เรื่องเล่าระหว่างวันที่ 6 มีนาคม - 10 มีนาคม 2560

12 มีนาคม 2559

เรียน ผู้บริหาร เพื่อนครูและผู้อ่านที่รักทุกท่าน

วันจันทร์ที่ 6 มีนาคม 2560 ถึงสำนักงานเช้าดีตรงที่ได้พูดคุยกับคนที่มาเช้าด้วยกัน เข้าห้องก็มีแฟ้มรอไว้แต่วันศุกร์เพราะกลับเร็ว เช้านี้จะมีการกลั่นกรองการย้ายครูสายงานการสอน ในระดับเขตพื้นที่การศึกษา ตำแหน่งว่างมากกว่าคนเขียน ที่สำคัญความต้องการวิชาเอกของโรงเรียนยังไม่ตรงกับคนที่เขียนย้ายมาอีก ปัญหาเหล่านี้แก้ไม่ตก ข้อมูลต่าง ๆ จึงต้องมาทำกันใหม่ เที่ยงจึงจบ บ่ายนายเพทาย ทองมหา มาหาเพื่อขอพบผู้บริหาร เพื่อธุรกิจการศึกษา ในชีวิตผมก็ไม่กระดิกหูเรื่องธุรกิจเพราะเราคือมนุษย์เงินเดือน ไปหาหมอที่วชิระคลีนิคเพื่อขอยาเพิ่มเติม

วันอังคารที่ 7 มีนาคม 2560 ตื่นตี 3 มาเตรียมตัวพอตี 4:30 รถมารับไปส่งที่สนามบินดอนเมือง ผู้จัดประชุมซื้อตั่วแอร์เอเชียไว้แล้ว เราไปยื่นบัตรประจำตัวที่ช่องสำหรับข้าราชการ เขาก็ออกตั๋วและโหลดกระเป๋า เครื่องออก 7:25 น.ถึงสนามบินหาดใหญ่เวลา 09:50 น. เพื่อนร่วมชั้นมัธยมศึกษา ครูอุดม ศรีนุ่น มารับและอาสาไปส่งเยี่ยมพ่อแม่ที่พัทลุง วันนี้อากาศร้อนจัด มาแวะกินข้าวแกงร้านดังที่นาโหนด เป็นอาหารพื้นบ้านพัทลุง อิ่มแล้วก็ซื้อเพิ่มอีก 3 ชุด ฝากพ่อแม่ 1 ชุด เราคนละชุด ถนนหนทางหลายช่วงเป็นหลุมเป็นบ่อ รถเก๋งจึงไม่ค่อยสะดวกนัก ถึงบ้านเที่ยงบ่าย ๆ ก็กลับ มาแวะช่วยงานศพแม่คุณวิเชียร สีหราช ที่วัดสำเภาใต้ เจ้าภาพยังไม่จัดงานเราไปกราบศพและทำบุญไว้ก่อน เพราะหาโอกาสมาอีกคงไม่ได้ด้วยความไกล ก็เป็นธรรมเนียมของพัทลุงงานศพไปวันไหนตอนไหนก็มีข้าวเลี้ยง เราก็กินข้าวกันที่วัด ลาเจ้าภาพเดินทางกลับ ถึงหาดใหญ่ 4 โมงเย็น ไปโรงแรมหรรษา เจบี เปิดห้องพักเสร็จชวนคุณทองปอนด์ สาดอ่อน และคุณสมยศ ศิริบรรณ เพื่อนที่ชิงเกษียณไปก่อนหาข้าวกินกัน ตกลงมื้อนี้เลือกร้านอาหารคลองตะเภา อาหารขึ้นชื่อมีหลายอย่าง เช่น ปลาหมอทอดเกลือทั้งเกล็ด แกงเหลืองปลาขี้ตัง น้ำพริกแมงดาสะตอเผา ปลาดุกนาคั่วใส่ใบยี่หร่า ฯลฯ เป็นอาหารเย็นที่อร่อยอีกมื้อหนึ่ง กลับที่พักนั่งคุยสัพเพเหระกันจน 3 ทุ่มแยกย้ายกันไปนอน

วันพุธที่ 8 มีนาคม 2560 ตื่นตีห้าลงมาเดินถนนหน้าโรงแรมสูดอากาศยามเช้า นาน ๆ จะได้กลับมาใต้ ประมาณ 07.00 น.พี่สงวน ศรีสุข อดีต ผอ.เขต สงขลา 2 มารับไปกินติ่มซำที่ร้านโชคดี ร้านนี้มี 6 สาขา ทุกคนจะสั่งบั๊กกูเต๋ มากินกับข้าวเปล่า มีติ่มซำใส่เข่งมากินเล่นอีก 10 กว่าชนิด ทั้ง 4 คนเคยเป็นศึกษาธิการจังหวัดมาด้วยกัน เป็นรุ่นที่เปลี่ยนโครงสร้างไปเป็น ผอ.เขต อิ่มแล้วเจ้าภาพไปส่งที่โรงแรม เป็นการประชุมสัมมนาแนวทางการบริหารงบประมาณเกี่ยวกับวิทยากรอิสลามศึกษา เช้าประธานที่เชิญมาเปิดคือคุณอดินันท์ ปากบารา ผู้ช่วยรัฐมนตรี ประจำนายกรัฐมนตรี ถือว่าเป็นผู้ชัดเจนในเรื่องอิสลามศึกษาและพื้นที่ 5 จังหวัดชายแดนภาคใต้คนหนึ่ง เราเป็นศึกษาธิการจังหวัด ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา มาด้วยกัน ตอนหลังเขาเปลี่ยนเส้นทางไปเป็นรอง ผอ.ศอบต. ,ผู้ช่วยปลดกระทรงศึกษาธิการ, ผู้ตรวจราชการกระทรวงศึกษาธิการ และเลขาธิการ กช. หลังเกษียณอายุราชการได้รับแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยรัฐมนตรี ประจำนายกรัฐมนตรี คือ พลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา การบรรยายพิเศษจึงได้เนื้อสาระที่ลึกซึ้ง จากนั้นมีการอภิปรายมีผม ท่านสมยศ ท่านทองปอนด์ ท่านสุรศักดิ์ ท่านสุกัญญา มี ผอ.อดุลย์ พรมแสง สพป.สตูล ดำเนินการอภิปราย บ่ายแบ่งกลุ่มถกปัญหากัน เย็น ผอ.สกสค.สงขลา คุณคนึง ย้อยเสริฐสุด มารับไปทานข้าวที่ร้านอาหารชื่นสุข มีท่านอดินันท์ ปากบารา และท่านศลใจ วิบูลกิจ ตามมาสมทบ คุยความหลังกันออกรสชาติ จนต้องย้ายไปอีกร้านเป็นชาชักและโรตึถนนหน้า มอ.หาดใหญ่ คุยกันถึง 4 ทุ่มจึงกลับที่พัก

วันพฤหัสบดีที่ 9 มีนาคม 2560 ตื่นตี 4 จัดแจงกระเป๋าแต่งตัวลงมาคอยรถไปส่งสนามบิน ท่านทองปอนด์ กลับเชียงราย ผมกลับดอนเมือง แอร์เอเชียมีบินตรงหากใหญ่- เชียงราย นั่งคอยเครื่องเจอทีมงานเตรียมแข่งขันนานาชาติคณิตศาสตร์กำลังจะไปนครราชสีมา เที่ยวบินนี้ออกจากหาดใหญ่ 08:30 น. ถึงดอนเมือง 10 โมงเช้า รถมารับไปส่งบ้าน เพื่อเอารถและเอกสารไปประชุมต่อ บ่ายกลับเข้าเขตทำงานแฟ้มเอกสาร วาระการประชุมพรุ่งนี้ยังไม่เรียนร้อยในส่วนของ สพม.3 จึงยากที่จะหวังคุณภาพในการนำเสนอให้เหมือนกันทั้ง 3 เขต

วันศุกร์ที่ 10 มีนาคม 2560 การประชุมเช้านี้ทำท่าจะไปเร็วในเบื้องต้น แต่พอถึงวาระการย้ายครูสายงานการสอน ก็เริ่มติดขัดในรูปแบบการนำเสนอที่เจ้าหน้าที่ทำตารางไม่สอดคล้องกับข้อมูลที่นำเสนอ ประธานจึงลงลึกไปแนะนำเพื่อแก้ไขในการประชุม กศจ. พอพิจารณาถึง สพม.3 ก็เลยยุติการประชุม เลื่อนไปสัปดาห์หน้า นี่ก็เป็นปรากฏการณ์ปกติในการบริหารงานตาม ม.44 เที่ยงไปพบผู้ว่าราชการจังหวัดที่ห้องทำงาน ทำมอบเรื่องโรงเรียนคุณธรรมในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามให้ผม พิจารณานำเสนอ กศจ.บ่ายนี้จึงทำงานเอกสาร มีการให้กรอกความประสงค์การย้าย แปลว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงในช่วงนี้ตามที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการประกาศไว้ ว่าจะเร่งสรรหาศึกษาธิการภาค/รองศึกษาธิการภาค/ศึกษาธิการจังหวัด/รองศึกษาธิการจังหวัด ซึ่งจะมีผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาส่วนหนึ่งขยับไป ก็เขียนไปตามที่คิดว่าจะไปอยู่ได้ 3 เขต ระยะเวลา 18 เดือนสั้นนัก

นึกถึงนิทานอินเดียเรื่อง "นกขนสวยกับถั่วของอาบัง" ลองอ่านและคิดตาม

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีนกแสนสวยตัวหนึ่ง

มีขนสวยงามมาก มีคนอยากได้ไว้ครอบครองเป็นจำนวนมาก

แต่ไม่เคยมีชาวบ้านคนไหนจับนกตัวนั้นได้เลย

อยู่มาวันหนึ่งมี อาบัง ขายถั่วมานั่งใต้ต้นไม้ที่มีนกแสนสวยอยู่

พอนกแสนสวยเห็นถั่วของอาบังก็เกิดอยากกินขึ้นมา จึงร้องบอกอาบังว่า

อาบัง อาบัง ขอถั่วให้ฉันกินหน่อยสิ

อาบังได้ยินดังนั้น ก็ตอบกลับไปว่า

ได้เลย ได้เลย แต่ขอขนให้ฉันเส้นนึงนะ

พอนกได้ยินดังนั้น ก็ก้มลงมองที่ขนของตนเอง

แล้วคิดว่า ขนของตนเองนี่มีเยอะมาก เสียไปสักเส้นคงไม่เป็นไรหรอก

นกแสนสวยก็เลยให้ขนอาบังไปหนึ่งเส้น แล้วก็ลงไปกินถั่วของอาบัง

วันต่อมานกแสนสวยก็บอกกับอาบังอีกว่าขอถั่วให้ชั้นกินหน่อยสิ

อาบังก็ตอบเหมือนเดิมว่าขอขนให้ชั้นเส้นหนึ่งก่อน

นกแสนสวยก็คิดเหมือนเดิมว่าขนมันยังมีอยู่เยอะก็เลยให้ขนอาบังไปอีก

เป็นอย่างนี้ต่อไปอีกหลายวัน

จนวันหนึ่ง นกแสนสวยก็ขอถั่วอาบังกินอีก

อาบังก็ตอบเหมือนเดิมว่า ขอขนให้ชั้นเส้นหนึ่งก่อน

นกก็ไม่รีรอรีบให้ขนอาบังไปทันที แล้วลงมากินถั่วของอาบัง

อาบังก็เลยจับนกตัวนั้นไว้ได้

เพราะว่าขนของมันเหลือน้อยแล้วไม่สามารถที่จะบินหนีอาบังได้

เรื่องนี้ถ้าอ่านผ่านไปอาจจะไม่ได้อะไรเลย

แต่ถ้าเราลองคิดให้ดี เปลี่ยนจากนกแสนสวยเป็นตัวเรา

ขนของนกแต่ละเส้นคือเวลาของเราที่เสียไป

และอาบังเป็นนายจ้างของเราส่วนถั่วที่อาบังให้ก็เหมือนกับเงินเดือนที่นายจ้างให้เรา

หมายความว่า ทุกวันนี้

ถ้าเรายังประมาทในการใช้ชีวิตยังพอใจแค่เงินเดือนที่นายจ้างให้เราทุกเดือน

เวลาของเราก็จะค่อยๆหมดไปเรื่อยๆ เวลาของเราไม่ได้มีมากมายหรอก

ถ้าอายุซัก 100 ปี ก้อมีเวลา 36500 วัน แป๊บเดียวเดี๋ยวมันก็หมดไปแล้ว

ซึ่งเงินเดือนที่นายจ้างให้เราเนี่ยก็ให้แค่พอเราอยู่ได้ทุกเดือนเท่านั้นแหละ

บางคนอาจจะคิดว่าการทำงานประจำเป็นอาชีพที่มั่นคง

แต่เราถูกจำกัด

เพราะการเป็นลูกจ้างเขาเนี่ยเราไม่สามารถที่จะกำหนดวิถีชีวิตของตัวเองได้

เราถูกนายจ้างเรากำหนดให้ต่างหากว่าจะหยุดวันไหนวันนี้จะทำอะไร

หลายคนยึดติดกับความคุ้นเคยกับความสบายเพียงแค่วันนี้

แต่ลองมองให้ไกลๆ มองถึงอนาคตของเราว่า

เราจะหยุดทำงานเมื่อไหร่เราจะใช้ชีวิตในวัยเกษียณอย่างไร

อย่าเป็นเหมือนนกแสนสวยที่รู้ตัวก็ตอนที่ตัวเองไม่มีขนอยู่ที่ตัวแล้ว

ดังที่ Jim Rohn นักปรัชญาของโลกกล่าวไว้

" เงินเดือนทำให้คุณสามารถยังชีพได้

แต่ผลกำไรสามารถทำให้คุณเป็นเศรษฐีได้ "

อย่าใช้เวลาทั้งชีวิตในการ "หาเงินใช้ไปวันๆ"

แต่จงใช้ช่วงระยะเวลาหนึ่งเพื่อ "หาเงินใช้ทั้งชีวิต"

นายกำจัด คงหนู

ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานนทบุรี เขต 1