"นิทานวันแม่" ... (Present Perfect เพราะวันนี้...ดีที่สุดแล้ว : ฌอห์ณ จินดาโชติ)
นิทานวันแม่
เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ร้านอาหารในหมู่บ้าน เด็กน้อยร่างเล็กปั่นจักรยานคันเก่า ๆ เดินเข้ามาในร้าน หน้าตาและเสื้อผ้าที่ดูมอมแมม บอกว่า เด็กคนนั้นน่าจะเป็นลูกคนงานก่อสร้างในหมู่บ้าน
"ซื้อไอติมครับ" เด็กน้อยตะโกนบอกเจ้าของร้าน พร้อมเดินไปที่ตู้ขายไอติม
ผมซึ่งกำลังนั่งกินข้าวกับแม่ มองไปที่เด็กน้อย เห็นกระเป๋ากางเกงถูกหนังยางมัดเป็นปมแน่นจนเห็นเหรียญตุงเต็มกระเป๋าราวกับเด็กน้อยกลัวเงินที่มีจะหล่นหายระหว่างที่ปั่นจักรยาน
"แม่ไม่ให้กินไอติมนี่ มันแพงไม่ใช่เหรอ" ป้าคนขายถาม
"ผมจะซื้อไปให้แม่ครับ เพราะแม่บอกว่ามันแพง" เด็กน้อยตอบซื่อ ๆ ก่อนอธิบายว่า เงินที่นำมาซื้อมาจากเงินเก็บ แล้วแกะเหรียญออกจากกระเป๋ากางเกง
หลังจากจ่ายเงิน เด็กน้อยรับไอติมมาถือไว้ในมือ เดินออกจากร้านแล้วปั่นจักรยานเก่า ๆ ด้วยมือข้างเดียว ส่วนมืออีกข้างถือไอติมที่ซื้อมาด้วยความระมัดระวัง
ผมมองภาพเด็กน้อยปั่นจักรยานจนลับสายตา
"โคตรหล่อ" ผมบอกตัวเอง และจำวินาทีที่เด็กน้อยบอกว่า ไอติมมันแพง ได้ชัดเจน
วินาทีนั้นทุกคนในร้านต่างหันมามองเด็กน้อยเป็นตาเดียว เพราะคำว่า "มันแพง"
ผมว่าเด็กน้อยไม่รู้หรอกว่า "แพง" คืออะไร สิ่งที่จำได้ คือ แม่สอนว่าอย่าไปยุ่ง เพราะมันแพง
สำหรับใครหลายคน ไอติมแท่งหนึ่ง คงไม่ใช่ของมีราคาค่างวดอะไร แต่สำหรับใครบางคนหรือบางครอบครัว ไอติมแท่งหนึ่ง กลับเป็นของมีราคาสูงเกินกว่าที่จะซื้อหา
วันที่เกิดเรื่องนี้ เป็นวันแม่ ผมคิดว่า เด็กน้อยคงต้องการให้ของขวัญกับแม่สักชิ้น และในสายตาของเขา ไอติมแท่งหนึ่งที่แม่บอกว่าแพง ที่เขาและแม่ไม่เคยได้กิน คงจะมีคุณค่ากับแม่ไม่น้อย ถ้าหากเขาจะซื้อให้แม่สักครั้ง
จากเรื่องที่เกิดขึ้น เด็กคนนั้นได้กลายเป็นไอดอลของผม และกลายเป็นเรื่องที่ผมจำได้สนิทใจ วันต่อมา ผมออกตามหาว่า เด็กน้อยอยู่ที่ไหน เพื่อเอาลูกบอลและเสื้อผ้าไปฝากให้
แม้ของที่ผมให้จะมีราคาแพงกว่าไอติม แต่คุณค่าที่แท้จริง คงเทียบกับไอติมแท่งนั้นไม่ได้แม้แต่น้อย
...................................................................................................
นั่งอ่านเรื่องนี้ ขณะที่คุมสอบ
รู้สึกซาบซึ้ง จนน้ำตาซึม
จึงเขียนบันทึกแชร์เรื่องราวเรื่องนี้
ที่ "ฌอห์ณ จินดาโชติ" ได้เขียนเอาไว้
และจะเป็นตัวอย่างที่ผมใช้ในการสอนได้
อย่าลืมว่า
เรื่องเล็กของเรา อาจจะคือ
เรื่องใหญ่ของคนอื่น
เรื่องใหญ่ของครอบครัวอื่น
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
...................................................................................................
ขอบคุณหนังสือดี ๆ ...
ฌอห์ณ จินดาโชติ. Present Perfect เพราะวันนี้...ดีที่สุดแล้ว. พิมพ์ครั้งที่ ๑๗.
กรุงเทพฯ : อะบุ๊ก, ๒๕๕๗.
ความเห็น (4)
คนนี้เขาเป็นดาราด้วยเป็นนักเขียนด้วยเหรอค่ะ หล่ออีกตะหาก เก่งจัง
อ.จัน ...
เมื่ออ่านหนังสือที่เขาเขียนแล้ว
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงพิมพ์ซ้ำครั้งเยอะ
เขียนได้ดีมากครับ ;)...
อยากได้อ่ะ เดี๋ยวต้องไปหาบ้าง
ผมยกมือสนับสนุนครับ อ.จัน จันทวรรณ ;)...