...ดินแดนในหุบเขา...ใต้ร่มเงาพระเจ้าแสนทอง...
"นี่ถนนหรือหลุมบนดาวอังคารกันแน่...แล้วโรงเรียนอยู่ที่ไหน...เมื่อไหร่จะถึงเนี่ย...."
จำได้ดีครั้งแรกที่เดินทางมาที่นี่ คำบ่นของฉันและเพื่อน...(ฉันและเพื่อนไม่ใช่คนในพื้นที่และ เป็นครั้งแรกที่เจอถนนหนทางแบบนี้จริงๆค่ะ)
...และนี่เป็นครั้งแรกที่เราเริ่มต้นทำความรู้จักกัน...กับโรงเรียนแห่งนี้...
ดินแดนในหุบเขา... ใต้ร่มเงาพระเจ้าแสนทอง...เป็นที่ตั้งโรงเรียนของหนูๆที่นี่ค่ะ
^_^ ยิ้มใส... ไหว้สวย เป็น...อัตลักษณ์ของโรงเรียนหนูๆค่ะ ^_^
โรงเรียนบ้านยางเปา... เป็นโรงเรียนขยายโอกาสในพื้นที่ราบสูงนี้ ตั้งอยู่ใน อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งห่างจากตัวอำเภออมก๋อย
แค่เพียง 7 กิโลเมตร (แต่ใช้เวลาในการเดินทางเกือบครึ่งชั่วโมง) นักเรียนที่นี่เป็นชนเผ่ากะเหรี่ยง และมีการเรียนการสอนตั้งแต่ชั้นอนุบาลจนถึง
ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ทางโรงเรียนเน้นทั้งด้านวิชาการและ ส่งเสริมจัดกิจกรรม เพิ่มทักษะทางด้านอาชีพแก่นักเรียน โดยจัดตั้งกลุ่มงานอาชีพหลายกลุ่มงาน ไม่ว่าจะเป็นการเลี้ยงไก่ไข่, กลุ่มงานเพาะเห็ด, เลี้ยงปลาดุก, งานแกะกระจก, งานอาชีพร้านกาแฟของหนู ฯลฯ
หลากหลายกลุ่มงานอาชีพเหล่านี้จัดตั้งขึ้นเพื่อเป็นอีกทางเลือกที่เหมาะสมกับกลุ่มนักเรียนที่นี่ และสามารถนำความรู้นี้เหล่านี้ เป็นทางเลือกในการประกอบอาชีพ สร้างรายได้ให้กับเค้าได้จริง หากเค้าจบออกไปแล้วไม่ศึกษาต่อ
แม้ยังเป็นระยะเวลาสั้นๆ เพียงช่วงเวลาประมาณ 4 เดือนกว่าที่ได้มีโอกาสถ่ายทอดความรู้ให้กับนักเรียนที่นี่ ไปพร้อมๆกับการเรียนรู้ การปรับตัวเข้าใจในวัฒนธรรมและชีวิตความเป็นอยู่ จากนักเรียนเช่นกัน
เด็กๆส่วนใหญ่มีความลำบาก ต้องเดินทางมาเรียนซึ่งห่างไกลจากโรงเรียนหลายกิโล ทางโรงเรียนจึงมีบ้านพักนอนสำหรับนักเรียนที่ห่างไกลจากโรงเรียนมากๆและมีความลำบากในการเดินทางมาเรียน
เคยมีครูหลายคนบอกพวกเราว่าทางที่เราขึ้นมานั้นลำบาก แต่หนทางที่นักเรียนเดินทางมานั้น ทั้งไกลและสุดแสนจะลำบากยิ่งกว่า เด็กๆต้องเดินเท้ามาเรียน เรายังนึกภาพไม่ออกตอนนั้นว่าเป็นเช่นไร จนกระทั่งมีโอกาสไปเยี่ยมบ้านนักเรียน ทางโรงเรียนแบ่งคณะครูเป็นกลุ่มๆและแบ่งเขตพื้นที่รับผิดชอบกัน พื้นที่ที่ฉันไปถือว่าไม่ไกลจากโรงเรียนมากนัก เมื่อเทียบกับบริเวณพื้นที่อื่นๆ แทบไม่น่าเชื่อ แค่นี้ก็ลำบากมากแล้วสำหรับฉัน
ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าทางถนนขรุขระเป็นหลุมเป็นบ่อ ใช้เวลาเพียงแค่ครึ่งชั่วโมง เทียบไม่ได้กับหนทางที่นักเรียนเดินทางมาเรียน
ครูเข้าใจแล้วว่าทำไมชุดพวกเราถึงไม่สะอาด ทำไมพวกเธอถึงมาเรียนบ้างไม่มาเรียนบ้าง...
ภาพที่เห็นทำให้ครูคนนี้บ่นพวกเธอน้อยลงนะค่ะ T_T
https://web.facebook.com/nane....
ความเห็น (32)
สุดยอดเลยค่ะครู เป็นกำลังใจให้นะคะ
เล่าเรื่องเก่งเลย ไม่เหมือนการเขียนวิเคราะห์ในห้องนะ ;)…
จากสาวใต้น้ำทะเล มาเป็นคุณครูดอยใจนักสู้ เป็นกำลังในให้นะคะ สู้ๆ ไว้มีโอกาสจะไปแวะไปหาที่อ๋มก๋อยนะคะ
เด็กๆพวกนี้จะไปสร้างประโยชน์ให้สังคมอีกมากเลยครับ เพราะมีครูคอยสั่งสอนที่ดีและเข้าใจนักเรียนแบบนี้
ครูได้ทำหน้าที่ได้ดีแล้วค่ะ สู้ต่อไปนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ
เป็นกำลังใจให้คะ
นี่ถนน หรือหลุมบนดาวอังคาร ฮาๆๆๆ
ไปเป็นนางฟ้า เทพธิดาดอย เป็นที่พึ่งของเด็กๆ ได้สร้างคนดีครับ โชคดีของนักเรียนมากครับที่ได้เจอคุณครูสุกัญญา
เยี่ยมมากเลยค่ะเป็นกำลังใจให้นะคะ
ชีวิตที่เรียบง่าย มีความสุขทางกายและใจคะ
โรงเรียนมีความคล้ายกันเลย
เขียนได้น่าประทับใจมากคะ ^^
ครูดอย สู้ๆนะครับ
เด็กน้อยน่ารักครับ
สู้ๆในการทำงานครับ
สู้ๆนะค่ะ เด็กๆบนดอยน่ารักค่ะ
นั้นถนน จริงๆใช่ไหมครับ
เด็กนักเรียนน่ารักมากค่ะ
@kwanthai @Ongkuleemarn ขอบคุณนะคะ
@คนบนฟ้า ยินดีมากๆเลยคะ
@น้ำหมึก ส.รุ่งรักษ์เจริญชัย@ณภัชชา พิมพ์ @สุณัชญา ขอบคุณคะ
@Jintarha Phanyakeaw มาเที่ยวดาวอังคารที่อมก๋อยได้นะคะ
@บัวแก้ว @รจนา ตาสุยะ @เกศินี ป๊อกนันตา @นางสาวเกศริน กาไว ขอบคุณคะ
@Khanitta แชร์ประสบการณ์กันได้นะคะ
@นายจันทร์เจ้า@myfernz @DocAutomotive @พัชรินทร์ ทีเก่งขอบคุณคะ
@Tacha Subhasan ^_^
@กัญญา สมอ๊อด @เมษา ใจโอบอ้อม @ดอยจ๋า ขอบคุณคะ
อ่านสนุกมากค่ะ
@คนครัว ขอบคุณคะ