๘๗๔. ความรัก..มิตรภาพ และความหวัง..

        วันอาทิตย์..เป็นวันสบายๆ ตื่นสายเป็นพิเศษ ลุกขึ้นจิบกาแฟให้อบอุ่น ในความรู้สึกของวันนี้ ใจอยากทำสองเรื่องพร้อมๆกันคืออ่านหนังสือและดูหนังในอินเตอร์เน็ต..

    ผมเลือกที่จะอ่านหนังสือก่อน อ่านไปได้สองสามเรื่อง เป็นเรื่องสั้นๆแบบเบาสมอง อ่านแล้วขีดเส้นใต้ใจความสำคัญไว้ จากนั้นก็บันทึกลงในสมุดเล่มเล็ก เก็บไว้ใช้เมื่อถึงคราวจำเป็นต้องใช้..ในการพูดและเขียน..

        “อย่าไปให้ความสำคัญกับเรื่องที่ไม่สำคัญ..” เป็นข้อความที่พบจากหนังสือ ก็ถือว่าได้ปฏิบัติอยู่ในระดับหนึ่ง..สำคัญทุกเรื่องและทุกคนก็คงไม่ไหว..

        “ขั้นตอนแรกที่จะรู้จักตัวเองให้มากขึ้นคือ หยุดการสื่อสารกับคนอื่น "จริงๆในชีวิตประจำวันของผม..สื่อสารกันอยู่ไม่กี่คน ตามแบบฉบับของคนที่ (เกือบ)รักสันโดษ..ไม่ชอบอ้างเวลา แต่เวลาที่มีใช้ไปในเรื่องงานอย่างเต็มที่

        “ความสุขสร้างได้..ความทุกข์ทำเอง..” อ่านแล้วก็งง ต้องตีความกับข้อความนี้ว่ามันอย่างไรกัน..หรือว่าความสุขอยู่ตรงหน้า ต้องเข้าไปเพื่อไขว่คว้า ส่วนความทุกข์อยู่ในใจเป็นเรื่องใกล้ตัว..อยากทุกข์ก็ทำเองจะได้ทุกข์เอง..อย่างนั้น(มั้ง)

        ผมเปลี่ยนบรรยากาศ..เข้าไปดูหนังอินเตอร์เน็ต เลือกดูหนังเก่าที่เข้าชิงรางวัลออสการ์ เจอหนังปี ๑๙๙๔ เรื่อง ความหวัง..มิตรภาพและความรุนแรง...

        ตัวเอก..ของเรื่องติดคุก..แต่ก็ติดแบบมีความหวังที่จะออกไปใช้ชีวิตอิสระ ไม่ลดละพยายามแม้จะเจอะเจอกับความรุนแรงมากระทบทั้งกายและใจ..เมื่อออกไปได้แล้ว..ก็ยังไม่ลืมเพื่อนที่เคยสร้าง “มิตรภาพ”กันไว้ในคุก..หนังจึงจบลงด้วยความสุขและสมหวัง...

        ชีวิตครูของผม..ไม่มีความรุนแรง..ผมจึงชอบใช้คำว่า..ความรัก มิตรภาพและความหวัง.มากกว่าเพราะ.ความรักก่อให้เกิดมิตรภาพที่ดีงาม รักทั้งคนรักทั้งงาน..และต้องใช้ชีวิตอย่างมีความหวัง..แบบที่ไม่ใช่เพ้อฝัน แต่ต้องลงมือทำ..ทำให้ได้อย่างที่คิดและพูด..

        ผมจึงรีบไปโรงเรียน..เปิดห้องธุรการแล้วเปิดเพลงฟังเบาๆ และหวังว่า..อีกไม่นานห้องประชุม..จะได้ต้อนรับคณะที่จะมาศึกษาดูงานเป็นครั้งแรก..และก็ประมาณการว่าน่าจะเพียงพอและลงตัวพอสมควร..

        ผมกำลังมองหาของที่ระลึก..ส่วนใหญ่คณะที่มาดูงานจะชอบต้นไม้ อย่ากระนั้นเลย..ไม้มงคลที่มีอยู่คู่โรงเรียนและมากมายเสียเหลือเกิน ผมจะนำใส่ถุงจัดวางไว้ เพื่อจะได้ลดเวลาและสะดวกในการหอบหิ้ว..

        ต้นหาบเงินหาบทอง กับ ต้นเงินไหล (เข้า) อย่างแรก..ปลูกง่ายทนแล้ง ใบดกหนา เลื้อยไปตามดิน ปลูกตรงไหนต้นหญ้าไม่มารบกวน ออกดอกสีขาวช่อใหญ่ในหน้าฝน จะปลูกในกระถางก็ดูงดงามไปอีกแบบ..

        ต้นเงินไหล..ชื่อเสียงได้ใจจริงๆ ไม่ว่าใครปลูกก็จะยิ้มย่องผ่องใส และหวังว่าสักวัน..เงินทองจะไหลมาเทมา..แต่ก็ต้องเชื่อมั่นเหมือนกันว่า เงินจะไหลมาเมื่อทำงานอย่างขยันขันแข็งด้วย..

        เหมือนที่ผมรู้สึกดี มีความขยันอยู่บ้างตามสมควรแก่เวลา หันซ้ายหันขวา คว้ากล้องมาเก็บภาพกิจกรรมเกษตรไว้ เพื่อบันทึกพัฒนาการของงานในแต่ละภาคเรียน..ตั้งชื่อเรื่องว่า เกษตรอินทรีย์ วิถีพอเพียง..ด้วยความรักในงานแบบนี้ ก็เลยมั่นใจว่า สักวันจะต้องถอดบทเรียนเพื่อการเรียนรู้ของครูรุ่นต่อไป

        อย่างน้อย...วิธีการคิดและการเรียนรู้ทักษะการเกษตรแบบ “ครูพักลักจำ” ก็สามารถนำไปใช้หลังเกษียณได้ ไม่ต้องเริ่มต้นใหม่ ถึงเวลานั้น..ต้องทำได้ทันทีไม่มีการเปิดตำรา..

        ก่อนกลับบ้าน..เพื่อไปวิ่งออกกำลังกายตามระเบียบปฏิบัติของตนเอง..ในแบบของคนที่รักตัวเอง..สร้างมิตรภาพกับสุขภาพ..ด้วยความหวังที่จะไม่ทำให้ใครเดือดร้อนหลังจากเกษียณอายุราชการไปแล้ว..

        งานสุดท้าย..ของบ่ายวันอาทิตย์ ทาสีรั้วเหล็กที่เป็นสนิมให้แจ่มขึ้นสักหน่อย เมื่อเสร็จแล้วก็ดูสวยงามสะอาดตา..ถูกแล้วที่เขาว่า..ความสุขสร้างได้จริงๆ

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๒๐  มกราคม  ๒๕๖๒

[Wasawat Deemarn]

• เห็นหนังสือแล้วมีความสุข

• อย่าไปให้ความสำคัญกับเรื่องที่ไม่สำคัญ « เหมือนเตือนสติ

• ชอบหนังที่ท่าน ผอ.ได้ดูเช่นกัน

• ต้นไม้เขียวมาก ;)…

[ชยันต์ เพชรศรีจันทร์]

ผมตั้งเป้าหมายเล็กๆ ที่จะอ่านหนังสือทุกวัน ไม่ต้องเขียนทุกวันก็ได้ และดูหนังดังหนังดีในอดีต สัปดาห์ละ ๑-๒ เรื่อง ครับอาจารย์

[ลิขิต]

เรียน อาจารย์

    เคยฝึกไม่พูด ไม่ออกจากบ้าน กินเจ หรือกินผลไม้อย่างเดียว ในวันหนึ่ง ผ่านไปแล้ว รู้สึกดีมากค่ะ

ขอแสดงความนับถือ