จากบันทึกที่แล้ว..เกิดติดใจสงสัยว่าปัจจัย๔ในแง่มุมของพระกับความคิดเห็นของฆารวาสเหมือนหรือต่างกันอย่างไร...ก็เลยไปเปิดหาคำแปลหรือคำอธิบาย คำว่า"ปัจจัยสี่"ที่มีอยู่ในพจนานุกรมพุทธศาสตร์ อยู่ในหน้า(160) มีคำอธิบายไว้ดังนี้....
ปัจจัย๔
สิ่งค้ำจุนชีวิต ,สิ่งจำเป็นเบื้องต้นของชีวิต,สิ่งที่ต้องอาศัยเลี้ยงอัตภาพ -Paccaya : the four necessities of life;requites. ประกอบด้วย
1.จีวร (ผ้านุ่งห่ม)
2.บิณฑบาต (อาหาร)
3.เสนาสนะ(ที่อยู่อาศัย,ที่นั่งที่นอน)
4.คิลานปัจจัยเภสัชบริขาร หรือ เภสัช
(ยาและอุปกรณ์รักษาโรค)
สี่อย่างนี้ สำหรับภิกษุจำกัดเข้าอีกเรียกว่า นิสสัย๔ แปลว่า เครื่องอาศัยของบรรพชิต(Nissaya : resources;means of support on which the monastic life depends) อันได้แก่....
๑.ปิณฑิยาโลปโภชนะ (โภชนะคือคำข้าวที่ได้มาด้วยกำลังปลีแข้ง)
๒.บังสุกุลจีวร(ผ้าที่เขาทิ้งตามกองขยะหรือตามป่าช้า)
๓.รุกขมูลเสนาสนะ(อาศัยอยู่โคนไม้)
๔.ปูติมุตตเภสัช(ยาน้ำมูตรเน่า)
ส่วนที่อนุญาตนอกเหนือจากนี้เป็น อดิเรกลาภ (extra acquisitions:extra allowance)
( วินย.4/87/106 )
ไม่มีความเห็น