วิธีปลุกที่ต้องตื่นทันที!

     เช้าของวันอังคาร (1 พ.ย.2548) ซึ่งเป็นวันแรกที่โรงเรียนของน้องเดมเปิดเทอม วันนี้รถรับ-ส่งเด็กนักเรียนในหมู่บ้านยังไม่เริ่มวิ่ง ผมจึงต้องไปส่งลูกเอง ซึ่งตอนค่ำน้องเดมก็พูดเชิงเปรย ๆ ว่า “กลัวไม่ทันโรงเรียน” ด้วยเพราะผมตื่นช้ากว่าเขา (ปกติผมจะตื่นตอนรถรับ-ส่งมารับน้องเดมไปโรงเรียน เวลาประมาณ 06.45 น.)

     ก็ตามปกติผมจะนอนดึก เวลาตอนเช้าก็ปลุกยาก ถ้าปลุกก่อนเวลา อันนี้เป็นที่รับรู้กันทั้งบ้าน และเสียงที่ปลุกผมได้ก็คือ เสียงตั้งปลุกจากโทรศัพท์ (คุ้นชิน) เช้าวันอังคารที่ผ่านมาหลังจากเดมเขาตื่น อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว และกำลังจะทานข้าวตอนเช้าก่อนไปโรงเรียน ก็เวลาประมาณ 6.00 น. เดมเข้าไปปลุกผมเอง โดยพูดเสียงระดับปกติที่ข้าง ๆ หู “พ่อ! ขอเงิน 1,000 นึง จะไปโรงเรียน”

     ผมตื่นในทันที แล้วถามว่า “จะเอาไปทำอะไรตั้ง 1,000” ตอนนั้นเห็นเดมถอยไปอยู่ที่ประตูแล้ว และพูดตอบผมมาว่า “เปล่า! ก็ปลุกพ่อเฉย ๆ แต่พ่อตื่นเร็วเสียจนเดมตกใจหมดเลย” ผมก็บอกเดมว่า “พ่อก็ตกใจ” แล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงเดมไปโม้พ่อแก่ (ตา) ที่ใต้ถุนบ้านว่า “เรียบร้อย พ่อตื่นแล้ว”

[จันทวรรณ]

น้องเดมฉลาดและหน้าหวานมากคะ :)

[บวร]

แก้มแนบแก้มเคียงประคองสองใจรัก

อุ่นยิ่งนักอ้อมกอดพ่อพนอขวัญ

พ่อมีเดมเดมมีพ่อขอผูกพัน

ร้อยรักมั่นสายสวาทไม่คลาดคลาย

      หวังเพียงเจ้าเติบใหญ่ในวันหน้า

      เป็นแก้วตาดวงใจไม่หางหาย

      เก่งและดีพร้อมมีสุขทุกข์มลาย

      ทั้งใจชายขอบพ่อมอบต่อเดม

• มอบให้คุณชายขอบและน้องเดม
• ด้วยรักและผูกพันครับ