อย่าลืม..?

        วันนี้มาถึง ม. ทักษิณเวลา 06.40 น. เพราะมีงานปัจฉิมนิเทศนิสิตระดับปริญญาตรี  ปีการศึกษา  2560  ตามกำหนดการที่ทางมหาวิทยาลัยทักษิณให้ผมเป็นโฆษกงานวัดหรือพิธีกรสงฆ์  ได้นิมนต์พระสงฆ์ 9 รูปมาฉันภัตตาหารเช้า  ให้ศีล  เจริญพระพุทธมนต์  ถวายสังฆทาน  ฟังคติธรรม กรวดน้ำ แผ่เมตตาแล้วร่วมกันทำบุญตักบาตรเช้า 

เรามีเวลาอยู่ในช่วง 06.45-08.30 น.  ตอนประธานสงฆ์ให้คติธรรมมีข้อคิดฝากนิสิตที่มาร่วมฟังผมเลยจับจุดมาเล่าต่อดังนี้ว่า  อันคุณค่าของคนนั้นอยู่กับงาน  งานอยู่กับคน  ถ้างานแยกอยู่กับคน  คนก็ไร้คุณค่า  ดูเรืออยู่ในท่าน้ำได้เพราะมีหลักผูกติดไว้  ถ้าแยกอยู่เรือมันก็ล่องลอยหายไปในทะเลสิ

จึงขอฝากอย่าลืม 5 ประการ  คือ

• อย่าลืมบิดามารดาของตน  เพราะเด็กยุคใหม่ทำท่าจะลืมแล้ว  คิดดูนะพ่อแม่แต่แรกดื่มน้ำในตุ่มน้ำแต่ลูก ๆ เดี๋ยวนี้เข้าร้านแป๊ปเดียวจ่ายค่าน้ำดื่มเกือบร้อยบาท  ทำลืมแล้วเห็นไหม
• อย่าลืมคุณครู  สมัยก่อนครูตายลูกศิษย์ไปร่วมงานเผาศพเต็มป่าช้า เดี๋ยวนี้เป็นไงละ
• อย่าลืมเพื่อนรัก ( กัลยาณมิตร ) เพราะไปหลงคุยในไลน์ในเฟส  จง ดูเจ้าชายสิทธัตถะสิมีเพื่อนแม้แต่สัตว์เช่นม้ากัณฐกะ
• อย่าลืมสถานที่ให้คุณประโยชน์ ที่ที่ให้เราได้ทำงานเลี้ยงชีพไงละ
• อย่าลืมตนเองว่าเราเป็นใคร  ดื่มน้ำบ่อไหนจงระลึกถึงต้นน้ำนั้น

หากใครทำลืม 5 ข้อดังกล่าวมาเขาคนนั้นก็ไม่ต่างจากโมฆบุรุษไงละสิบอกให้เด้อ.