บทกวี : ฟ้า


ฟ้า

ยามย่ำสนธยาเย็น ฟ้าแลดูเด่น

ผ่านร้อนจะผ่อนคลายลง

ฟ้าเข้มรับอัสดง เตือนตนอย่าหลง

ลืมตัวมัวหมองงมงาย

วับแวมแสงไฟส่องฉาย ก่อนจากจมหาย

ครึ้มดำเมฆฝนกลบกลืน

ฟ้าเอยฟ้างามขมขื่น ลั่นร้องสะอื้น

ล่วงกาลราตรีเร็วพลัน

อยากเก็บมาแต่มแต้มฝัน ฟ้าร้องครางครัน

ครืนครืนแลบแปลบปลาบสะเทือน

..............


คำสำคัญ (Tags): #บทกวี#ฟ้า
หมายเลขบันทึก: 629423เขียนเมื่อ 7 มิถุนายน 2017 11:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 มิถุนายน 2017 15:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท