จับใบแดง ขึ้นมา น้ำตาไหล
จะต้องไป รับใช้ชาติ อนาถหนอ
ทั้งญาติมิตร โศกา น้ำตาคลอ
บอกให้เรียน รด. ก็ไม่เอา
บ้างเป็นลม ล้มทรุด ตรงจุดจับ
ญาติเป็นลม ล้มพับ สะอื้นเศร้า
เหมือนลูกหลาน มลาย ตายจากเรา
หรือต้องเข้า ติดคุก ทุกข์ทวี
หรือการเป็น ทหาร เป็นงานโหด
ถูกทหาร เหมือนนักโทษ เลยหรือนี่
หรือการเป็น ทหาร มันไม่ดี
คิดอีกที คงไม่ใช่ ดังใจจินตน์
สอบนายร้อย สอบจ่า มาเป็นหมื่น
คนดาษดื่น หมายปอง จ้องถวิล
อยากติดบั้ง ติดดาว พราวชีวิน
ทุ่มทรัพย์สิน มากมาย อยากได้เป็น
ไม่อยากเป็น พลทหาร กันมากกว่า
เพราะยศฐาน์ ไม่พริ้งพราว ให้สาวเห็น
กลัวฝึกหนัก เหน็ดเหนื่อย เมื่อยลำเค็ญ
ทุกเช้าเย็น เล่นบท ตามกฎครู
คิดถึงแม่ คิดถึงเมีย จึงเพลียแรง
จับใบแดง อุรา พาอดสู
คิดถึงแฟน แสนรัก จักมีชู้
น้ำตาพรู หม่นหมอง จึงต้องทรุด
มาคิดใหม่ ทำใหม่ กันไหมหนุ่ม
เลิกร้อนรุ่ม คลุ้มคลั่ง ยับยั้งหยุด
เป็นชายชาติ ทหาร ชาญเชิงยุทธ
สร้างศักดิ์ศรี ดีที่สุด ชาติอาชา
รับใช้ชาติ ประกาศ ให้โลกรู้
เราก็เลือด นักสู้ เหมือนปู่ย่า
ประพฤติดี มีวินัย ใช้ปัญญา
สร้างคุณค่า สร้างผลงาน ทหารเกณฑ์
ไม่มีความเห็น