ปี ๒๕๖๑ เพลงนี้ก็ยังแว่วอยู่ ... ("ยิ่งสูง ยิ่งหนาว" โดย "พี่เต๋อ เรวัต พุทธินันท์")

ยิ่งสูง ยิ่งหนาว (เต๋อ เรวัต พุทธินันท์)

ที่มา : https:// www.youtube.com/watch?v=cc3Y_6...

เนื้อเพลง

ก่อนตะวันลับแนวเหลี่ยมภูผา
หมอกจางตา ฟ้าร่วมกันท้าทาย
ขุนเขายิ่งใหญ่ ทางเดินห่างลับไกล
บุกเดินไปไม่เคยหวั่น

เขาสูงล้ำค้ำฟ้าตระหง่าน
เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยอดเขายังห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่นความหนาว

เปรียบคนเราเหมือนดั่งขึ้นภูเขา
ฝ่าไปเอาหมายตัวเราก้าวไกล
สูงๆ ขึ้นไป ใครจะอยู่ข้างเรา
กิเลสยุเย้าให้ปีนป่าย

ไร้มิตรแท้ถึงแม้ยิ่งใหญ่
ใหญ่เกินไปไม่มีใครเอา
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยิ่งเหงายิ่งห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่นความหนาว...

ยิ่งใช้ชีวิตคนทำงานนานขึ้น
ยิ่งได้เห็นคนอยากอยู่ที่สูงมากขึ้น

หลายคนมีความเพียรที่จะขึ้นที่สูงด้วยตัวของตัวเอง
หลายคนมีความทะเยอทะยานอยากเป็นที่ตั้ง
พร้อมที่จะเหยียบหัวคนอื่นขึ้นสู่ที่สูง

แต่ยิ่งอยู่ที่สูงมากขึ้นเพียงใด
มิตรแท้ย่อมหายากมากขึ้นเท่านั้น

คนรอบข้างหวังแค่พึ่งประโยชน์
แต่ไม่ได้หวังจะให้อะไร

ปม หรือ สิ่งที่ขาดของเขากระมัง
ที่ทำให้อยากอยู่สูงขนาดนั้น
ทั้ง ๆ ที่ความสามารถของตัวเอง
ก็ไม่ได้ดีเด่นกว่าคนอื่นตรงไหน

บางทีลาภ ยศ สรรเสริญ มีความเสื่อมเป็นปกติ
แต่ความสูงทำให้มองไม่เห็น
เมฆมาบดบังจนไม่เห็นแสงสว่าง

และกว่าจะเห็นแสงสว่าง
บางทีก็ตกลงมากระแทกพื้นไปแล้ว

แถมคนที่ทำให้ตกลงมา
อาจจะเป็นคนที่คน ๆ นั้นไปเหยียบเขามาก่อน

เหยียบกันไป เหยียบกันมา
สุดท้ายก็ตกลงมาทั้งคู่
ไม่ช้า ก็เร็ว ขึ้นอยู่กับเวรกรรมที่ทำมา

ไร้มิตรแท้ถึงแม้ยิ่งใหญ่
ใหญ่เกินไปไม่มีใครเอา
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยิ่งเหงายิ่งห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่นความหนาว

เพลงนี้มีอายุ ๓๐ ปี
ก็ยังคงเป็นจริงเสมอ

บุญรักษา ทุกท่าน ;)...

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน เรื่องเล่าหลังต้นไม้

คำสำคัญ (Tags): #วสวัตดีมาร#wasawatdeemarn#ยิ่งสูงยิ่งหนาว#เรวัต พุทธินันท์

หมายเลขบันทึก: 645959เขียนเมื่อ 25 มีนาคม 2018 18:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 มีนาคม 2018 18:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน