๙๑๖. ปิดเทอม..วันแรก

        วันเสาร์แรกของการปิดเทอมอย่างเป็นทางการ..งานที่วางแผนไว้ก็ลงมือได้ในทันที มีหลายเรื่องหลายราวที่ต้องทำแม้ว่าบรรยากาศการทำงานจะร้อนมาก...

    จริงๆแล้ว..ในทางการเมืองน่าจะร้อนมากกว่า ถ้าหากใครได้ติดตามอย่างใกล้ชิด..ผมไม่เคยคิดที่จะติดตามเลยแม้แต่น้อย เพราะถิอว่าได้ไปใช้สิทธิแล้วเป็นที่เรียบร้อย..ยังไงก็ต้องจบไปตามเกมของประชาธิปไตย..

        คงทิ้งไว้แต่ร่องรอยความคิดหลังเลือกตั้ง บทเรียนใดบ้างที่ช่วยให้เราได้อ้างอิงและนำไปใช้เพิ่มพูนทักษะชีวิต…ในทางบวก

        อย่างน้อยก็ทำให้คิดว่า..ความซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน ตั้งใจทำงานน่าจะดีที่สุด..และ “ค่าของเงินไม่คงที่ ความดีสิคงทน” และความดีจะส่งผลยืนยาวและงดงามเสมอ...

        เงิน..ซื้อทุกอย่างไม่ได้ แต่คุณงามความดีเป็นบารมีที่สร้างให้คนมีเกียรติที่ติดตัวไปจนตาย..จึงมีความหมายเป็นที่รู้กันว่า..คนดี..สำคัญที่สุด..

        เลือกตั้งครั้งนี้มีคนดีมากมาย ไม่ได้รับการเลือก ทำให้ผมเลิกที่จะเชื่อแล้ว อย่างมั่นใจ..ในคำกล่าวที่ว่า “นกไม่มีขน คนไม่มีเพื่อน บินสูงไม่ได้...”

        หาได้เป็นความจริงแต่อย่างใด..ในเส้นทางประชาธิปไตยแบบบ้านเรา บางครั้งเพื่อนมากสักปานใด..ก็ใช่ว่าจะประสบความสำเร็จ เจ็บกันมาเยอะแล้ว...

        ดังนั้น..การจะเป็นคนดี ก็อาจจะไม่ต้องทำงานออกหน้าออกตา ไม่ต้องทำงานในสภาฯก็ได้ เป็นคนดีและทำความดีได้ทุกที่ทุกทาง..ตลอดจน”ปิดทองหลังพระ”บ้างก็น่าจะดี..

        วันนี้..ใจก็อยากจะหยุดพักสักหนึ่งวัน..หลังจากประชุมผู้บริหารโรงเรียนมาแล้ว..เขตพื้นที่ฯเตือนเรื่องพายุฤดูร้อน ก็เลยต้องเดินสำรวจตรวจสอบว่าจะมีสิ่งใดล้มหรือหักโค่น จะมีก็แต่โต๊ะเก้าอี้ที่อยู่ด้านนอกเท่านั้น ที่ต้องคลุมด้วยพลาสติก 

        ไม้ยืนต้นมากมาย แต่ก็อยู่ห่างไกลตัวอาคาร ถ้าพายุพัดผ่านเข้ามา ใบไม้แห้งคงปลิวว่อน ฝุ่นละอองคงเต็มอาคาร แต่ก็อยากให้พัดพาน้ำฝนมาด้วย จะช่วยให้สระมีน้ำเพิ่มมากขึ้นเสียที..

        เดินตรวจตราใต้อาคารเรียน “ออมสิน” ขณะเดียวกันก็วางแผนการปลูกต้นไม้ไปด้วย..เพื่อให้ร่มเงาแก่ตัวอาคาร วันนี้..ปลูก “เฟื่องฟ้า”ไป ๔ ต้น ถึงจะไม่ให้ร่มเงาแต่อย่างใด แต่สีสันดอกใบมองแล้วได้ใจดีเหมือนกัน...

        ช่วงบ่าย...จัดเก็บอุปกรณ์ ข้าวของเครื่องใช้ออกจากห้องเก็บของ เพื่อเตรียมให้ช่างทุบฝาผนังที่กั้นห้อง..ขยายห้องสหกรณ์โรงเรียนที่มีโครงการปรับปรุงกิจการครั้งใหญ่..ต้อนรับเปิดเทอมปีการศึกษา ๒๕๖๒..

         ช่างประจำหมู่บ้านเข้ามาประมาณการค่าใช้จ่าย ก่อนที่จะดำเนินงานในวันจันทร์ที่ ๑ เมษายน..งานนี้มีการปรับเปลี่ยนประตูด้านหน้าสหกรณ์ ให้ค้าขายได้สะดวกและคล่องตัว มีการฉาบปูนฝาผนังและทาสี..

        ช่างบอกว่ามีงานเหล็ก งานปูนและงานไม้..ทำได้หมด ผอ.สั่งของส่วนทีมงานช่างขอแค่ “ค่าแรง” ไม่แพงมากจึงพอที่จะลงทุนได้..

        เพราะประกาศให้ผู้ปกครองทราบไปแล้วว่า ลูกหลานทุกคนมีหุ้นส่วนกับสหกรณ์คนละ ๑๐๐ บาท เป็นสมาชิกแบบตลอดชีพ เมื่อเรียนจบชั้น ป.๖ ค่าหุ้นนี้ก็จะได้รับคืน..ส่วนในวันสิ้นปีการศึกษาก็จะได้รับเงินปันผลด้วย..

        ผู้ปกครองก็สามารถซื้อได้ โรงเรียนจะทำแบบร้านค้าในชุมชนที่สะดวกซื้อ ขายแบบพอเพียง คือไม่แพงกว่าตลาด งานนี้มีเสียงตอบรับถึงขนาดแนะนำให้จำหน่ายเสื้อกีฬาและกระเป๋านักเรียน..

        ถ้าทำห้องสหกรณ์เสร็จ ก็ถือว่าเป็นความสำเร็จแรกในช่วงปิดภาคเรียน ไม่รีบเร่งแต่ก็ต้องลงมือ ไม่ต้องอ้างว่าอากาศร้อน ขอนอนพักผ่อนก่อนจะดีกว่า ไม่ต้องกังวลใจ หรือคิดว่าใครจะมาศึกษาดูงาน..  

        วันนี้ทำอย่างเงียบๆอยู่คนเดียว พึมพำบทเพลง "ความฝันอันสูงสุด" บทเพลงพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๙ กระตุ้นจิตใจให้ฮึกเหิม จบด้วยเพลงที่ผมแต่งเอง เพื่อพ่อลูกจะทำแต่ความดี" นานๆร้องทีรู้สึกไพเราะแล้วก็มีความสุขดีเหมือนกัน 

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๓๐  มีนาคม  ๒๕๖๒