การอ้างอิงงานวิจัยแบบ In-line ในบทความวิจัย

เป็น paper ที่สามของปีนี้แล้วคะที่ได้รับการทาบทามให้ review ดิฉัน reject ชิ้นแรกไปแล้ว ชิ้นนี้กำลังตัดสินใจว่าคงต้อง reject อีกครั้ง ดิฉันอยากบอกว่า เป็นความจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับนักวิจัยที่จะต้องแม่นในเรื่องรูปแบบของการตีพิมพ์ลงวารสาร ไม่ว่าจะเป็น ภาษาไทยหรืออังกฤษก็ตามนะคะ กรุณาดูตัวอย่างการเขียนบทความวิจัยที่ถูกต้องได้ที่ http://www.languages.ait.ac.th/EL21OPEN.HTM

ประเด็นที่ดิฉันค่อนข้างกังวลคือ รูปแบบการเขียนที่ต้องแยกให้ออกระหว่างข้อเท็จจริงและข้อคิดเห็นของผู้เขียนเอง ที่พบเห็นมาคือ นักวิจัยมักหยิบยกเอาข้อเขียนในงานวิจัยหรือหนังสืออื่นมาโดยไม่อ้างอิงคะ !!! ซึ่งกรณีนี้เป็นพฤติกรรมที่ไม่สมควรปฏิบัติอย่างยิ่ง เพราะเป็นการไม่เคารพความรู้ของผู้อื่นคะ โดยเฉพาะ In-line references คือ การอ้างอิงชื่อนักวิจัยและปีที่พิมพ์ ไม่ว่าจะเป็นหน้าหรือหลังข้อความโดยทันที เช่น (Noiwan, 2002) เป็นต้น

ดิฉันอยากปรับเปลี่ยนทัศนคติของนักวิจัยรุ่นใหม่ทั้งหลายว่า ไม่ใช่ว่ายิ่งมีงานอ้างอิงเยอะ ยิ่งหมายถึงคิดเองไม่เป็นนะคะ แต่ตรงกันข้าม งานวิจัยชิ้นที่มีการอ้างอิงมากและอ้างอิงจากบทความในแหล่งข้อมูลที่เป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย จะยิ่งดีและยิ่งส่งผลให้เนื้อความในงานวิจัยนั้นๆ ยิ่งดูน่าเชื่อถือมากยิ่งขึ้นนะคะ