๖๙๓.. ถ้าผมได้เป็นผู้ว่าราชการจังหวัด...
ผมมาคิดเล่นๆเท่านั้น..ในความเป็นจริง..ก็อีกเรื่องหนึ่ง ด้วยผมไม่รู้ว่า..ภารกิจของผู้ว่าราชการจังหวัด (ผวจ.) เขาทำอะไรกันบ้าง?
แต่ก็คิดว่า..คงทำกันมิใช่น้อย โดยเฉพาะงานนโยบายของรัฐบาล คสช.ที่พุ่งเป้าไปที่เมืองไทย ๔.๐ และการพัฒนาเศรษฐกิจ..ในทุกระดับ
นับวัน..การบริหารราชการในส่วนภูมิภาค ที่เรียกว่าจังหวัดและอำเภอ..มีความสำคัญไม่น้อย ตำแหน่งสำคัญที่จะนำพาแผนงานและนโยบายของชาติ ไปสู่ภาคปฏิบัติได้..
ผมเห็นว่า..ตำแหน่ง ผวจ.นี่แหละ..สำคัญที่สุด
ทั้งอำนาจและหน้าที่ล้นเหลือ..ผมจึงคิดฝันว่า..ถ้าเป็น..ผวจ.ผมจะทำอะไร? ที่นอกเหนือจากงานปกติ..ที่เขาทำกัน..ไม่จำเป็นต้องเดินตามรัฐบาลก็ได้...
ถ้าผมเป็นผู้ว่าราชการจังหวัด....ผมจะ...
๑. บอกนายอำเภอในที่ประชุมว่า..ช่วยหาเวลาออกเยี่ยมเยียนราษฎรบ้าง ไปโดยไม่ต้องบอกได้ยิ่งดี ไม่ต้องรอให้ใครเชิญ..นายอำเภอมิได้มีหน้าที่แค่ลงนามหรือเปิดโครงการ โน่น นี่ นั่น เท่านั้น
๒. บอกนายอำเภอในที่ประชุมว่า..ช่วยนิเทศติดตามการทำงานของผู้ใหญ่บ้านบ้าง และแนะนำให้ผู้ใหญ่บ้าน ใช้ภาวะผู้นำ..บำบัดทุกข์บำรุงสุข..ให้ราษฎร มีสวัสดิภาพและสวัสดิการในการใช้ชีวิตที่ดีขึ้นมากกว่านี้..
๓. บอกนายอำเภอในที่ประชุมว่า..ช่วยกวดขันในหมู่บ้าน ตำบล อย่าให้เด็กอายุน้อย ไม่ถึงวัยอันควร และยังไม่มีใบขับขี่..ขับรถจักรยานยนต์ เพราะเสี่ยงต่อชีวิตและทรัพย์สินของตนเองและผู้อื่น
๔. บอกนายอำเภอว่า..ช่วยไปดำเนินการโดยเร่งด่วน โดยไม่ต้องรอหนังสือสั่งการ ไม่ต้องรอ อบต. หรือเทศบาล ดำเนินการ (เพราะเท่าที่เห็นยังทำได้ไม่เข้มข้น) นายอำเภอต้องทำก่อน โดยขอความร่วมมือหัวหน้าส่วนราชการและทุกหน่วยงาน ติดภาพพระบรมสาทิสลักษณ์ในหลวงรัชกาลที่ ๙ และที่ ๑๐ ให้เห็นเด่นชัดทุกพื้นที่..เพื่อให้พสกนิกรของพระองค์จงรักภักดีและสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ..ตลอดไป
๕. บอกนายอำเภอในที่ประชุมว่า..ช่วยติดตามการใช้งานของห้องสมุดกศน. หรือห้องสมุดประชาคมหมู่บ้าน ได้ใช้ประโยชน์มากน้อยแค่ไหน?..หนังสือยังอยู่หรือห้องสมุดถูกทิ้งร้างไปแล้ว ยุคหนึ่งสมัยหนึ่ง..รัฐบาลทำเรื่องการอ่าน..เป็นวาระแห่งชาติ ทุ่มงบประมาณหลายร้อยล้าน..ให้ประชาชนรักการอ่าน..ให้กศน.เป็นแม่งาน จัดอีเว้นท์กันยิ่งใหญ่ แบบไฟไหม้ฟาง..แทนที่จะทำอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้การอ่าน..เป็นเครื่องมือในการพัฒนาประเทศ..จะดีกว่าการจัดประชุมสัญจรเสียด้วยซ้ำ
เมื่อนายอำเภอ..ติดตามเรื่องนี้..จะพบว่า..ห้องสมุดยังไม่ถูกใช้ให้คุ้มค่า ก็หาแนวทางต่อไปว่า..จะให้นักเรียน นักศึกษาและประชาชน มาใช้บริการห้องสมุดมากขึ้นได้อย่างไร?
๖. ข้อสุดท้าย..ถ้าผมเป็นผู้ว่าราชการจังหวัด..นั่งเป็นประธานในที่ประชุมบอร์ดสายงานการศึกษา มีศึกษาธิการจังหวัด..เป็นเลขานุการ ผู้เข้าประชุมมี ผอ.เขตพื้นที่การศึกษานั่งอยู่ด้วย
ผมจะมอบให้ศึกษาธิการจังหวัด..ไปประชุมพิจารณาหาแนวทาง สร้างปฏิทินการศึกษาของจังหวัด…ให้เป็นบรรทัดฐานเดียวกัน..ในแต่ละปี..
เพราะโรงเรียนสังกัดจังหวัดเดียวกัน..อยู่ในกระทรวงศึกษาธิการเหมือนกัน ก็ควรกำหนดวันเปิดเรียนและปิดเรียนเหมือนกัน มิใช่ทำตามอำเภอใจกันอยู่เช่นนี้..
ถ้าทำได้..ข้อเสียน่าจะมีน้อย..แต่ข้อดีก็คือ..การบริหารจัดการศึกษาในทุกอำเภอ ทุกเขตพื้นที่ฯจะเต็มที่มาก กว่านี้ การคอรัปชั่นเวลาก็จะน้อยลง โรงเรียนก็สามารถไปกำหนดกิจกรรมให้ตรงตามปฏิทินฯ เพราะถึงอย่างไร วันสำคัญของชาติและศาสนาก็ตรงกันอยู่แล้ว..
ในการนี้..ผู้ปกครอง..ก็ไม่ต้องเป็นงงสงสัย และเปรียบเทียบกันไปมา ตลอดจนจะรู้กำหนดเวลาที่แน่นอน..เพื่อการวางแผนการเรียนให้แก่ลูกหลานได้ถูกต้อง..
ผมคิดซะเยอะเชียว..เพราะถึงยังไง..ชาตินี้ก็คงไม่ได้เป็น ผวจ.แต่ถ้าท่าน ผวจ.ท่านใด..จะนำไปใช้ก็ยินดีครับ
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๑ มีนาคม ๒๕๖๑
ความเห็น (4)
-สวัสดีครับท่าน ผอ.
-อ่านบันทึกนี้แล้ว
-ทำให้ผมคิดเล่นๆ ว่า "ถ้าผมได้เป็น......."ผมจะ.......?
-ขอบคุณการกระตุ้นต่อมความคิดนะครับ
-มีโอกาสได้ไปช่วยสอนเด็กๆ ตามโครงการส่งเสริมยุวเกษตรกรในโรงเรียนมาครับ
-คือความฝัน"ฉันอยากเป็นครู"...
-ได้ลองแล้ว...น่าภูมิใจกับวิชาชีพนี้มากๆ ครับ
จริงๆคุณเพชรเป็นครูมานานแล้ว
ผอ.คิดเก่งคิดลึก..และสำคัญคือถ้านำไปปฏิบัติ ชาติไทยคงพัฒนาได้ไกล...เห็นด้วยกับแนวคิดครับ..คิดได้อ่านได้ฟังจากการสรุปการศึกษาไทยในปัจจุบันว่า..เด็กไทยอ่านจับใจความไม่ได้ วิเคาะห์ไม่เป็นยิ่งน่าห่วงมากกับ การจัดการศึกษา ณ เวลานี้
