"สมาธิ"..สิ่งมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นกับตัวเอง

สิ่งที่พระอาจารย์หลวงพ่อฯได้พร่ำสอน...การเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของพระอาจาย์หลวงพ่อฯ ที่ท่านเล่าให้ศิษย์ของท่านฟัง..

เรื่องราวต่าง ๆ สิ่งมหัศจรรย์ต่าง ๆ ที่เจอกับลูกศิษย์ของท่าน..  หลายต่อหลายคน.. หลายต่อหลายเรื่องราว..

..

แต่มาวันนี้...ปาฎิหารย์แห่งสมาธิ ที่ตัวผมเองปฏิบัติมาตลอดระยะเวลาร่วม 5 ปี

..

ตัวผมเองนั้น..รู้ครับว่า...เมื่อเราปฏิบัติแล้ว  ตัวเราเองเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร? จิตใจของเราเองเป็นอย่างไร?

..

และเหตุการณ์ที่ผมจะเล่าให้ฟังในครั้งนี้..เป็นหนึ่งในความมหัศจรรย์ของสมาธิที่ตัวผมเองได้พบเจอ

..

วันนั้น..(เมื่อต้นเดือนกรกฏาคม 2561)เป็นวันวิกฤติในชีวิตของพ่อ

พ่ออายุมากแล้ว...รู้ครับว่า..ไม่วันใดก็วันหนึ่ง พ่อก็ต้องจากพวกเราไป..  จากโลกใบนี้ไป..อย่างแน่นอน

..

..

วันนั้น วันที่พ่อป่วยเข้าโรงพยาบาลด้วยอาการไส้แตกในช่องท้อง โอกาสที่พ่อจะติดเชื้อในช่องท้อง/โอกาสที่พ่อจะติดเชื้อในกระแสเลือดมีสูงมาก..ดีไม่ดี ชีวิตของพ่อนั้น..พ่ออาจจะลาลับจากโลกนี้ไปก่อนที่พ่อจะติดเชื้อก็เป็นได้

..

พ่อต้องเข้ารับการผ่าตัดเป็นการด่วน

วันนั้น ในวินาทีนั้น..สิ่งที่นึกได้และทำได้ก็คือ..การทำสมาธิ.. นั่งสมาธิ ..อธิษฐานจิตในสมาธิ ..อธิษฐานจิตในภวังคจิต.."ขอให้พ่อมีชีวิตอยู่กับครอบครัวของเราต่อไป"

..

ผมทำสิ่งนี้ที่กล่าวมานี้  ตลอดมา เรื่อยมา..

อธิษฐานจิตอยู่อย่างนั้น..ตั้งแต่วันแรกที่พ่อป่วยเข้าโรงพยาบาล

และแทบไม่น่าเชื่อนะครับว่า...สุดท้ายพ่อก็ผ่านวิกฤตินี้มาได้..

แต่สิ่งที่เล่ามานี้ยังไม่จบนะครับ

..

เหตุการณ์ครั้งสำคัญอีกระลอกหนึ่งก็เกิดขึ้นอีก และครั้งนี้ครับ...  พ่อจำเป็นต้องเจาะคอ.. หากไม่ทำเช่นนั้นแล้ว พ่อก็จะหายใจเองไม่ได้ 

ลูก ๆ ทุกคนต่างยินดีและเต็มใจที่จะให้หมอเจาะคอของพ่อ  แม้กระทั่งตัวของพ่อเอง พ่อก็ยินยอม... 

ลูก ๆ เซ็นครับ...เซ็นยินยอมให้หมอทำการเจาะคอของพ่อได้

..

..

สำหรับตัวผมแล้ว.. การภาวนา.. การอธิษฐานจิตในสมาธิ ...เป็นสิ่งเดียวครับที่ผมทำมาตลอด ทำมาตลอดระยะเวลาที่พ่อป่วย

และสุดท้ายปาฏิหารย์ก็เกิดขึ้นจริงครับ...

..

บางคนอาจไม่เชื่อ...สิ่งนี้

แต่สำหรับผมแล้ว..ผมเชื่อมั่นและศรัทธา มาโดยตลอด เสมอมา เรื่อยมา

..

พ่อสู้..ทั้ง ๆ ที่หายใจเองไม่ได้ 

สุดท้าย..พ่อก็สร้างปาฏิหารย์ให้เกิดขึ้นจริง

พ่อหายใจเองได้ครับ...และการผ่าตัดเจาะคอพ่อ จึงถูกระงับไปโดยปริยาย

..

(สิ่งหนึ่งที่ครอบครัวของเราคิดกันมาโดยตลอดครับว่า..เมื่อพ่อหายใจเองไม่ได้..ก็ต้องเจาะคอ...เจาะคอเพื่อให้พ่อหายใจด้วยตัวเองได้  เจาะคอเพื่อให้ชีวิตของพ่ออยู่ได้ยืนยาวต่อไป)

..

พ่อถอดท่อ  พ่อหายใจได้ด้วยตัวของพ่อเอง...ก่อนที่พ่อจะเข้าห้องผ่าตัดเพียงไม่นาน

..

วันนี้..พ่อกลับมาอยู่บ้าน กลับมาอยู่กับพวกเรา อยู่กับครอบครัวของเรา

..

พวกเราลูก ๆ ทุกคน...จะช่วยกันดูแลพ่อ..พ่อคนเดียวในชีวิตนี้ของพวกเรา

..

และหากวันหนึ่งวันใดข้างหน้า...วันที่พ่อจากพวกเราไป

เราจะไม่เสียใจ.. เราจะไม่เสียดายเลยครับว่า..เราไม่ได้ทำอะไรเพื่อพ่อ

เพราะพวกเรารู้ครับว่า..ในทุก ๆ วันพวกเรานั้นได้ทำหน้าที่ของลูกที่พึงมีต่อพ่อได้ดีที่สุดแล้ว

..

จะไม่อิดออด.. ไม่ท้อ.. ไม่เหนื่อย ..

พวกเราจะทำหน้าที่ของลูกที่มีต่อพ่อให้ดีที่สุดเท่าที่พวกเราจะทำได้

..

พ่อจะอยู่กับพวกเรานานแค่ไหน...นั้น ไม่สำคัญ

สำคัญอยู่ที่ว่า...ในแต่ละวันที่พ่อมีชีวิตอยู่...พ่อจะไม่เจ็บ ไม่ปวด ไม่ทรมาน.. พ่อจะมีความสุขในทุกๆ วัน ..ที่พ่ออยู่

..

แค่นี้..พวกเราก็ภูมิใจแล้วครับ ที่ได้ทำหน้าที่.. ที่ได้เกิดมา..เป็น "ลูกของพ่อ"..