งานครู...คู่กับ...การอบรม แต่ละปี ๆ
ดูเหมือนว่าจะมีวันอบรม พอ ๆ กับ วันทำการสอนนะ
คงใช่...สำหรับหลาย ๆ คน และ....ส่วนมาก
แต่....สำหรับครูมะเดื่อ หกเจ็ดปีมานี้...แทบจะไม่มี
" วันอบรม" กับเขาเลย...จึงเหมือนกับอยู่กับที่
ไม่ได้ออกไปดูโลกภายนอกกับเขาว่า ...ไปถึงไหน
กันแล้ว .... เป็นงั้นจริง ๆ
ไม่ว่าจะอบรมเรื่องใด...งานใด แม้จะเกี่ยวข้อง
กับเราโดยตรง ...ก็ไม่มีโอกาสได้เข้าไปรับรู้
จนกลายเป็นครูผู้....ไม่ได้รับการพัฒนา...ไปเลย
จนบางครั้ง ต้อง.....เขียนใบลา...เพื่อพาตัวเอง
เข้าสู่ห้องอบรม เพราะต้องการจะทราบ
ในบางเรื่องที่สำคัญต่อตัวเอง และโดยเฉพาะ
" สำคัญต่อโรงเรียน" ยิ่งต้องเข้าไปรับรู้
จากการที่เป็นครูอายุ (ราชการ) ๓๘ ปี ทำให้
พอจะเชื่อมโยง " อดีต ปัจจุบัน และ อนาคต"
ของงานโรงเรียนได้ มองออกว่าควรที่จะต้อง
ตัดต่อ หรือ เติมเต็ม ในส่วนใด และไปใน
ทิศทางใด โดยเฉพาะในเรื่องของ " ระบบงาน"
เพื่อนำพาโรงเรียนไปสู่เป้าหมายแห่งความสำเร็จ
ล่าสุด ครูมะเดื่อ " ยื่นใบลา" เพื่อเข้ารับการอบรม
" การเขียน SAR แบบใหม่ " เพื่อรองรับการ
ประเมินภายนอก รอบ ๔ เพราะเป็นเรื่องที่
สำคัญ แม้ว่า ความเป็นจริงแล้ว ไม่ว่าเราหรือท่าน
ก็คงอยากจะให้ยกเลิกการประเมินจาก สมศ.
ก็ตามที แต่ มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะยกเลิก....แต่เดิมมา
คุณมะเดื่อจะรับงานประกันคุณภาพภายใน
เพื่อรองรับการประเมินภายนอกมาโดยตลอด
จึงเข้าใจกลไกของการทำงานนี้พอสมควร
ที่สำคัญทราบดีว่า โรงเรียนจะต้องจัดเตรียม
จัดทำ และจัดระบบงานอย่างไรจึงจะพร้อม
เดินหน้าด้วยการพัฒนาไปสู่เป้าหมาย
หรือวิสัยทัศน์ที่กำหนดไว้ อย่างราบรื่น
พร้อมตลอดเวลาที่จะรับการประเมิน
ไม่ว่าจะหน่วยงาน หรือองค์กรใดก็ตาม
แต่....หลังจากโรงเรียนเปลี่ยน...version...การบริหารงาน
ใหม่เป็น " รุ่นล่าสุด" คุณมะเดื่อก็ต้องยุติการทำงาน
ประกันคุณภาพภายในโรงเรียนรวมทั้งอีกหลาย ๆ งานไปโดยสิ้นเชิง
และ " ปล่อยวาง" ทุกงาน ทำได้แค่เก็บ " ช่องว่าง" "รูโหว่" ไว้เป็น
ข้อมูลที่คิดว่า...เมื่อมีเวลาคงต้องนำมา " ซ่อมแซม"
ตราบจนมาถึงวันนี้......ปี ๒๕๖๑ โรงเรียนจะต้องเตรียม
รับการประเมินภายนอก รอบ ๔ และ ณ วันนี้ ยังมอง
ไม่เห็นว่า....คำว่า " พร้อม" อยู่ตรงไหน ??
จึงตัดสินใจยื่นใบลา แล้ว เข้าร่วมอบรม ...ถูกเพื่อน ๆ แซวว่า
" ใครเขาเปิดผอบให้ออกมาล่ะนี่ ?" ฟังแล้วก็ได้แต่ขำ ๆ ...
" มิใช่ว่าตัวข้าจะกล้าเก่ง มิใช่ว่าจะเจ๋งกว่าใครเขา
มิใช่ว่าหลงตัวจนมัวเมา มิใช่ว่าคิดเอา...ว่า...เราดี
แต่เพราะต้องช่วยกันนั่นใช่ไหม งานจึงเดินหน้าได้อย่างเต็มที่
ด้วยปัญหานานานั้นมากมี จึงรอรีต่อไป...มิได้แล้ว "
ที่คุณมะเดื่อนำเรื่องนี้มาเขียนบันทึก มิใช่ว่าอยากจะโปรโมทตัวเอง
ว่า " เป็นผู้เสียสละเพื่อโรงเรียน" แต่อย่างใดนะจ๊ะ อีกทั้ง
การทำแบบนี้ ก็คงมิใช่การกระทำที่น่ายกย่อง หรือชื่นชมแต่อย่างใด
ออกจะเป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้องด้วย แต่....หากไม่ทำอย่างนี้
ก็คงไม่มีโอกาสที่จะเข้าไปรับรู้เรื่องที่จำเป็นในครั้งนี้ เพื่อที่
คุณมะเดื่อจะนำเอาความรู้ที่ได้ไปช่วยเตรียมความพร้อม ในการ
จัดทำระบบประกันคุณภาพภายในโรงเรียนให้เข้มแข็ง
เพื่อรองรับการประเมินภายนอกรอบ ๔ ต่อไป
เรื่องมันเป็นเช่นนี้แล......!!
เขาปรับเปลี่ยนแนวคิดของการประเมินบ้างไหมครับ หรือว่าเหมือน สมศ.๓
ขึ้นต้นก็โดนใจแล้วครับ
"งานครู อบรม กับ การสอนหนักหน่วงพอๆ กัน"
นี่อาจเป็นปรากฏการณ์เชิงชะตากรรมขนานแท้
เหมือนกับเราชอบประชุมกันบ่อยมาก ประชุมเพื่อหามติ แนวคิด แนวทางการทำงาน แต่เอาเข้าจริงๆ กลับเอามติ-ข้อสรุปไปใช้กับงานกันไม่เต็มที่เท่าที่ควรจะเป็น
เวลาการทำงาน จึงเปล่าเปลืองไปกับเวทีประชุม
นี่ก็อีกหนึ่งภาพสะท้อนที่ชวนคิดตาม ครับ
สวัสดีจ้ะท่านอาจารย์ต๋อย ก็มีแนวการประเมิน
ที่เปลี่ยนจากเดิมพอควรจ้ะ ทั้งนี้และทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับ
ความพร้อม ( จริง ๆ ) ของโรงเรียนจ้ะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายจ้ะ
สวัสดีจ้ะน้องแผ่นดิน จริง ๆ แล้ว
สาระความรู้ในการอบรม หรือประชุมต่าง ๆ
มีประโยชน์ทั้งสิ้น หากแต่ว่า ผู้จัดการอบรม
หรือ ผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งหลายแหล่ในการจัด
การอบรม ต้องให้เวลากับผู้เข้าอบรมในการ
นำเอาสาระความรู้นั้น ๆ ไปใช้ตามวัตถุประสงค์
ของการอบรมเสียก่อน และต้องติดตาม
ประเมินผลอย่างจริงจัง เพื่อดูผลการอบรม
ในการนำไปปฏิบัติ มิใช่ประเมินในกระดาษ
ซึ่งจะไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง....อีกประการหนึ่ง
ไม่ควรจัดอบรมถี่ยิบแบบ " วันต่อวัน" จะทำให้
มีแต่ปริมาณ แต่ ไร้คุณภาพโดยสิ้นเชิง
ขอบคุณน้องแผ่นดินที่แวะมาทักทายจ้าา