๔๙๑. บอกตัวเองเสมอว่า..จะขอคิดดีและทำดี

ประเมินตนเอง..ก็พอรู้ได้ แบบไม่ได้เข้าข้างตัวเองว่า..ก็อยู่กับความคิดดีและทำดีอยู่ทุกขณะ โดยไม่รู้สึกเบื่อหน่ายและไม่ท้อถอย อาจต้องเหนื่อยบ้าง ก็เป็นเรื่องปกติของชีวิต แต่ด้วยมีกำลังใจให้คิดใคร่ครวญ การทำงานก็เลยไปต่อได้เสมอ..

ชีวิตประจำวัน ในโรงเรียนขนาดเล็ก ที่ต้องอาศัยการคิดเชิงระบบและการจัดการ ที่ผู้รู้ได้อธิบายว่า คือปัญญา..ความสามารถในการทำ...

“สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ให้เป็นไปได้”

สิ่งที่ไม่มี ให้มีได้” และ

“สิ่งที่ยาก ให้ง่ายได้”

วันนี้ครูไม่อยู่หลายคน ไปช่วยกลุ่มโรงเรียนติวสอบโอเน็ต นักเรียนขาดครู ผมเข้าไปสอนแทน หลังจากสอนภาษาไทยและภาษาอังกฤษแล้ว..ก็พานักเรียนไปทำงานที่เล้าไก่..

ไม่เคยมีเล้าไก่ที่ถูกสุขลักษณะ ตอนนี้มีแล้ว ก็ต้องดูแลบำรุงรักษา ตักแกลบที่มีมูลไก่ใส่ถังไปเทที่โคนต้นกล้วย จากนั้นนำแกลบใหม่ไปเทรองพื้นให้ไก่ได้เริงร่า คุ้ยเขี่ยอย่างสบายใจ

นักเรียนไม่รังเกียจงานแบบนี้ และตอนนี้ก็เข้าใจและมีความรู้ว่า แกลบในเล้าไก่มีประโยชน์อย่างไร...โดยที่ครูไม่ต้องอธิบายให้มากความ

เสร็จแล้ว ก็ให้นักเรียนปรับปรุงบรรยากาศในโรงเรียนกบ..ให้ภายในห้องเรียนกบ มีวัสดุอุปกรณ์ที่จำเป็น เช่น ล้อยาง สะพานไม้ ตอไม้ และ กระถางไม้ประดับ..พอจัดวางเสร็จเรียบร้อย นักเรียนบอกน่าอยู่จัง ออกอาการอิจฉากบขึ้นมาทันที..

กิจกรรมสุดท้าย ผมเรียกนักเรียนทุกห้องมารวมกัน เพื่อออกกำลังกายในรูปแบบแอโรบิค หาจิตอาสา เป็นผู้นำการเต้น แล้วเปิดเพลงที่เร้าใจ การออกกำลังกายวันนี้ จึงคึกคักเป็นพิเศษ..สิ่งที่ไม่เคยมี ไม่เคยทำ พอทำแล้วนักเรียนสนุก ตื่นเต้น..ครูเห็นแล้วก็มีความสุข รู้สึกเป็นกำไรชีวิต..

โรงเรียนเลิกแล้ว..เดินไปเยี่ยมเยือนอาคารเรียนอนุบาล และบอกครูอนุบาลว่า พรุ่งนี้ขอประชุมนักเรียน เพื่อติดตามการอ่าน จากการมอบหนังสือเด็ก ไปให้ผู้ปกครองอ่านหนังสือให้ลูกฟัง มีความคืบหน้าไปถึงไหน ..ได้สังเกตเห็นด้านหน้าอาคารอนุบาลสดใสสวยงาม จากที่ในปีที่ผ่านมา เคยรู้สึกว่าบริเวณนี้ ตกแต่งยากมาก...แต่วันนี้ก็ดูดีขึ้นเยอะ.

เย็นแล้ว..อยากกลับบ้าน..ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนผู้บริหารในกลุ่มโรงเรียน ที่เห็นผมไม่เข้าร่วมประชุม..บอกพรุ่งนี้ให้ส่งครูเก่งๆไปที่กลุ่มฯ ๑ คน..วางแผนเฉลยข้อสอบโอเน็ต ป.๖ เพื่อนำไปบอกคำตอบให้เด็กในห้องสอบ..ตามนโยบาย..ขบวนการใต้ดิน...

ผมบอก..ไม่ขอส่งครู ไม่ขอร่วมขบวนการฯ ขอทำความดีเพื่อพ่อ..ซื่อสัตย์ต่อตนเองและวิชาชีพ ถ้าผมร่วมทุจริต..คะแนนโอเน็ตสูง ผมจะภาคภูมิใจได้หรือ แล้วผมจะบอกเล่าให้ใครฟังได้ จะคุยกับคนที่ผมรักได้อย่างไร..ผมให้ความสำคัญกับงานครูและคนที่ผมรัก..ทั้งต่อหน้าและลับหลัง...

“การที่ได้รักอะไร..หรือรักใคร..ที่หัวใจ..มันยิ่งใหญ่ ได้ความคิดที่ดีและมีความสุข..เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว”

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐