ถ้าจะพูดถึงโรงเรียน หลายคนอาจจะเปรียบไปว่าโรงเรียนคือ สถานที่ให้ความรู้เพื่อให้นักเรียนที่จบมาแล้วไปเรียนต่อ
แต่.......โรงเรียนของฉันไม่ใช่เป็นเพียงแค่โรงเรียนที่หลายคนมองเห็น และเคยได้รู้จัก
โรงเรียนของฉัน เปรียบเสมือนบ้าน ห้องครัว ห้องนอน ห้องน้ำ สนามเด็กเล่น เป็นทุกสิ่งทุกอย่างให้กับนักเรียนที่อาศัยอยู่ที่นี่ โรงเรียนของฉันมีครูที่เป็นทั้งพ่อเป็นทั้งแม่เป็นทั้งครู เป็นทั้งพี่ และน้อง มีนักเรียนเป็นทั้งลูก และศิษย์ที่ "ครู" ต้องคอย อบรมสั่งสอนทางด้านวิชาการ ความรู้ การปฏิบัติตนให้อยู่ในสังคมโดยไม่มี อุปสรรคใดๆ มาแบ่งกั้นว่าพวกเขาง่าเขาคือคนพิการ คนไร้ความสามารถ โรงเรียนของฉัน มีนักเรียนที่ไม่เหมือนคนอื่นนักเรียนของฉันคือคนพิเศษ คนพิเศษที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าคนปกติบางครั้งก็ยังสามารถทำหลายๆ สิ่งหลายๆ อย่างได้มากกว่าคนปกติทั่วๆไป ครูทุกคนมุ่งเน้นที่จะทำให้นักเรียน ดำรงชีวิตอยู่ได้โดยพึ่งพาตัวเองไม่เป็นภาระต่อสังคม สามารถออกไปประกอบอาชีพ เลี้ยงชีพตัวเอง เลี้ยงครอบครัว มีเงินเก็บไว้ใช้ เลี้ยงดูตนเองยามแก่เฒ่าได้ โรงเรียนของฉัน เป็นเหมือนคลัง หนังสือที่มีชีวิต ให้ทุกคนสามารถศึกษาชีวิตซึ่งกันและกัน ได้เรียนรู้ซึ่งกันและกันช่วยเหลือกัน พึ่งพากัน ได้อยู่กันอย่างมีความสุข ภายใต้ร่มบรมโพธิสมภารของ "สมเด็จย่า" และที่นี่คือโรงเรียนของฉัน โรงเรียนศรีสังวาลย์เชียงใหม่ พวกเราทุกคนคือ "หลานย่า"
ปล.รูปภาพเหล่านี้เป็นลิขสิทธิ์ของโรงเรียนศรีสังวาลย์เชียงใหม่ และได้ขออนุญาตนักเรียนทุกคนในภาพแล้ว เพื่อเป็นการปกป้องสิทธิของเด็กห้ามมิให้ผู้ใดนำรูปภาพไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นอันขาด
ถือว่าเป็นความโชคดีของเด็กที่ได้เรียนรู้กับครูค่ะ
เด็กๆน่ารักค่ะ
น่ารักค่ะ ดูมีความอบอุ่นมากเลย ค่ะ
เด็กๆดูมีความสุขมากค่ะ
เด็กน่ารักมากค่ะ
ความเป็นครูอยู่ที่จิตวิญญาณของคุณครูโมโม่นะคะ
โรงเรียน เหมือนบ้านอีกหลังหนึ่ง แต่ที่นี่ได้สร้างคนด้วยนะครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
นับถือหัวใจครูโมโม่คะ ^^
เด็กๆโชคดีมากครับ
เด็กๆโชคดีมากค่ะ ที่มีครูโมโม่เป็นครู
เด็กโชคดีมากครับ
เด็กๆน่ารักมากครับ
เด็กๆน่ารักมากค่ะ
เด็กน่ารักมาดเลยค่ะ
นับถือหัวใจครูมากค่ะ
นักเรียนนี้โชคดีที่มีพี่เป็นครูของพวกเขา