PLC มหาสารคาม : อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ (ขยายผลครูตุ๋ม) _๓ เรื่องเล่าของครูสมจิต

นที่ ๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐ ในวง PLC แก้ปัญหาอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ ครูสมจิต ภูวนารถ ครูชำนาญการพิเศษ จากโรงเรียนบ้านหนองกุงเต่า เอาเรื่องของเด็กแฝดคู่หนึ่งที่มาเล่าแลกเปลี่ยนกับเพื่อนครู เป็นเรื่องภูมิใจมาก ที่สามารถช่วยเหลือให้เด็กอ่านออกเขียนได้ โดยไม่ทิ้งเด็กคนใดไว้ให้เป็นไปตามยถากรรม

หากท่านสะดวกฟัง เชิญฟังเรื่องเล่าของครูสมจิตได้ที่นี่ครับ

ครูสมจิต ภูวนารถ เล่าถึงกรณีเด็กแฝดคู่หนึ่ง ท่านไม่ได้ระบุว่ามีภาวะ LD หรือไม่ แต่ก่อน เวลาเพื่อนเรียน เด็กแฟนสองคนนี้จะไปวิ่งเล่น "ไต่บีบีแอล" ในสนามเด็กเล่น (วิ่งไต่บนล้อยางหลายสี เรียกว่า ไต่บีบีแอล) เด็กแฝดคู่นี้จะไม่ยอมเรียนกับใครเลยนอกจากครูสมจิต ครูสมจิตไปสอนห้องไหนจะตามไปเรียนห้องนั้น เรียกได้ว่าเป็นเด็กหลายระดับชั้น เพราะครูสมจิตสอนทั้ง ป.๑ ป.๒ และ ป.๓ ในกระเป๋ามีเพียงของเล่นของเป่า ไม่เอาสื่อสิ่งเรียนมาเหมือนเด็กอื่น ๆ

แต่ก่อนอ่านไม่ออกและเขียนไม่ได้เลย สิ่งที่ชอบที่สุดคือการวาดรูป เป็นข้อยืนยันอีกหนึ่งกรณีว่า เด็กส่วนใหญ่หรือเกือบทั้งหมดที่มีปัญหา LD ชอบวาดรูป การใช้การวาดรูปเป็น "ประตูเข้า" ที่จะทำให้พวกเขากลับมาเรียนรู้อย่างสนุก

วิธีของครูสมจิตคือ "ชมให้ทำ นำด้วยการชม" คือใช้ทักษะการชมเชยของท่าน นำให้วาดรูปตามความชอบ รูปอะไรก็ได้ แล้วเขียนแปลงจากรูปเป็นคำ คำอะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับรูป วันแรก ๆ หนูน้อยคู่แฝดจะเขียนเพียงรูปเดียว ต่อมาท่านก็พับกระดาษเป็นสองส่วน ได้สองรูปสองคำ ต่อมาท่านก็ให้พับสี่พับ ได้สี่ภาพสี่คำ เมื่อเด็ก ๆ วาดแต่รูปเดิม ๆ โดยเฉพาะรูปต้นไม้ ครูสมจิตจะใช้คำถามขยายผล ให้เด็กกระ่จายขยายไปสู่บริบทต่าง ๆ ด้วย

ปัจจุบัน หนูน้อยคู่แฝดนี้ สามารถเรียนกับเพื่อนได้เกือบทั้งวัน ตอนเช้าได้ถึง ๑๑.๓๐ ต่อนบ่ายได้อีก ๑ ชั่วโมง อ่านออกและเขียนได้มากขึ้น และมีสุขภาพจิตดีขึ้น

ตอนท้าย ๆ ของเรื่องครูสมจิตเล่าว่า ชั้น ป.๑ มีนักเรียนที่สามารถอ่านออกเขียนได้แบบคล่อง ๆ เลย จนเป็นที่ภูมิใจมากของเพื่อนครู จำนวน ๘ คน เทคนิคที่ทำให้ประสบผลสำเร็จคือ ให้ฝึกอ่านบ่อยๆ จากฉลากขนม โดยใช้กิจกรรม "เที่ยงวันขยันอ่านเขียน" ทุกเที่ยงวัน เด็ก ๆ ทุกคนจะนำเอาฉลากขนมมาอ่านให้ครูฟัง ครูสมจิตจะใช้การตั้งคำถามและชมเชยเสริมแรงใจ ท่านบอกว่า วิธีนี้ได้ผลมาก (คลิกฟังเสียงท่านที่นี่)

ครูสมจิตบอกว่า สิ่งทั้งหมดทั้งปวงนี้ เริ่มต้นมาจากกระบวนการ ๖ ขั้นตอนที่ได้มาเรียนรู้จากครูตุ๋ม ก่อนจะขยายต่อยอดมาเป็นวิธีต่าง ๆ ตอนนี้เด็กทั้งหมด ๓๘ คน มีปัญหาอยู่เพียง ๒ คนเท่านั้น

กรณีของครูสมจิตน่าจะนำความสุขมาสู่เพื่อนครูเพื่อศิษย์ทุกคนครับ