๔๙๘. ประกวดคัดลายมือ...ง่ายและงดงาม

ผมมีแนวคิดว่า..การอ่านของนักเรียนส่วนใหญ่อยู่ในเกณฑ์ดีแล้ว หลายคนอยู่ในเกณฑ์ดีมาก เมื่ออ่านได้ก็ต้องเขียนได้..และการเขียนที่ง่ายๆ แบบที่ง่ายกว่าการเขียนเรื่องก็คือ..เขียนให้สวย..

การฝึกเขียนบรรจงให้สวย เริ่มต้นมาตั้งแต่อนุบาล ๒ และฝึกอย่างจริงจัง จนเห็นผลในชั้น ป.๑ ผมสังเกตพบว่า..ถ้าชั้น ป.๑ นักเรียนเขียนสวย จะเป็นที่ถูกใจผู้ปกครองและนักเรียนจะเขียนสวยตลอด..ยกเว้นว่า..เมื่อเลื่อนชั้นขึ้นไป ครูไม่สนใจ..ลายมือก็อาจผิดเพี้ยนได้เหมือนกัน

รวมทั้ง..ถ้าไม่ได้ฝึกหรือฝึกไม่ได้มาตั้งแต่อนุบาล..ขึ้นชั้น ป.๑..ที่ว่าง่ายก็จะยากทันที ทำอย่างไรก็เขียนได้ไม่งดงาม..

ผมสังเกตครูของผม โดยเฉพาะชั้น ป.๑ – ๓ เคี่ยวเข็ญเรื่องลายมือเด็กทุกคน ผมก็ช่วยดูด้วยและให้กำลังใจครูและนักเรียนมาตั้งแต่ภาคเรียนที่ ๑..เห็นพัฒนาการมาโดยตลอด แต่ยังไม่ได้เก็บหลักฐานอย่างเป็นทางการ..

วันนี้..ได้โอกาสเจาะลึกเรื่องลายมือเป็นรายชั้น..ล้วงลึกเป็นรายบุคคล เพื่อดูมาตรฐานลายมือของเด็กแต่ละคน เพื่อแยกระดับดี ดีมาก และดีเยี่ยม

โดยจัดประกวดคัดลายมือ ในเวลา ๑๒.๐๐ – ๑๒.๓๐ น. เฉพาะชั้น ป.๑ – ๓ ก่อน ให้คัดบทอาขยาน ตัวบรรจงเต็มบรรทัด...

เน้นย้ำให้นักเรียนเข้าใจ ถึง “คำสอนของพ่อ” ก่อนการประกวดคัดลายมือ ว่าการประกวดครั้งนี้ ให้นักเรียนแข่งกับตัวเอง ไม่ให้แข่งกับเพื่อนหรือพี่ ครูจะมีรางวัลให้นักเรียนที่ลายมือสุดยอด..แต่จะไม่จัดอันดับ ใครได้รางวัลจากครูก็จะได้เหมือนกัน ได้เท่าๆกัน..

ในการนี้..นักเรียนและครูประจำชั้นให้ความร่วมมือทุกคน..ผลงานการคัดลายมือจึงออกมาสวยงาม ร้อยละ ๙๐ ลายมือดีมาก มีนักเรียนทั้งหมด ๑๑ คน ที่ผมประเมินว่าดีเยี่ยม..และได้มอบรางวัลให้เป็นที่เรียบร้อย..

กิจกรรมนี้..ผมได้เรียนรู้และพบว่า..นักเรียนที่มีพื้นฐานการเขียนดีอยู่แล้ว มีพัฒนาการด้านลายมือดีขึ้น นักเรียนที่ลายมือดีอยู่แล้ว ยิ่งตั้งใจเขียน..ก็ยิ่งสวย และเชื่อว่าเมื่อเลื่อนชั้นไปในปีการศึกษาหน้า..ปัญหาเรื่องลายมือ..จะลดลงอย่างแน่นอน

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐