"ยาใจคนจน"
“กำลังใจ” คืออะไร มาจากไหน?
นักปราชญ์หลายคนๆก็ได้ให้คำนิยามศัพท์หรือความหมายของคำว่า “กำลังใจ” ไว้ได้อย่างแตกต่างกัน แต่สรุปออกมาได้ความหมายว่า กำลังใจ คือ สภาพจิตใจที่มีความเชื่อมั่น และเข้มแข็งพร้อมที่จะต่อสู้หรือเผชิญกับทุกอย่าง ส่วนแหล่งที่มาของกำลังใจก็มาจากหลายๆที่แตกต่างกันออกไปบางคนก็มาจากพ่อแม่ เพื่อน พี่น้อง ฯลฯ แต่โดยส่วนตัวผมนั้นกำลังใจ คือ ยาใจชนิดหนึ่งที่ทำให้ผมเดินทางก้าวต่อไปข้างหน้า ซึ่งกำลังใจที่ดีที่สุดสำหรับผมนั้นก็มาจากคนที่มีเป็น “แม่” ย้อนไปกลับเมื่อหลาย 7 ปีก่อน ผมกับแม่ต้องสูญเสียหัวหน้าครอบครัวไปอย่างไม่มีวันหวลกลับ แม่ต้องเป็นผู้ที่ทำหน้าที่แทนพ่อทุกอย่าง ต้องทำงานหาเงินส่งเสียเงินให้ผมได้เรียนหนังสือ แม่จะคอยพูดเสมอว่า ถึงแม่จะลำบากในการหาเงินเลี้ยงลูก แม่ก็ยินดีเพราะแม่ต้องการเห็นวันที่ผมได้รับพระราชทานปริญญาบัตร
จนกระทั่งผมสำเร็จการศึกษาได้รับพระราชทานปริญญาบัตร และได้เข้าทำงานเป็นพนักงานบัญชีอย่างเต็มตัวที่สถานที่แห่งหนึ่ง ตั้งแต่ได้ทำงานมีรายได้มันทำให้ผมรู้สึกเหนื่อยล้าจากการทำงาน มีภาระหน้าที่ความรับผิดชอบเพิ่มเข้ามา เงินเดือนที่ได้รับไม่เพียงพอต่อค่าใช้จ่าย จึงได้ตัดสินใจลาออกจากเนื่องจากได้งานใหม่เปลี่ยนจากหน้าที่การทำบัญชีเป็นครูผู้สอนวิชาการบัญชี เมื่อได้เข้าทำงานได้สัก 2 วันผมมีความคิดที่จะลาออกเพราะมีเหตุผลหลายอย่าง ในใจผมคิดอยู่หลายอย่าง เช่น ไม่มีประสบการณ์ทำงานในด้านนี้ ไม่เกิดความเคยชินในการทำงาน คิดว่างานนี้ไม่เหมาะสมกับผม ไม่สามารถปรับตัวได้ ผมคงทำงานนี้ไม่ไหว งานนี้เป็นที่ยากเกินไปสำหรับผม พอกลับบ้านมาจึงได้ลองพูดในเรื่องกำลังคิด พร้อมทั้งเหตุผลให้แม่ฟัง แม่ก็บอกผมว่าลองทำไปก่อนสักอาทิตย์ดีไหม อย่าพึงลาออก ผมก็ตัดสินใจลองสู้อีกสักครั้ง ระหว่างนั้นแม่จะพยายามโทรพูดให้กำลังใจในการทำงานตลอดมา แม่ชอบพูดว่า"คนอื่นทำได้ แต่ทำไมทำไม่ได้ ลองสู้อีกสักครั้ง” เมื่อผมได้ฟังที่แม่พูด ผมก็คิดตามไปด้วย เมื่อทำงานไปได้ครบสัปดาห์ความคิดผมก็ยังไม่เปลี่ยนไป แม่ก็จะพูดต่อไปว่าลองอีกสักอาทิตย์พูดแบบเดียวกันเหมือนที่เคยพูดมาก่อนหน้านี้ ผมจำได้ว่าแม่จะคอยโทรมาพูดเป็นกำลังให้ผมมาประมาณ 1 เดือนจนกระทั่งผมสามารถปรับตัวได้และเป็นครูมาจนถึงทุกวันนี้ ปีนี้ก็เข้าปีการศึกษาที่ 4 แล้วแต่แม่ก็ยังเหมือนเดิมคอยถามสาระทุกข์ สุขดิบ ให้กำลังใจในยามที่เหนื่อยล้า ท้อแท้จากการทำงานตลอดมา คำๆหนึ่งของแม่ที่จดจำมาถึงทุกวันนี้ “ท้อมีให้ลิงถือ เราเป็นคนอย่าถือท้อ”
ความเห็น (26)
เขียนดีมากจร้า
ดีมาก ครูก้อง ;)…
เขียนถ่ายทอดได้ดีมากครับ
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ
กำลังใจไม่ต้องหาจากที่ไหน?? มันอยู่ใกล้ๆตัวเรา
เห็นด้วยค่ะ เราไม่ใช่ลิง จะ(ถือ)ท้อไปทำไม :)
เขียนได้ดีมากค่ะ แม่คงมีความสุขที่มีลูกที่ดีอย่างครูก้องค่ะ
สู้ต่อไปค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
เขียนได้ดีคะ เป็นกำลังใจให้คะ
เขียนดีมากค่ะ
เป็นความสุขใจของแม่ ที่ลูกของท่านทำได้สำเร็จแล้ว
เป็นกำลังใจให้นะคะ
เขียนได้ดีมากคะ ครูก้อง ^^
เขียนได้ดีมากเลยค่ะ
อย่าเพิ่งท้อครับ และห้ามถอยครับ
เขียนดีมากจ้า
เยี่ยมเลยครับ
เขียนได้ดีมากค่ะ