“คำสารภาพ..ความรู้สึกในคืนวันที่เปลี่ยวเหงา”...

วันที่ 7 ธันวาคม 2560 เป็นวันสอบและปิดโครงการ “สัคคสาสมาธิ(สมาธิยกใจสู่สวรรค์)” เรือนจำกลางสุราษฎร์ธานี .. โครงการที่สถาบันพลังจิตตานุภาพ ร่วมมือกับกรมราชทัณฑ์ มอบ “อริยทรัพย์” ทรัพย์แท้ที่มีค่าสูงสุด..ให้กับผู้ต้องขัง

และวันนี้เอง..หลังจากที่พวกเขาได้สอบวัดผล...มีอยู่สิ่งหนึ่งนะ..ที่ผู้เขียนอยากนั่งฟัง.. นั่นก็คือ..

..

”คำพูดแสดงความรู้สึก”

..

หลังจากที่พวกเขา ได้ร่ำเรียนและปฏิบัติสมาธิมาตลอดระยะเวลา 1 เดือน... ที่ผ่านมา

และนี่คือ...บางห้วงบางตอน ของตัวแทนผู้ต้องขัง. ที่เขาได้พูดในวันนั้น

..

ผู้ต้องขังหนึ่งในนั้น...กับถ้อยคำ...ที่เขาพูดออกมา..ด้วยน้ำตาที่อาบแก้ม...

จนผู้เขียนเอง...อดน้ำตาซึมไปด้วย....ไม่ได้

ทำไมคำพูด.. ที่พูดออกมานั้น..

ถึงได้สะเทือนอารมณ์ และความรู้สึก ของผู้ฟังได้ ขนาดนั้น...

..

และนี่คือ ..ห้วงตอนหนึ่ง ที่เขาได้ยืนพูดและกลั้นน้ำตาของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่.... เขาพูดว่า

..

ผมถูกจองจำ อยู่ที่นี่ 45 วัน เพื่อรอผลโทษทัณฑ์ที่ผมได้รับ....วันแรก ๆ คืนแรก ๆ ... ที่ผมถูกจองจำนั้น ...ผมคิดถึงลูกครับ.. ผมร้องไห้และคิดถึงลูก....ผมคิดถึงความผิดที่ผมได้ทำลงไป

เขานิ่งอยู่สักครู่.. แล้วได้พูดต่อไปว่า..

..

“ครั้งแรก ที่ผมจุดไฟ...เพื่อเสพมัน....สิ่งที่ผมทำลงไปนั้น ผมได้ “เผาหัวใจ” พ่อและแม่ของผมตั้งแต่วินาทีนั้น

และมันยังไม่พอครับ...มันยังย้อนกลับมา “เผาหัวใจ” ของผมอีก...ผม..ม..ม.ม.ม”

..

แล้วเขาก็ปล่อย “ฮือ”...ร้องไห้..ออกมา ...

..

“ผม...มันไม่ใช่คนดี....แต่ วันนี้....ผมอยากเป็นคนดีครับ..

ผมสัญญาครับ..ผมออกจากที่นี่ไป...ผมสัญญา ผมจะเป็น.คนดี..”

..

น้ำตา..มันซึมลงที่หางตา....ผู้เขียนเอานิ้วปาดมันออก...

..

ทำไม!!...และ..เพราะอะไร!!

..

เพราะ...ตลอดระยะเวลา 1 เดือนที่ผ่านมา ตัวผู้เขียนเอง และตัวของอาจารย์ทุก ๆ ท่าน ที่เข้ามาให้ความรู้ เรื่อง สมาธิ ในพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร ....

..

พวกเราทุกคนครับ... มีความตั้งใจ และทุ่มเท ทำในสิ่งนี้....

..

หัวใจของพวกเราทุกคน...ได้ซึมซับหัวใจของท่าน...

หัวใจของท่านนั้น..เป็นหัวใจที่มีแต่จะให้....(ภาพรอยยิ้มของพระอาจารย์หลวงพ่อฯ ยังคงจำติดตา..ของผู้เขียนเสมอ..ไม่เคยลืม)

..

เมื่อมีโอกาสก็จงทำ......(เพราะผู้เขียนคิดเสมอครับว่า....ความตั้งใจ มันจะไม่มีค่าเลย...หากเราไม่ลงมือทำ)

..

และวันนี้ พวกเรา อาจารย์จากสถาบันพลังจิตตานุภาพ

หัวใจของพวกเรา .. มันอ่อนโยน .. มันถึงซึมซับความรู้สึกเช่นนี้

..

น้ำตามันซึมออกมา.... เพราะสิ่งที่เราทำ เราฝันไว้อยู่ลึก ๆครับว่า..

...

การที่เราได้สานความฝันของพระอาจารย์หลวงพ่อฯ ที่ท่านฝันมาทั้งชีวิต

นั่นคือ “สันติภาพย่อมเกิดขึ้นบนโลกใบนี้..หากเราหันมาทำสมาธิกัน”

..

ภาคภูมิใจ...ครับ. กับสิ่งเล็ก ๆ ที่พวกเราลงมือทำ ให้กับสังคม

ปลิ้มใจครับ....กับ “คำสารภาพ..ความรู้สึกในคืนวันที่เปลี่ยวเหงา”...

..

อย่างน้อย...วันนี้เรากำลังส่งคืน...คนดี..กลับสู่สังคม. .. แม้นจะเป็นเพียงบางส่วน 

แต่มันก็ได้แสดงให้เห็นออกมาอย่างเป็นรูปธรรม ..

..

สิ่งนี้ ..มันอาจจะไม่ได้ยิ่งใหญ่ อะไรมากมายนัก สำหรับคนบางคน แต่สำหรับตัวเองแล้ว..มันกลับมีค่าและยิ่งใหญ่..มากพอที่เราได้มีโอกาส และลงมือทำ...

..

ชีวิตหนึ่ง ที่ได้เกิดมา และได้ค้นหา..ความหมายของชีวิต..

..

นอนดึกกกก.... เพราะได้เขียน เรื่องราว ดีดี..ให้สังคม..ได้อ่านและรับรู้

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

เมื่อเขาอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดี คิดดี หวังว่าเมื่ออกไป

พบสภาพแวดล้อมเดิม

ถ้าเขามีจิตที่เข้มแข็งและมีพลัง

น่าจะทำให้เราคืนคนดีให้สังคมอย่างยั่งยืนนะคะ

ดีใจที่มีคนดี ทำเพื่อมวลมนุษยชาติค่ะ

..............

พี่แก้ว

[แสงแห่งความดี...]

ขอบคุณพี่แก้ว มากนะครับ