-ขอหยิบสมุดออนไลน์เล่มนี้มาบันทึกเรื่องราวดี ดี ของต้นปีไก่ทอง กันต่อเลยก็แล้วกันนะครับ หลังจากที่ผู้อ่านได้ร่วมรับพรอันเป็นสิริมงคลกันไปจากบันทึกแรก 357 ปี กับ สว.ไก่ทอง กันไปเรียบร้อยแล้ว มาวันนี้ผมขอนำเอาเรื่องราวของการได้แบ่งปันวิถีแบบพอเพียงให้กับคนในสังคมเมืองมาให้ผู้อ่านได้ร่วมติดตามกัน กับบันทึกนี้ บันทึกที่ผมขอตั้งชื่อว่า"สองแผ่นดิน ของ"แม่พลอย ๒๐๑๗" คร้าบ!!!!!
1.เย็นของวันที่ 3 มกราคม 2560 ครอบครัวเล็ก ๆ ของผมได้มีโอกาสต้อนรับ"แม่พลอยและลูกๆ ครับ"สำหรับตัวผมเอง และผู้อ่านบางท่านอาจจะพอคุ้นหน้าคุ้นตากันบ้างจากสื่อต่างๆ เพราะเธอคือ"แม่พลอยของน้องแพนเตอร์ และน้องพูม่า"ครับ...เมื่อมีโอกาสได้ต้อนรับแขกผู้ที่ตั้งใจมาเยือนและร่วมสัมผัสวิถีชีวิตกับครอบครัวเล็ก ๆของเรา งานนี้จึงมีเรื่องราวดี ดี ต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย เอาเป็นว่าจะมีอะไรน่าตื่นเต้นบ้างนั้น ตามผมไปชมพร้อมๆ กันได้แล้วคร้าบ....
2.เด็ก ๆ ตื่นมาสัมผัสอากาศเย็นๆ ในตอนเช้า และดูตื่นเต้นกันสถานที่แปลกตาสำหรับคนเมืองครับ การที่"แม่พลอย"เลือกที่จะพาเด็ก ๆ มาสัมผัสวิถีแบบชนบทแบบนี้ ผมขอเรียกว่า"เป็นแผ่นดินที่ 2"ของเด็ก ๆ ครับ เพราะว่า"แผ่นดินแรก"ของเด็ก ๆ คงจะเป็นแผ่นดินหรือสังคมเมือง ที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย แต่สำหรับที่บ้านไร่ Hi Hug House แล้วเรามีสิ่งอำนวยความสะดวกเท่าที่จำเป็นเท่านั้นครับ ดังนั้นเด็ก ๆ จึงได้สัมผัส"แผ่นดินที่ 2 "แห่งนี้ด้วยความแปลกตา และดูตื่นตาตื่นใจมากทีเดียวเลยล่ะครับ...
3.หลังจากที่"แม่พลอย"ตื่นมาแล้ว ก็ได้พาเด็กๆ ไปสัมผัสกับวิถีชีวิตแบบชนบทครับ การที่ได้ออกมาต่างจังหวัดแบบนี้ "แม่พลอย"บอกกับผมว่าไม่ได้ออกมาบ่อยๆ จะครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกของการได้ออกมาสัมผัสวิถีแบบชนทในต่างจังหวัดเป็นครั้งแรกครับ ดังนั้นจึงทำให้ครอบครัวเล็ก ๆ ของเธอได้สัมผัสวิถีแห่งการดำรงชีพแบบง่ายๆ บนวิถี"ความพอเพียง"ของที่นี่ครับ...แม้ว่าพื้นที่แห่งนี้จะมีไม่มากนัก แต่ก็พอจะทำให้"แม่พลอยและลูก ๆ"ได้สัมผัสถึงวิถีแบบไทยๆ ได้อย่างเต็มอิ่มเลยล่ะครับ....
4.และในทริปนี้ ตัวผมเองก็ได้ชวน"แม่พลอยและเด็ก ๆ"ไปชมวิถีชีวิตของชาวอำเภอพรานกระต่ายครับ และสิ่งที่เป็นชื่อเสียงและเป็นแหล่งที่มีชื่อเสียงอย่างหนึ่งของอำเภอพรานกระต่าย ก็คือการทำ"หัตถกรรมหินอ่อน"ครับ เมื่อมีโอกาสเหมาะ ๆ เช่นนี้ผมจึงได้พา"แม่พลอย"ไปเยี่ยมชมและสัมผัสถึงวิธีการแปรรูปหินอ่อน ซึ่งได้รับความสนใจจากแขกผู้มาเยือนอย่างมากทีเดียวครับ หลังจากนั้นผมก็ชวนน้องพลอยไปเยี่ยมชมการ"ตำพุทรา"ณ บ้านหนองราง ตำบลพรานกระต่าย ครับ งานนี้"แม่พลอย"ได้ชมและทดลอง"ตำครกกระเดื่อง"ด้วยล่ะครับ...ผมว่าให้ผู้อ่านชมผลงานของ"แม่พลอย"จากภาพดีกว่าครับ 55555
5.นอกจากนี้"แม่พลอยและลูก ๆ"ยังได้สัมผัสถึงวิถีชีวิตแบบชนบท และวันนี้ก็ถือว่าเป็นความโชคดีที่"แม่พลอยและลูกๆ "ได้สัมผัสกับ"กบนา"ซึ่งดูแล้วต่างก็ตื่นเต้นกับสิ่งที่คนชนบทอย่างเราเห็นจนชินตาครับ เห็นแบบนี้แล้วก็ทำให้เราชื่นใจและยินดีสำหรับการได้ต้อนรับแขกผู้มาเยือนบ้านของเรา บ้านที่เราต้องภาคภูมิใจในวิถีแบบไทยๆ แบบนี้ไงล่ะครับ....
6.และในมื้อเย็นนี้ "แม่พลอย"ก็ได้เรียนรู้และสัมผัสวิถีแบบบ้าน ๆ ด้วยการช่วยทำอาหารเย็นครับ เมนูที่เราได้จัดเอาไว้ต้อนรับเธอนั้นก็เป็นเมนูง่ายๆ ครับ มี น้ำพริกกะปิ/ผักสด ๆ จากไร่/ปลานึ่ง/ผัดผักบุ้งนา/ปลาทูทอด/และ"หลามปลานิลกระบอกไม้ไผ่"ครับ...เมนูต่างๆ เหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นเมนูที่คนชนบทมักจะได้สัมผัสอยู่เป็นประจำอยู่แล้ว หากแต่สำหรับคนเมืองแล้ว ผมว่าอาจจะไม่ค่อยมีโอกาสได้ลิ้มลองเมนูแบบจัดจ้าน และแบบลูกทุ่ง แบบนี้บ่อยนักหรอกนะครับ...ดังนี้อาหารมื้อเย็นนี้จึงอร่อยและน่าจะประทับใจ"แม่พลอยและลูก ๆ"นะครับ...
7.การที่ได้ต้อนรับแขกผู้มาเยือนโดยไม่คาดคิดว่าจะเป็นใครมาก่อนนั้น ทำให้ครอบครัวเล็ก ๆของเราตื่นเต้นและดีใจเป็นอย่างมากเลยล่ะครับ หากแต่วัน เวลา และสถานที่เหมาะสมแล้ว ผมเชื่อว่าผู้คนเหล่านั้นก็จะมาเยี่ยมเยียนที่นี่ Hi Hug House บ่อยครั้งที่ตัวผมเองถูกต้องคำถามว่า"ที่นี่มีอะไรดี?"หรือ"ที่นี่มีอะไรน่าสนใจบ้าง?"ฯลฯ กับคำถามที่ผู้คนอยากจะได้คำตอบนั้น สำหรับตัวผมแล้วไม่ได้เร่งรีบในการตอบคำถามเหล่านั้น หากเพียงได้แต่เชิญชวนให้เขาเหล่านั้นได้มาลองสัมผัสและใช้วิถีชีวิตบนพื้นที่เล็ก ๆ แห่งนี้บ้าง แล้วผมก็เชื่อว่า"คำตอบ"ที่ถูกตั้งคำถามเอาไว้ก็คงจะได้เฉลยออกมาให้เขาเหล่านั้นได้รับรู้ บนวิถีแห่งความพอเพียงก็เพียงพอแล้ว ณ ที่แห่งนี้ Hi Hug House........
8.บันทึกนี้ถือเป็นบันทึกที่ครอบครัวเล็ก ๆของผมรู้สึกยินดีไปไม่น้อยไปกว่าที่ได้ต้อนรับผู้มาเยือนในแต่ละคราว เพียงแต่คราวนี้ครอบครัวของเราได้ต้อนรับ"คนเมือง"ที่ตั้งใจมากเยี่ยมเยียนกัน แม้ว่าสถานที่แห่งนี้่จะถูกจำกัดในเรื่องต่างๆ มากมาย แต่ผู้มาเยือนก็มาอาศัยและอยู่เพื่อเรียนรู้อย่างเต็มใจ ซึ่งครอบครัวเล็ก ๆของเราก็รู้สึก"ยินดีและอบอุ่นใจ"มาก ๆ เช่นกันครับ.....เอาเป็นว่าหากผู้อ่านท่านใดอยากจะติดตามชมความน่ารักของครอบครัว"แม่พลอย ๒๐๑๗"แล้วล่ะก็ สามารถติดตามได้จากที่นี่นะครับ IG.พลอย-พลอยพรรณ ทวีรัตน์
สำหรับวันนี้...ขอขอบคุณภาพสวยๆ บางส่วนจาก IG.พลอย-พลอยพรรณ ทวีรัตน์ มา ณ โอกาสนี้ด้วยนะครับ...
ยินดีที่ได้ต้อนรับเธอ....เธอคือ"สองแผ่นดิน ของ แม่พลอย ๒๐๑๗" เพราะที่นี่ "บ้านฉันก็บ้านเธอ"
สวัสดีครับ
เพชรน้ำหนึ่ง+มดตะนอย
09/01/2560
ปล.ขอขอบคุณ ความสุขอยู่ที่ใจ ที่เป็นดั่ง "สะพานมิตรภาพ" ที่เชื่อมร้อยครอบครัวน่ารัก ๆ และเขาเหล่านั้น ให้มาพบกัน ณ ที่แห่งนี้ Hi Hug House มากๆ ครับ...
สุข สงบ สะอาด พอเพียง และอร่อย
มีโอกาสจะไปชิมฝีมือหลามปลา
-สวัสดีครับท่านวอญ่า
-ยินดีต้อนรับท่านตลอดเวลาครับ
-ว่าแต่จะมีเวลาว่างบ้างรึเปล่าหนอ??
-ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้นะครับ
เด็กน้อนสองคนน่ารักมาก
คงจำได้ว่าได้เรียนรู้อะไรไปบ้าง
ดูแล้วมีความสุขไปด้วย
ขอบคุณมากๆครับ
น่ารักมากกกกกก ทั้งคุณแม่พลอยและลูก ๆ
เด็ก ๆ ได้ซึมซับความรู้สึกดีแน่นอน
เจ้าภาพยิ่งสุข .... ใช่ไหมคะ อิ่มใจ
สุดยอดมากค่ะ
ปรบมือรัวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-สวัสดีครับอาจารย์ขจิต
-เด็ก ๆน่ารักมากๆ ครับ
-วิถีพอเพียงของที่นี่คงจะได้ช่วยให้เด็ก ๆ ได้สัมผัสและเรียนรู้ได้ไม่มากก็น้อยครับ
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจบันทึกนี้นะครับ
-สวัสดีครับพี่หมอธิ
-แฮร่ๆ ๆ งานนี้เจ้าของบ้านไร่ยิ้มแก้มปริเลยครับพี่หมอ 55
-ไม่น่าเชื่อว่าจะได้ต้อนรับคนดัง อิๆ
-ท่ามกลางข้อจำกัดของสิ่งต่างๆ บนวิถีพอเพียงน่ะครับ
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจบันทึกนี้ด้วยนะครับ
-สวัสดีครับคุณยายมนัสดา
-ขอบคุณสำหรับเสียงปรบมือดังๆ นะครับ 55
-รอต้อนรับคุณยายและหนุ่มน้อยหน้ามนคนหล่ออยู่นะครับ
-ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ