เป็นบุพเพสันนิวาสประหลาดนัก
เมื่อความรักความหลงในสงสาร
เกิดขึ้นแล้วกับใครเหมือนสายธาร
ย่อมไหลรินโลมลานผ่านร่องรอย
เป็นสายน้ำสายนี้ที่ยาวนาน
อยู่ชั่วกาลเลยไกลไม่เคยถอย
ความผูกพันขันเกลียวเหนี่ยวให้คอย
ทีละน้อยวันหน้ากลับมาเจอ
เป็นเรื่องราวสาวหนุ่มผู้รุ่มร้อน
ในละครยามค่ำนำเสนอ
คนต่างยุคพบกัน “ฉันและเธอ”
หลงละเมอยึดมั่นวันล่วงไป
ชีวิตเก่าจมกาลกับวันเก่า
แต่ออเจ้าก้าวหน้ามายุคใหม่
ทั้งภาษาท่าทีนี่ยาวไกล
ยุคของใครใจยังค้างอย่างมั่นคง
น่าติดตาติดตามความแตกต่าง
จะลงรอยเลิกล้างกลางความหลง
ศาสนาวัฒนธรรมยังดำรง
ดูแล้วจงจ่อใจคิดใคร่ครวญ
ดูเพื่อความรักชาติศาสน์กษัตริย์
ทั้งราษฏร์รัฐเคารพให้ครบถ้วน
อนุรักษ์วัฒนธรรมนำกระบวน
จึงสมควรค่าตนเป็นคนไทย
โสภณ เปียสนิท
7 เมษายน 2561
บุพเพเป็นละครตอนหัวค่ำ
ชวนติดตามสนใจในความต่าง
ความลงตัวยุคสมัยที่จัดวาง
ได้เห็นถึงแนวทางสร้างสรรรค์มา
คือกระแสสังคมนิยมยิ่ง
เป็นความจริงกระแสสร้างคุณค่า
อนุรักษ์ชุดไทยสวมใส่มา
ร่วมรักษาวัฒนธรรมความเป็นไทย
ขอบคุณครับ บทกวีไพเราะมาเติมเต็ม