วันที่ 18 HBD น้องมาร์ติน (18 พฤศจิกายน 2559)

" วันศุกร์ ... วันที่น่าจะมีความสุข "

วันนี้มาโรงเรียนเช้า เพราะอยู่เวรเช้า วันนี้มาด้วยความสดใสและไม่รู้เรื่องอะไรเลย พอมาถึง ครูพี่เลี้ยงก็พูดขึ้นมาประโยคหนึ่งว่า " ย่าของน้ำหนึ่งไลน์มาหาพี่ทั้งคืนเลย " หลังจากนั้นไลน์กลุ่มห้องก็เด้งขึ้นมาพร้อมกับภาพ ด.ญ.น้ำหนึ่ง เป็นรอยพกช้ำทีคาง และคุณแม่และคุณย่าไม่ยอมจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด จึงโทรไปบอกรองผู้อำนวยการ ซึ่งเราก็ติดพ่วงคดีนี้ไปด้วย ทั้งที่เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย คือ เราเป็นเวรรับนักเรียนตอนเช้า และอยู่เวรหลังเลิกเรียนในวันศุกร์ ซึ่งคุณยายไปบอกรองผู้อำนวยการว่า นักศึกษาฝึกสอนไม่มีปฏิสัมพันธ์กับผู้ปกครอง ซึ่งเราก็ งง ว่า เราก็อยู่ของเราเฉยๆ ทำไมต้องลากเราไปเกี่ยวด้วย และอีกอย่างเรามาฝึกสอนและเราไม่ใช่ครูที่อยู่และกินเงินเดือนของเขา อีกอย่างคือ เรามาอยู่ยังไม่ถึงเดือน แค่รู้ักนักเรียนและผู้ปกครองก็ยากแล้ว จะเอาอะไรจากเรานักหนา ไม่มีอะไรจะพูดแล้วหรอ ถึงพาลหาคนอื่นไปทั่ว อยากให้เราโดนด่ามากเลยหรอ ไม่ชอบเราขนาดนั้นเลยหรอ เรายังไม่ได้รู้จักและยุ่งอะไรกับคุณย่าเลยสักนิด หลังจากนั้นวันนั้นทั้งวันก็หาความสุขจากการไปโรงเรียนไม่เจอเลย คิดทบทวนอยู่ตลอดว่าเราทำหน้าที่ตรงไหนบกพร่องหรือเล่า เรายังทำมันไม่ดีหรือเปล่า แต่ครูพี่เลี้ยงเห็นเราเครียด เลยเข้ามาพูดให้กำลังใจเรา ก็รู้สึกดีขึ้นมามาก

จากนั้นในคาบ gifted วันนี้เป็นวันเกิดของน้องมาร์ติน ซึ่งคุณแม่ซื้อเค้กกล้วยหอม ขนม และนมมาเลี้ยงเพื่อน ๆ ในห้องเรียน ทุกคนมีความสุขก่อนกลับบ้าน เห็นแค่นี้เราก็มีความสุขและยิ้มตามแล้ว