ฝีใต้รักแร้

งานตรวจรับสินค้าหรือที่เขาเรียกว่าคอนโทรลของห้างใหญ่เปิดใหม่ย่านท่าพระปี พ.ศ.2528 ห้างยังมีการก่อสร้างอยู่ในบางแผนก จวนใกล้จะเสร็จแล้ว จึงต้องเตรียมสินค้าให้พร้อมจำหน่ายในวันเปิดห้าง เขาทำงานในแผนกคอนโทรล อยู่ชั้นใต้ดิน กลิ่นสี กลิ่นปูน ฝุ่นคละคลุ้ง ตั้งแต่เช้ายันมืด บางวันออกมาเร็วหน่อยถึงได้เห็นแสงตะวันในยามเย็น

ความชิ้น ฝุ่น ทำให้เกิดฝีที่ใต้รักแร้ ปีพ.ศ.นั้นยังไม่มีประกันสังคม เงินที่มีพอกินข้าวกว่าจะถึงสิ้นเดือนก็ไม่กี่ร้อยบาท ไขาไม่ยอมหาหมอใช้ยาทาบรรเทาปวดไปก่อนเผื่อมันจะยุบ ผ่านไปวันสองวัน ฝีบวมเปล่ง ปวดจนไมาทนต่อไป ตัดสินใจไปหาหมอที่คลีนิก หมอทำความสะอาด สักพักใช้เข็มฉีดยาชาจะทำการผ่า แค่ปลายเข็มสะกิดก็แตกนำ้นองแล้ว เลยไม่ต้องฉีดยาชากัน ล้างมันสดๆอย่างนั้น ยัดผ้ากอสเข้าไปอุดแผลเวลาล้างแผลดึงออกมายาวเเป็นเมตร

ย้ายห้องนอนที่ไม่มีหน้าต่างมาอยู่ที่มีหน้าต่างสำเร็จ บังเอิญคนย้ายออก ย้ายจากแยกท่าพระมาอยู่หลังห้างกับเพื่อนๆที่ตามมาจากรามคำแหง เงินทองไม่พอใช้ก็ได้จากเพื่อนที่พอให้หยิบยืม ต่างคนต่างฝ่าฟัน ต่างคนต่างมีเป้าหมายชีวิต

เด็กหลังห้าง หลังเลิกงานคลายเหงาด้วยเหล้าทุกวัน

.....................

[ขจิต ฝอยทอง]

ตามมาอ่านเรื่องเล่า

เด็กหลังห้างครับ

[พ.แจ่มจำรัส]

ขอบคุณครับอาจารย์ขจิต

สบายดีนะครับ

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับ

-จินตนาการไปถึงเรื่องฝีใต้รักแร้จากเรื่องเล่านี้

-น่ากลัวเหมือนกันนะครับ

-เจ็บปวด...

-ขอบคุณครับ