สวัสดีวันศุกร์ที่ 16 เดือนธันวาคม 2559
สวัสดีวันศุกร์เผลอแป๊บเดียวไม่ทันไรก็วันศุกร์ซะแล้ว ความรู้สึกมันบอกว่าวันเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วจังเลยเหมือนแต่ละวันยังไม่ได้ทำอะไรเต็มที่ บางสิ่งบางอย่างที่ตั้งใจว่าจะทำก็ยังไม่ได้ลงมือทำก็ยังมีอีกมาก ผ่านมาเดือนกว่า ๆ แล้วกับการฝึกสอนในเทอมที่สองจะว่าไปก็ไวเหมือนกันช่วงเวลาที่ผ่านมาก็สอนอะไรเราไปหลายอย่างเหมือนกัน มีทั้งสิ่งที่ทำให้รู้สึกสบายใจและมีทั้งสิ่งที่ทำให้รู้สึกหนักใจ มันเป็นเรื่องธรรมดาไม่มีสิ่งใดจะดีไปหมด ไม่มีสิ่งใดจะแย่ไปหมดสำคัญที่สุดคือต้องเปิดใจให้กว้างพร้อมที่เรียนรู้ไปกับมัน และพร้อมที่เผชิญอยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้นและเป็นอยู่ไปให้ได้ วันนี้วันศุกร์สองคาบสุดท้ายของการเรียนเป็นกิจกรรมชุมนุม ชุมนุมของเราคือชุมนุมอาเซียน เป็นชุมนุมที่เปิดใหม่บริหารจัดการกันโดยครูนักศึกษาสมาชิกในชุมนุมส่วนใหญ่จะเป็นเด็กนักเรียนชั้น ป.6 ที่ยังไม่มีชุมนุมและจะเป็นเด็กนักเรียนที่ค่อนข้างจะดื้อจะซนชุมนุมอื่นไม่รับก็จะมาที่ชุมนุมอาเซียนนี้ ชุมนุมเราจะรับหมดแอบคิดหนักอยู่เหมือนกันว่าสำหรับเด็กที่ดื้อที่ซนเราจะรับมือกันไหวไหม แต่พอได้มาสัมผัสกับเด็กพวกนี้แล้วเด็กก็ให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมที่ทางชุมนุมจัดให้ เพราะทางชุมนุมเราจะเน้นให้เด็กได้ลงมือทำได้ประดิษฐ์และเกิดเป็นชิ้นงานของงเด็กออกมา เด็กบางคนไม่คิดว่าเขาจะทำแต่เขาก็ทำได้ บางที่เราก็อย่ามองข้ามความสามารถของเด็กเปิดใจให้กว้างทำความเข้าใจเด็กหน่อย บางทีเด็กที่ดื้อที่ซนคนนั้นอาจจะเปลี่ยนไปก็ได้…..
ไม่มีความเห็น