สวัสดีบันทึกที่ 83 วันนี้ได้กลับมาเขียนบันททึกในสมุดเล่มนี้อีกครั้งหนึ่ง หลังจากที่หายไป 8 เดือน ภายใน 8 เดือนนี้ก็ไม่ได้หายไปไหน ก็ยังวนเวียนอยู่ในพื้นที่แห่งนี้ในอีกบทบาทหนึ่ง ที่เขียนบันทึกถึงลูกศิษย์ของตัวเองในเเต่ละวัน วันนี้ได้มีโอกาสกลับมาที่พื้นที่นี้อีกครั้งในบทบาทเดิม คือ มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งที่มีความสุขทุกครั้งที่ได้เขียนบันทึก กลับมาอีกครั้งกับควันหลงวาเลนไทน์ รักดี
หลายครั้งหลายคราที่เมื่อเราเปิดหน้า Facebook ขึ้นมาก็จะพบกับคู่รักจำนวนมากมาย ขึ้นสถานะ แต่งงานกันบ้าง กำลังคบกับบ้าง มีความสัมพันธ์กับบ้าง ซึ่งทุกครั้งเราก็ได้หันกลับมาถามตัวเองว่า ถ้าตัวเองมีเเฟนจะขึ้นสถานะกับแฟนใน Facebook หรือไม่
ใจเราก็ตอบว่า ตอนนี้ยังตอบไม่ได้คำตอบคงต้องรอตอนมีละมั้ง แต่ใจเอนเอียงตอบตัวเองว่า "สถานะที่คนอื่นรู้ไม่สำคัญเท่าสถานะที่คนสองคนรู้" ใจเรา อยากจะ In love มากกว่า Relationship ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ในรูปแบบไหน ถ้าอยากให้มันเผ็นความสัมพันธ์ที่ดี เราคิดว่ามันต้องมีองค์ประกอบที่สำคัญนั่นก็คือความรัก เรามีความเชื่อมั่นอยู่เสมอว่าความรัก เป็นสิ่งที่ทำให้เรามีความรู้สึกต่าง ๆ มากมายตามมา ไม่ว่าจะสุข ทุกข์ ดีใจ ตื่นเต้น ความรักดี ๆ อาจจะไม่ใช่ความรักที่มีเเต่ความสุข แต่เป็นความรักที่ทำให้เรารู้สึกได้ถึงความรู้สึกของความเป็นมนุษย์
บางรัก ได้รักแล้ว ก็เป็นทุกข์
บางรัก ก็มีสุข แค่ได้เห็น
บางรัก อยู่ใกล้ ยังหนาวเย็น
บางรัก ไม่เคยพบเห็น กลับอุ่นใจ
เขตบางรัก ... อยู่กรุงเทพฯ ;)...