่ะ

......ต้นทุนของเราทุกคนแน่นอนว่าอาจมีไม่เท่ากัน
แต่เราสามารถที่จะสร้างอนาคตให้มีชวิตที่ดีขึ้นได้ ด้วยสองมือของเรา

เขียนใน GotoKnow โดย จอย จอยลี่
ใน บันทึกนักศึกษาครู...นางสาว มะลิวัลย์ ไพรพิชิต

คำสำคัญ (Tags): #มะลิวัลย์ ไพรพิชิต#maliwan praipichit#59927025#กป 59.ค.บ.5.1#ครุศาสตรบัณฑิต (5 ปี)#การประถมศึกษา#วิทยาลัยแม่ฮ่องสอน#วิทยาเขตแม่ฮ่องสอน#มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่#นักศึกษาครู#EED 3210#เทคโนโลยีสารสนเทศสําหรับครูประถมศึกษา#ภาคเรียนที่ 1/62#ต้นทุน#ชีวิต#ต้นทุนชีวิต#ภูมิหลัง

หมายเลขบันทึก: 665507เขียนเมื่อ 14 สิงหาคม 2019 20:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม 2019 18:58 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (67)

มีนา

เขียนเมื่อ 16 สิงหาคม 2019 09:41 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิต. ใช่แล้วค่ะต้นทุนชีวิตเราย่อมต่างกัน สู้ต่อไปนะคะอ่านแล้วให้ข้อคิดดี เป็นกำลังใจให้คะ

ขอบคุณมากค่ะ

ดอกไม้เหล็กกลางไพร

เขียนเมื่อ 16 สิงหาคม 2019 14:43 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิต

ประสบการณ์ทำให้เราเติบโตนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

แรงโก้

เขียนเมื่อ 16 สิงหาคม 2019 17:42 น. ()

สวัสดีครับ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิต

สู้ต่อไปนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

ขอบคุณครับ

จันทร์เจ้าเอ๋ย

เขียนเมื่อ 16 สิงหาคม 2019 21:12 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิต

ดิฉันรู้สึกประทับใจการบรรยายของคุณ ที่มีแนวคิดดีๆ ให้กับดิฉัน การคิดในทางที่ดีขึ้นกว่าเดิม

ขอบคุณมากค่ะ

ดวงใจของพ่อ

เขียนเมื่อ 16 สิงหาคม 2019 21:13 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์

ชื่นชมและเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ต่อไปค่ะ

ขอบคุณค่ะ

นาทาลี้

เขียนเมื่อ 16 สิงหาคม 2019 21:14 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิตเรื่องราวของคุณน่าประทับใจมากค่ะ ขอชื่นชมและ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะขอบคุณค่ะ

หญิงแม่

เขียนเมื่อ 16 สิงหาคม 2019 21:43 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิต

ประสบการณ์ทำให้เราเติบโตและเข้มแข็ง เป็นกำลังใจให้คุณนะค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

เกลือสินเธาวุ์

เขียนเมื่อ 16 สิงหาคม 2019 22:36 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์

เวลาก็เป็นต้นทุนอย่างหนึ่งที่หลายคนมองข้ามแต่เวลาก็สอนอะไรเราหลายๆอย่างเช่นกัน สู้ต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

มนัสดวงที่หนึ่ง

เขียนเมื่อ 17 สิงหาคม 2019 11:20 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์ ไพรเรื่องราวของคุณเป็นเรื่องราวที่บันทึกออกมาได้ดีมาก และดิฉันเองก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณสู้ต่อไปด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ทับทิมกรอบ

เขียนเมื่อ 17 สิงหาคม 2019 13:49 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิต

สร้างเนื้อ สร้างตัวทีละนิด ดีกว่าการอยู่เฉย ๆ ไม่ทำอะไรเลย เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

สนสามใบ

เขียนเมื่อ 17 สิงหาคม 2019 15:49 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิต

ดิฉันประทับใจในเรื่องราวที่คุณเขียนมากค่ะอ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆสู้ต่อไปนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

กุหลาบขาว

เขียนเมื่อ 19 สิงหาคม 2019 19:26 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิต

เป็นกำลังให้นะคะ ต้นทุนเราทุกคนย่อมมีไม่เท่ากัน

ขอบคุณมากค่ะ

นิลกาฬ

เขียนเมื่อ 20 สิงหาคม 2019 11:10 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิต

ดิฉันรู้สึกประทับใจการบรรยายของคุณ ที่มีแนวคิดดีๆ ให้กับดิฉัน

ขอบคุณมากค่ะ

แอมมาลิน

เขียนเมื่อ 20 สิงหาคม 2019 14:44 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์

ขอบคุณค่ะ

พฤกษา

เขียนเมื่อ 20 สิงหาคม 2019 20:57 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิต.

ใช่แล้วค่ะต้นทุนชีวิตเราย่อมแตกต่างกันอดทนและ สู้ต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ

ขอบคุณมากค่ะ

เทวดา

เขียนเมื่อ 21 สิงหาคม 2019 15:13 น. ()

สวัสดีครับ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิต

ต้นทุนคนเราแตกต่างกัน เป็นกำลังใจให้คุณประสบความสำเร็จในชีวิต สู้ ๆ ต่อไปครับ

ขอบคุณครับ

Maruko

เขียนเมื่อ 21 สิงหาคม 2019 17:04 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิต
สู้ ๆ นะ ประสบการณ์จะทำให้เราพัฒนาตัวเองนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอ
ขอบคุณมากค่ะ

โหน่พะโดะ

เขียนเมื่อ 21 สิงหาคม 2019 23:44 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์ ไพรพิชิต ดิฉันชื่นชอบในบทความนี้มาก ทำให้ได้ข้อคิดดีๆ ต้นทุนชีวิตเกิดจากสองมือของเราเอง ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ ขอบคุณค่ะ

Sweet Dreams

เขียนเมื่อ 22 สิงหาคม 2019 09:19 น. ()

ขอบคุณมากค่ะ

หงส์หมิง

เขียนเมื่อ 22 สิงหาคม 2019 09:24 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์

ชื่นชมเรื่องราวคุณ ให้ข้อคิดดีค่ะ และเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ต่อไปค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ชูกำลัง

เขียนเมื่อ 22 สิงหาคม 2019 11:52 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณมะลิวัลย์

ก็จริงที่ต้นทุนชีวิตเป็นสิ่งที่ทำให้เรามีความสบายขึ้น แต่ที่สุดแล้วความพยายามนี่แหละค่ะที่จะทำให้เราไปถึงฝันได้เช่นกัน ขอบคุณที่แบ่งบันเรื่องราวดี ๆ ค่ะเป็นกำลังใจให้นะคะ

ขอบคุณค่ะ