วันที่ 41 แบบนี้ต้องเหมา เหมา (2 มกราคม 2560)

วันนี้เป็นวันที่คณะครูส่วนหนึ่งจะต้องไปร่วมงานศพพ่อผู้อำนวยการโรงเรียน ซึ่งพวกเรานักศึกษาฝึกสอนก็โชคดีที่คุณครูประดิษฐ์ ที่ท่านพักอยู่ในโรงเรียนขับรถไปส่งเมื่อวานค่ะ

เมื่อวานก็ได้ไปช่วยงาน ช่วยเสริฟน้ำ แจกอาหารว่าง ก็ไม่ยุ่งยากค่ะ เพราะผ่านบริการมามากพอสมควร ^^

การจัดงานศพของคนในเมือง ช่างแตกต่างจากบ้านนอก บ้านเกิดของดิฉันค่ะ เพราะที่บ้านคนส่วนใหญ่จัดที่บ้าน เป็นชาวบ้านก็จะคอยมาช่วยกัน ทำกับข้าว กินข้าวพร้อมกัน ล้างจาน เตรียมอาหาร พบปะพูดคุย(ถึงจะเป็นงานโศกเศร้า) แต่ในเมืองจัดที่วัด แขกส่วนใหญ่ก็จะมาฟังเทศน์ แล้วก็กลับ ก่อนกลับก็มีการแจกอาหารว่าง เป็นกล่องค่ะ

แต่ก็มีข้อดีที่ไม่สิ้นเปลืองงบประมาณในการทำอาหารมากเท่ากับการจัดงานศพที่บ้าน

และวันนี้เป็นวันที่คณะครูสายชั้นละ 2 ท่าน และท่านอื่น ๆ จะได้ไปร่วมงานฌาปนกิจศพคุณพ่อท่านผู้นวยการโรงเรียน ทำให้วันนี้พวกเรานักศึกษาฝึกสอนจึงมีงานล้นมือ คุ้มนักเรียนแต่ละห้องไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ โชคดีที่มีสอนแค่ 2 คาบ และเป็นคาบสอนของสายชั้น ป.4 ทั้ง 2 คาบ จึงทำให้ได้ดูแลอย่างเต็มที่

เวลามีงานแบบนี้ เรียกว่าหัวหน้างานก็คงจะวุ่นกันมาก เพราะต้องจัดการทั้งครู และนักเรียนให้ลงตัว แต่ส่วนใหญ่แล้วงานแบบนี้คุณครูสายชั้นจะช่วยกันจัดการอยู่แล้ว

พอคาบสุดท้าย ที่เป็นคาบลูกเสือ 2 คาบติด ก็ให้นักเรียนทำงานวิชาภาษาไทย ที่ครูพี่เลี้ยงได้มอบหมายไว้ให้ ผ่านไป 30 นาที เสียงดังกันมากค่ะ คงเริ่มที่จะเบื่อกันแล้ว แบบนี้ต้องมีวิธีการหลอกล้อ โดยที่วางกติกาว่า ถ้าหากทำงานเสร็จทุกคน จะให้ดูการ์ตูน

หลังจากนั้น แต่ละคนก็รีบทำงานจนเสร็จ และมีเวลาในการดูการ์ตูน อีกตั้ง 20 นาที ก่อนหมดคาบที่ 2 พอเปิดการ็ตูนเท่านั้น ทุกคนก็เงียบชนิดที่ว่าไม่เคยเงียบมาก่อนเลยค่ะ ^^

เด็กเมื่อชอบอะไร ก็จะชอบมาก ๆ และเมื่อเบื่ออะไร ก็เรียกกลับมายากเหือนกันนะคะ ^^

ดาวพลัดถิ่น