ขอให้น้าชายไปสู่สุคติภพด้วยเทอญ

   เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 2560 ได้ทราบข่าวจากคนข้างกายว่า ทิดหมี ที่พวกเราเรียกกันได้จากไปแล้ว น้าชายเป็นน้องชายคุณแม่ของคนข้างกาย ค่อนข้างจะสนิทมากคนหนึ่ง เธอจึงบอกข่าวพร้อมกับร้องให้ผ่านโทรศัพท์ ทำให้ผู้เขียนเองก็รู้สึกไม่ต่างจากเธอสักเท่าไร

    น้าชายได้ล้มป่วยลงเมื่อปีที่แล้ว โดยอาการวูบพอถึงโรงพยาบาลต้องตกใจเมื่อหมอบอกว่ามีก้อนเนื้อที่สมอง แต่การไปเยี่ยมคราวนั้น นำความแปลกใจที่เห็นคนป่วยนั่งอ่านหนังสือพิมพ์เมื่อพวกเราไปถึง ทิดหมีเหมือนจะหายเป็นปกติจนสามารถกลับไปขับแท็กซี่ได้อีกครั้งหนึ่ง

   แต่เมื่อกลางปีที่ผ่านมาทิดหมีเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง จากการไปเยี่ยมในครั้งนั้นแตกต่างจากการผ่าก้อนเนื้อ คนป่วยผอมและสภาพจิตใจไม่ค่อยจะดี เหมือนจะเรียกร้องความเอาใจใส่จากลูกหลานเป็นพิเศษ บ่นให้ผู้เขียนและคนข้างกายว่าลูกๆไม่ค่อยดูแล แต่หมอก็ให้กลับไปรักษาตัวที่บ้านตามปกติ ระหว่างนั้นได้ข่าวจากญาติๆว่าวันหนึ่งทิดหมีได้เหมาแท็กซี่กลับบ้านเกิดกำแพงเพชร อยากจะกลับไปอยู่บ้านเกิด แต่ลูกเมียก็ไปตามกลับบ้านที่กรุงเทพฯ

   ทิดหมีเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยๆ จนเมื่อ 2 สัปดาห์ที่ผ่านมาทิดหมีก็เข้าอีกรอบ แต่คราวนี้ได้ข่าวไม่ค่อยดีญาติๆบอกมาว่าคนป่วยเกิดอาการช็อกจนต้องใช้เครื่องหายใจ 

   ผู้เขียนและคนข้างกายได้ไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล ตามคำบอกบนชั้น13 เตียง 29 พอขึ้นไปถึงชั้นดังกล่าวไม่เจอใครที่เป็นญาติเลยสักคน ผู้เขียนมองหาเบอร์เตียงไม่พบ แต่เตียงที่มีเครื่องช่วยหายใจมีอยู่เตียงเดียว คนข้างกายบอกว่าไม่ใช่ เพราะคนป่วยคนนั้นร่างเล็ก ผอมมาก พอถามนักศึกษาแพทย์ที่นั่งอยู่ทางเข้าถึงรู้ว่าใช่จริงๆ เตียงนั้นคือทิดหมี

   น้าชายผอมจนแทบจำไม่ได้ คนที่ร่างใหญ่สมบูรณ์เมื่อก่อนนี้เหลือเพียงร่างเล็กๆที่นอนขดงออยู่นิดเดียว มีเรื่องช่วยหายใจ สายน้ำเกลือ สายอาหารระโยงระยางเต็มไปหมดทั้งแขนและขา คนข้างกายและผู้เขียนพยายามพูดออกไปเบาๆว่า... ทิด หนูมาเยี่ยมแล้วนะ หายไวๆนะ ไม่ต้องห่วงอะไรนะ ...ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ใดๆ 

   จากการสอบถามนักศึกษาแพทย์อธิบายว่า คนป่วยหยุดหายใจไป 5 นาที หมอได้ปั๊มหัวใจให้และตอนนี้ไม่สามารถหายใจได้เองมากพอจึงต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ และเปอร์เซนต์ที่จะกลับมาหายใจได้มากขึ้นมีน้อยมาก

   และวันที่ 26 ธันวาคม 2560 ทิดหมีก็จากพวกเราไป 

   ไม่ต้องห่วงลูกหลานที่อยู่กัน ต่างเอาตัวรอดกันได้หมดแล้ว

   หลับให้สบาย ถึงเวลาพักผ่อนแล้วนะทิด

....................