229---ร่มบินตก ( ตอนที่ 7 )

                                                       7

""""""""บันใดโดยมีพนักงานกู้ภัยคอยประคองข้าง ๆ จนลงถึงพื้น อย่างปลอดภัย ชมนารถ ฯ สามารถไต่บันใดลงเองได้ สำหรับเรือตรีหญิงสมฤดี ฯ ต้องใช้เชือกมัดร่างหย่อนลงและ  ถูกนำเข้าปฐมพยาบาลในรถพยาบาลโดยทันที เนื่องจากยังสลบไสล ไม่ได้สติ

ส่วนตัวเครื่องร่มบินนั้น   กู้ภัย นำรอกใหญ่ขึ้นไปเกี่ยวกับกิ่งไม้ใหญ่กิ่งนั้น แล้วนำปลายเกี่ยวกับตัวเครื่องร่มบินค่อย ๆ เลื่อนให้หลุดจากคบไม้แล้วผ่อนสายรอกนำตัวเครื่องลงมาได้ในภายหลัง  แล้วถอดชิ้นส่วนออกนำขึ้นรถกลับสนามบิน

เรื่องนี้  มุ่งให้เห็นว่า ทางการมีระบบกู้ภัย ทั้งให้กับตัวนักบิน กับตัวเครื่องบิน ไม่ว่าจะเป็นในยามใดก็ตาม  เมื่อเกิดอุบัติเหตุขึ้น ไม่ว่าจะเป็นที่ใด   เพื่อให้เป็นกำลังใจแก่นักบินว่าเขาจะได้รับการช่วยเหลือทุกวิถีทาง ไม่ถูกทอดทิ้งให้ผจญกรรมอย่างโดดเดี่ยวหากเครื่องเขาตกอีก อาทิตย์ต่อมา  ที่กองบินร่มบินหญิง  มีพิธีรับขวัญนักบินที่เครื่องตกและได้รับการช่วยเหลือให้กลับมาได้ ด้วยการให้มีพิธีให้นักบินที่รอดตายหลังสุดเดินลอดซุ้มดาบไขว้ ที่นักเรียนนายเรืออากาศ 12 คู่ยืนชูกระบี่เฉียงหัวเข้าหากัน แล้วให้นักบินที่รอดตายเดินเข้ามาระหว่างนั้น มีดนตรีบรรรเลงเพลงมารชกองบินไปด้วย มีแถวนักเรียนนายเรืออากาศหญิงในชุดเครื่องแบบขาวยืนเรียงรายรอบนอกคอยโปรยกรีบดอกไม้หอมนาๆ ชนิดเข้าไส้ ตามธรรมเนียมของนักบินทั่วโลก  จากนั้นเมื่อพ้นซุ้มดาบไขว้แล้วเดินผ่านซุ่มพระสงฆ์สวดขัยมงคล ไปสู่กลุ่มผู้บังคับบัญชาที่รออยู่   ที่นี่ท่านผู้บัญชาการฯ กล่าวสดุดี ยกย่อง  รวมทั้งขอบคุณทุกฝ่ายที่ร่วมมือช่วยเหลืองาน  แล้ว  มอบประกาศนียบัตร, เข็ และปีกบินเชิดชูเกียรติ  จากนั้นพนักงานอ่านคำสั่งเลื่อนเงินเดือนให้เป็นกำลังใจ ในการนี้นักบินที่รอดชีวิตจากเครื่องตก ก่อนหน้านี้ ทุกคนต่างมาร่วมให้กำลังใจแก่รุ่นน้องในวันนี้อย่างพร้อมเพรียงด้วย

                                                         0000000000