เช้าวันที่ ๒๒ มิถุนายน ๒๕๖๑ ผมไปร่วมประชุมคณะกรรมการอำนวยการคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มีการนำเสนอผลการดำเนินการตาม EdPEx ที่คณะแพทยศาสตร์ เป็นหนึ่งใน ๓ คณะแพทยศาสตร์ที่ผลการประเมินผ่านเกณฑ์ EdPEx300 (อีก ๒ คณะคือ รามากับ มอ.) ทำให้ผมเกิดความคิดที่เสนอในบันทึกนี้
มาตรการสำคัญที่ท่านคณบดี ศ. นพ.บรรณกิจ โลจนาภิวัฒน์ ใช้คือ M&E (Monitoring & Evaluation) เป็นเครื่องมือสำคัญ
ผมจึงเสนอต่อที่ประชุมให้เน้นใช้มาตรการ“จับถูก” จับเอาเรื่องหรือกิจการที่มี bestpractice เอามาทำกระบวนการ “เรียนรู้จากการปฏิบัติ” ที่เป็นการเรียนรู้เชิงลึก มี “คุณอำนวย” (facilitator) ที่เก่งจัดกระบวนการ เพื่อเชิญสมาชิกเจ้าของ BP (BestPractice) และสมาชิกของหน่วยงานที่น่าจะเรียนรู้จาก BP มาร่วมกระบวนการ “สานเสวนาเชิงลึก” (critical reflection) ตั้งคำถามเชิงลึก เพื่อการเรียนรู้ส่วน tacit และสร้างแรงบันดาลใจทั้งต่อทีมเจ้าของ BP และต่อทีมหน่วยงานเรียนรู้ ที่จะนำความรู้เชิงลึกไปประยุกต์ใช้สร้างความสำเร็จในหน่วยงานของตน
กระบวนการนี้ น่าจะช่วยหนุนให้คณะมีผลงานตามเกณฑ์คุณภาพEdPEx สูงขึ้น และประสบความสำเร็จตามเป้าหมายการบรรลุผลงานได้รางวัลคุณภาพแห่งชาติระดับ TQC ซึ่งต้องการคะแนน ๓๕๐ คะแนน
วิจารณ์ พานิช
๒๒ มิ.ย. ๖๑
ห้องประชุมคณะแพทยศาสตร์ มช.
ไม่มีความเห็น