วันพรุ่งนี้จะเป็นวันที่ 5 ธันวาคม 2559 แม้จะเป็นวันหยุดดังเช่นทุกปี แต่ปีนี้แต่ต่างจากทุกปีที่ผ่านมา พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชฯ รัชกาลที่ 9 ได้เสด็จสวรรคตไปเมื่อวันที่ 13 ตุลาคม 2559 ดังนั้นวันที่ 5 ธันวาคมของทุกปีจากนี้ไป ประชาชนไทยคงไม่ได้เปล่งคำว่า “ทรงพระเจริญ” อีกต่อไป เราคงได้แต่น้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้น หาที่สุดไม่ได้ โดยการ เดินตามรอยพ่อ ใช้ศาสตร์แห่งพระราชานำชีวิต ไม่ว่าจะเป็นแนวคิดเกษตรทฤษฏีใหม่ แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง การเป็นผู้ให้ หรือความอดทนเสียสละ เป็นต้น
เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา ฉันนึกดีใจย้อนหลัง ในวันที่ 5 ธันวาคม 2557 เมื่อลืมตาตื่น ฉันหยิบมือถือมาจากข้างหัวนอน ฉันโพสต์รูปของรัชกาลที่ 9 ขึ้น Facebook เป็นกิจกรรมแรก เพื่อถวายพระพรเนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษา ซึ่งภาพนั้นได้รับการ Like และ Comment มากที่สุดภาพหนึ่งเลยที่เดียว แสดงให้เห็นว่าพระองค์ท่านเป็นศูนย์รวมใจไทยทั้งปวงเสมอมา
(ขอบคุณภาพจากคลังสื่อสาระออนไลน์ oer.kku.ac.th โดย คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ผลงานการวาดภาพโดย นายภราดร เสมาเพชร )
วันนี้ 04/12/2016 เวลา 11.30 น. ฉันร่วมแจมกับมือกีตาร์ในบ้าน ร้องเพลงพระราชนิพนธ์ และเพลงที่เกี่ยวกับพระองค์ท่าน น่าแปลกใจจากที่ฉันไม่ชอบเพลงแจ๊ส และร้องเพลงไม่เป็น การติดตามสารคดีเฉลิมพระเกียรติเกี่ยวกับพระองค์ในพระอัจฉริยะภาพด้านดนตรี มันทำให้ฉันเรียนรู้เนื้อเพลง และเริ่มชอบในแนวเพลงนี้ ท่านทรงเป็นอัครศิลปิน ฉันหลงใหลเพลง ฺBlue day อย่างมากมาย...ที่สำคัญนั้นทำให้ฉันเรียนรู้การใช้ภาษาอังกฤษในเนื้อเพลงนั้นๆ ด้วย...หลังจากการวงดนตรีบ้านๆของฉันจบลง...เป็นที่มาของการเขียนบันทึกฉบับนี้
นอกจากสุนทรียะทางด้านดนตรีแล้ว เพลงแต่ละเพลงยังทำให้ฉันรับรู้ว่าพสกนิกรทุกหมู่เหล่าสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้น และได้บันทึกเรื่องราวแห่งประวัติศาสตร์ไว้ในบทเพลง ไม่ว่าจะมาในแนวเพลงท้องถิ่นภาคใต้ เพลงลูกทุ่ง เพลงเพื่อชีวิต แนว Electronic Dance Music ฯลฯ ฉันแน่ใจว่าหลังจากการสวรรคตของพระองค์ท่านประมาณ 50 วัน มีเพลงที่เกี่ยวข้องที่ศิลปินประพันธ์ใหม่ หรือเรียบเรียงขึ้นใหม่ไม่น้อยกว่า 30 บทเพลง และสำหรับวันนี้การร้องเพลง “พระราชาผู้ทรงธรรม” เล่นเอาฉันร้องไห้ไปกับการร้องเพลง...แม้ว่าวันเวลาแห่งการสวรรคตของรัชกาลที่ 9 ได้ผ่านมาชั่วระยะหนึ่งแล้ว
“...เพราะท่านทำเพื่อคนไทย ด้วยธรรมะของพระราชา
หวังให้เราชาวประชาอยู่ดีกินดี ท่านต้องเหนื่อยเพราะงานหนัก
ไม่เคยพักจวบจนวันนี้ ช่างโชคดีที่แผ่นดินนี้ มีราชาผู้ทรงธรรม
ทรงเป็นนิยามแห่งความดี เป็นอัญมณีที่เลิศล้ำ
สดสวยใสกระจ่างสว่างด้วยธรรม ด้วยน้ำพระทัยที่เมตตา
ถ้ามีใครถามทำไมคนไทย ถึงรักพระองค์อย่างนี้
แค่ได้ชมพระบารมีก็ยิ้มทั้งน้ำตา ถ้าหากให้อธิบายเหตุผลนานา คงต้องใช้เวลาเท่าชีวิตนี้…”
เพลงพระราชาผู้ทรงธรรม คำร้อง: กมลศักดิ์ สุนทานนท์
ทำนอง: ปิติ ลิ้มเจริญ
เรียบเรียง: วีรภัทร์ อึ้งอัมพร
ฉันและหลายๆคนทำทุกสิ่งทุกอย่าง และทำหลายๆอย่างเท่าที่มีความสามารถจะทำได้ เพื่อถวายเป็นราชสักการะ ราชกุศล และเพื่อมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่จะทำขึ้นเพื่อเทิดพระเกียรติของพระองค์ท่าน ฉันได้ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำด้วยการหอบหม้อต้มก๋วยจั๊บไปส่งกลุ่มนักศึกษาที่ทำกิจกรรมวาดภาพเฉลิมพระเกียรติกลางดึก ...ฉันไม่มีความสามารถในการวาดภาพ...แต่ฉันมีความสามารถในการทำครัว...ขอให้ฉันได้มีส่วนร่วมบ้าง
ฉันเอง และหลายๆคนลงมือวาดภาพเพื่อร่วมกิจกรรมการสร้างเจดีย์เด็จฟ้า สถิตไทย ที่มหาวิทยาลัยขอนแก่นจัดขึ้น หลายๆคนทำโบว์สีดำเพื่อแจกให้ผู้คนได้ใช้ในการกลัดเสื้อเป็นการไว้ทุกข์ ทำโรงทาน และให้บริการฟรีในความเชี่ยวชาญของตน เช่น บริการสุขภาพจากคลินิคขอนแก่นฟิสิโอ (ร้านของน้อง) เป็นต้น
ฉันแอบคิดว่าถ้าสังคมไทยเป็นอย่างนี้ต่อไป เป็นสังคมแห่งการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ สังคมแห่งการมีส่วนร่วม สังคมแห่งการแบ่งปัน สังคมที่มองเห็นศักยภาพของเกษตรกรรมที่เป็นต้นทุนในเชิงภูมิภาค สังคมที่สอนให้พึ่งพาตนเอง มันคงจะดี
...มีคนกล่าวว่า อย่ารักในหลวง เพราะมีคนบอกให้รัก...
...เป็นรูปที่มีทุกบ้าน...
...เดินตามรอยพ่อหลวง..
ต้องพยายามทำให้ได้อย่างพระองค์ท่าน
"ทรงเป็นนิยามแห่งความดี เป็นอัญมณีที่เลิศล้ำ
สดสวยใสกระจ่างสว่างด้วยธรรม ด้วยน้ำพระทัยที่เมตตา"
ณ วันนี้ประเทศไทยมีพระเจ้าแผ่นดินพระองค์ใหม่ สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมหาวชิราลงกรณ บดินทรเทพยวรางกูร รัชกาลที่ 10 ซึ่งเป็นรัชทายาทตามกฎมนเทียรบาลว่าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์ ทำให้ประเทศไทยเป็นประเทศที่ปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุขดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง ขอพระองค์ทรงพระเจริญ
ข้าวรพุทธเจ้า เอามโนและศิระกราน
นบพระภูมิบาล บุญดิเรก เอกบรมจักริน พระสยามินทร์ พระยศยิ่งยง
เย็นศิระเพราะพระบริบาล ผลพระคุณ ธ รักษา
ปวงประชาเป็นสุขศานต์ ขอบันดาล
ธ ประสงค์ใด จงสฤษดิ์ดัง หวังวรหฤทัย ดุจจะถวายชัย ไชโย
ฉันเป็นคนสองแผ่นดิน แผ่นดินแรกสิ้นสุดลงด้วย “พระองค์ทรงเป็นนิยามแห่งความดี” พระบารมีและพระเมตตาหาที่สุดมิได้ และแผ่นดินใหม่กำลังเริ่มขึ้น ในฐานะที่ฉันเป็นข้าราชการไทย “จะขอเป็นข้ารองบาททุกชาติไป” ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
อ่านแล้วร้องไห้อ่ะป้า