สำรวจท่าสองยาง..กับคืนที่ดาวเต็มฟ้า
"ความภูมิใจสูงสุดของมนุษย์ คือการเกิดความรู้สึกขึ้นในใจว่า เราก็มีประโยชน์กับคนอื่นเหมือนกัน" แต่ความภูมิใจสูงสุดของดิฉันอีกหนึ่งอย่างคือ การที่เราได้ใช้ชีวิตที่ผ่านไปในแต่ละวันได้อย่างคุ้มค่าในแบบของเรา
ดิฉันเกิดความรู้สึกแบบนี้เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว มันคือวันที่ตื่นตั้งแต่ตี 4 เพื่อไปขึ้นรถตู้ หน้าตึก CITCOMS
วันนั้นเป็นเช้ามืดวันพฤหัสบดีที่ 23 พฤศจิกายน 49 เป็นวันที่เราชาวคณะโมบายอันประกอบไปด้วย ดร.สุรพล ตั้งวรสิทธิชัย จากคณะสหเวชฯ ผศ.วิจิตร อุดอ้าย จากคณะวิทยาศาสตร์ คุณวนมาลิน ดอนเขียวไพร เจ้าหน้าที่บริหารงานทั่วไป จากคณะสังคมศาสตร์ และพี่วิภา หรือพี่แอ๊ว หรือเจ๊อึด (ชื่อนี้ดิฉันตั้งเอง) และดิฉันอัจฉรียาค่ะ เราต้องออกเดินทางไปสำรวจพื้นที่ ในการเตรียมพร้อมเพื่อไปปฏิบัติราชการออกหน่วยบริการเคลื่อนที่ฯ (Mobile Unit) ซึ่งในครั้งนี้จะเป็นการให้บริการรอบสุดท้ายในปี 2549
ดิฉันรวมทั้งทีมงานประสานงานMobile ทุกคนต้องขอกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ทั้งสอง และคุณวนมาลิน ที่ร่วมออกสำรวจกับเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างตัวแทนของพื้นที่กับอาจารย์ดร.สุรพล และผศ.วิจิตร ที่ทำให้การประสานงานในครั้งนี้เป็นไปอย่างแนบแน่นค่ะ
เราเดินทางไปถึงพื้นที่ตำบลแม่สอง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก เวลาประมาณ11.00 น. การประชุมเพื่อชี้แจงจุดประสงค์ของพื้นที่เป็นไปอย่างเรียบร้อย และไปต่อรายละเอียดเพิ่มเติมที่โรงเรียนแม่สลิดหลวง ซึ่งเป็นโรงเรียนในพื้นที่ที่ทางเราเลือกในการออกหน่วยฯ ครั้งนี้
นับเป็นความโชคดีของคณะสำรวจที่เจอผู้อำนวยการโรงเรียน ที่อาจเรียกได้ว่าเป็น Hi-spirit leader คือท่านผอ.กำพล เมืองยศ ท่านพาเราทัวร์รอบโรงเรียน และพาสำรวจที่พัก โดยผอ.กำพล ได้อำนวยความสะดวกแก่เราทุกอย่างในสองวันที่สำรวจท่าสองยาง ทั้งอาหารการกิน ที่พัก
ที่พิเศษสุดที่สร้างความประทับใจให้กับทางทีมงานอย่างมาก คือการที่ผอ.กำพล พาเราออกไปกลางดึก เพื่อไปสังสรรค์นอกรอบ เป็นคืนที่สุดแสนโรแมนติก แหม...อย่าคิดมากนะคะ มันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ เพราะดวงดาวบนท้องฟ้าเนี่ยมันชัดเจนจริงๆ สุกสกาวพร่างพราวสว่างไสวสุดคำบรรยาย เห็นทางช้างเผือกพาดผ่านท้องฟ้า และในคืนนั้นเห็นดาวตก 5 ดวง (แต่อธิษฐาน..ขอให้โลกนี้สงบสุขไม่ทันสักดวง แหะๆ) และในคืนนั้นทางคณะก็ได้ที่นอนอันอบอุ่นที่ทางผอ.กำพล และอุทยานแห่งชาติแม่เมย ที่ไม่ไกลจากโรงเรียนนัก ขึ้นเขาไป 10 กิโล ทางโค้งหักศอก ถ้า Drift จะสนุกมาก แต่อย่าเลยค่ะ ดิฉันว่านักแข่งแชมป์โลกก็คงทำไม่ได้ เพราะมันชันมากเลยค่ะ (-_-') ที่ตั้งชื่อเป็นอุทยานแม่เมยก็เพราะว่าบริเวณตำบลแม่สองกับแม่ต้านที่อยู่ในเขตอุทยานมีแม่น้ำเมยไหลผ่าน ซึ่งเป็นเขตกั้นระหว่างชายแดนพม่ากับไทย ก็เลยตั้งชื่อเป็นอุทยานแห่งชาติแม่เมยค่ะ
ชาวบ้านที่อยู่ในพื้นที่เขตนี้จะเป็นชาวกะเหรี่ยงทั้งหมด โดยทางทีมงานได้ปรึกษากับทางพื้นที่แล้วว่าคงต้องมีล่ามไว้ประจำจุด ซึ่งอาจทำให้การปฏิบัติงานของคณาจารย์และเจ้าหน้าที่สะดวกและรวดเร็วขึ้นค่ะ ในครั้งนี้ดิฉันก็เก็บเอาภาพจากการสำรวจรวมทั้งวิวสวยๆ จากการใช้ชีวิตอันแสนคุ้มของดิฉันมาฝากค่ะ
สำหรับการออกหน่วยในครั้งนี้ 12/2549 ประจำเดือนธันวาคม จะตรงกับวันที่ 23-24 ธันวาคม 49 โดยชาวMobileทั้งหมดจะเริ่มออกเดินทางกันในวันที่ 22 ธันวาคม 49 ค่ะ
หัวหน้าสถานีอนามัยท่าสองยาง คุณวิโรจน์ แสงแปลง ผู้ประสานงานที่มี spirit สูงเช่นกัน
แกนนำของพื้นที่ที่เข้าร่วมประชุม
เริ่มออกสำรวจโรงเรียนแม่สลิดหลวง เพื่อตั้งจุดบริการเคลื่อนที่ฯ
สำรวจลำธารในโรงเรียน ซึ่งทางโรงเรียนได้ทำฝายกั้นน้ำไว้ด้วย
โรงเรียนสาขา ของโรงเรียนแม่ข่าย แม่สลิดหลวง
เริ่มสำรวจบริเวณที่พัก อุทยานแห่งชาติแม่เมย มีน้ำตกด้วยค่ะ สดชื่นๆ ซึ่งในครั้งนี้อาจต้องมีการนอนเต๊นท์กันด้วยค่ะ เนื่องจากบ้านพักไม่เพียงพอ
ผอ.กำพล ปลุกเราไปดูทะเลหมอกแต่เช้าเลยค่ะ เห็นแล้วเหมือนอยู่บนสวรรค์ยังไงยังงั้น
ปิดท้ายด้วยภาพหมู่บ้านชาวกะเหรี่ยง ซึ่งบ้านทำจากวัสดุธรรมชาติทั้งหลังค่ะ
ความเห็น (5)
- ว้าวๆ ภาพสวยจังค่ะ
- มีความสุขร่วมกัน เป็นทั้งผู้ให้และผู้รับไปพร้อมๆ กันเลยนะคะ
ต้องขอขอบพระคุณผศ. วิจิตร อุดอ้าย ที่ได้กรุณาส่งภาพถ่ายสวยๆ มาให้ทีมงานค่ะ อาจารย์ถ่ายภาพได้สวยจริงๆ
