คำแนะนำที่สุดยอด 4 ข้อในการจัดการพฤติกรรม

ข้างล่างคือกลเม็ดสัก 2-3 อัน ที่ฉันใช้เพื่อทำให้ห้องเรียนมีความสุข, สงบเงียบ, และก่อให้เกิดผลผลิตในระดับสูง

นี่เป็นความลับต่อวินัยในชั้นเรียน: ฉันเรียนรู้ทุกๆอย่างจากคุณครู  เมื่อทุกอย่างมาถึงความเข้าใจในพฤติกรรม ก็ไม่มีประสบการณ์อื่นใดมาให้ฉัน  ในโพสต์นี้ ฉันกำลังจะแบ่งปันคำแนะนำสัก 2-3 ข้อในการเปลี่ยนแปลงการสอนของฉัน

1. นักเรียนจะทำตามตัวอย่างของเธอ  หากเธอเดินเข้ามาในห้องด้วยรอยยิ้ม, ท่าทางที่มั่นใจ, และทรงพลังเป็นอย่างยิ่ง  บางทีนักเรียนจะเรียนรู้ด้วยความสนุก  หากคุณเข้ามาด้วยใจเหนื่อยหน่าย, หน้าเศร้า นักเรียนก็จะเป็นเช่นเดียวกัน  และสิ่งนั้นก็ไม่ใช่บรรยากาศของห้องเรียน  เพราะบรรยากาศในห้องเรียนจะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม และวินัยในนั้นด้วย  เมื่อไม่นานมานี้ ฉันสอนเด็กอายุ 12 ปี ซึ่งมีปัญหากับสมาธิ และความทรงจำ พวกเด็กๆอยู่ไม่สุข และฉันเองก็เป็นเหมือนกัน พวกเด็กต้องการที่จะแสดงออก ดังนั้นฉันจึงลองด้วยวิธีที่ต่างออกไป  แทนที่จะยืนอยู่หน้าชั้น ฉันกลับนั่งในหมู่พวกเขา  และใช้กระดานเล็กๆและเขียนลงไป พวกเราใช้วิธีการนี้ซึ่งใกล้เคียงกับปัญหาและเราต้องแก้ไขมันให้ได้ และด้วยวิธีการนี้ พฤติกรรมก็ดูดีขึ้นมาก

2. หากนักเรียนกำลังจะออกจากห้อง ต้องมีเหตุผล มันไม่ดูเหมือนมีเหตุผลที่ดีมาก แต่มันจำเป็นต้องคงอยู่ และหากเธอแก้ปัญหาได้ ชีวิตก็ดูเหมือนจะง่ายเข้า เมื่อนักเรียนได้รับการยอมรับ เมื่อนักเรียนรู้สึกได้รับการยอมรับ และเข้าใจ แถมยังมีทางเลือกที่หลากหลายยังอยู่ พฤติกรรมของเขาจะดีขึ้น มีวิธีการหลายวิธีที่จะทำสิ่งนี้  เธออาจดึงพวกเขาออกจากห้อง เพื่อการพูดคุยอย่างรวดเร็ว  (หรือคุณอาจให้พื้นที่แก่พวกเขาเพื่อการสงบสติอารมณ์) หากนักเรียนเป็นคนที่ค่อนข้างเงียบ พวกเขาอาจชอบในการเขียน: บ่อยครั้งฉันอาจให้นักเรียนเขียนหัวข้อ และให้ข้อมูลย้อนกลับ กับกลุ่มนี้ พวกเราจะเริ่มให้พวกเขาเขียนบันทึกประจำวันสัก 10 นาทีในการเขียน พวกเขาจะมีโอกาสในการแสดงออกซึ่งตัวของพวกเขาเอง และพวกเขายังได้ปฏิบัติเรื่องการเขียนอีกด้วย

3. จงเหลือทางออกไว้บ้าง  ครั้งหนึ่งฉันรู้จักกับครูที่สอนภาษาที่ใช้ภาษาอังกฤษอย่างเดียวในชั้นเรียน หากนักเรียนพูดภาษาอื่นๆนอกจากภาษาอังกฤษ พวกเขาจะถูกค่าเสียค่าปรับโดยนักเรียนคนอื่นๆ  ในความคิดของฉัน สิ่งนี้คือสิ่งที่น่าเกลียดเป็นอย่างยิ่ง  ผู้คนจะพบว่าความเครียดในการทำให้ขายหน้า และต่อมาจะลดสภาวะอยากรู้ลงไป หากเธอพบเด็กที่ไม่ทำการบ้าน การใช้ภาษา หรือพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม เธอต้องทางออกที่เคารพในตัวของเขา มันเป็นการยากที่จะยอมรับ เมื่อเธอทำสิ่งที่ผิด ดังนั้นจงทดลอง และกระทำกับนักเรียนของเธออย่างให้เกียรติ  สิ่งนี้หมายความว่าการเลือกเวลา และสถานที่เหมาะสมในการอภิปรายถึงพฤติกรรม และห้ามนำพฤติกรรมที่ไม่ดีออกไปสู่สาธารณะ

4. เธอไม่ใช่เป็นแค่ครูเท่านั้น แต่ยังเป็นผู้เรียนรู้อีกด้วย  สุดท้าย นี่คือคำแนะนำสุดท้าที่ฉันเคยได้รับ พวกเราทุกคนมีนักเรียนที่ก่อความยุ่งยาก นักเรียนที่ทำให้ห้องทั้งห้องเรียนไม่รู้เรื่อง  นักเรียนที่เราไม่อยากจะสอน  แต่ครั้งหนึ่งเพื่อนของฉันเคยพูดสิ่งนี้กับฉัน และปรับทัศนคติของฉันให้เข้ารูปเข้ารอย เมื่อเธอกำลังเดินเข้าไปในชั้น เธอควรพูดกับตนเองว่า  “นักเรียนคนนี้กำลังทำให้ฉันเป็นครูที่ดี  ทุกชั้นมีโอกาสที่จะเรียนรู้, เปลี่ยนแปลง, และเจริญเติบโต-สิ่งนี้ไม่เพียงแต่นักเรียนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงคุณครูด้วย”  

แปลและเรียบเรียงจาก

Corinna Keefe. 4 top tip for managing behavior. https://www.teachingenglish.org.uk/blogs/corinna-keefe/4-top-tips-managing-behaviour?utm_source=TE_Facebook&utm_medium=social&utm_campaign=bc-teachingenglish