ความงาม....อันไกลโพ้น
..
ช่วงชีวิตของคนเรานั้น
มันมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ผ่านเข้ามาแล้ว.....เราก็เก็บมันเอาไว้....
เก็บมันเอาไว้....เป็นความรื่นรมย์ของชีวิต
..
..
และหากวันหนึ่งวันใดข้างหน้า....เมื่อเรารำลึกถึงมันแล้ว......สิ่งนั้นก็จะเข้ามา กระซิบอยู่ข้างใจของเรา ...ให้ใจของเรานั้นชุ่มฉ่ำเสมอ....ทุกครั้งไป
.
ชีวิตที่เกิดมานี้...โชคดีนัก....
ที่ได้เห็นความเป็นไปของชีวิตและสรรพสิ่งที่ตั้งอยู่บนโลกที่สวยงาม...ใบนี้
..
ความอบอุ่น.. ความสุข ความสงบ ความเปลี่ยวเหงา และความเป็นไปของชีวิต...
..
หลาย ๆ มุมมอง....ที่หลายต่อหลายคนได้พบเจอและสัมผัสมัน
และจัดเก็บสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ไว้....ในห้วงคิดห้วงคำนึง
..
..
และข้าพเจ้าเชื่อว่า .....ใครหลาย ๆ คนนั้น...เมื่อเขาได้หวลรำลึกถึงสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้....แล้ว
เขาได้ "ละเลียดหัวใจ" ของตัวเอง ค้นหาเหตุความงามของชีวิตที่เขาได้พบเจอ....ตามแบบฉบับของตัวเอง.
..
แล้วเขาก็ได้พบแล้วว่า....
..
ชีวิตที่ตัวเองได้เกิดมานั้น....มันไม่ใช่สักแต่ว่า.....ขอให้เขาได้อยู่ไปวัน...วัน
..
แต่หากว่า...ชีวิตที่เกิดขึ้นมาและได้เติบโตอยู่บนโลกใบนี้นั้น.....เขาได้ค้นหาความงามในชีวิตของเขา...จนพบเจอ
..
..
และเขาได้ทำความงามของชีวิตที่พบเจอนั้น .....มิให้เป็นดั่ง "หยดน้ำ" ที่กระเพื่อมขึ้นมาและจางหายไปโดยเปล่าประโยชน์
..
แต่เขาตระหนักแล้วว่า.. ความงามของชีวิตอันไกลโพ้น..นั้น......มันจะงามติดตามตัวเขาไปเสมอ...ตลอดทุกชาติไป
ความเห็น (5)
สวัสดีครับคุณแสงฯ...สบายดีนะครับ...ด้วยความระลึกถึงครับ
ชีวิตมันก็เป็นไปของมันเรื่อย ๆ ครับ...มีสุข มีทุกข์.. มีเหงา มันมีเหตุผลของมันเสมอ
แต่ก็โชคดีครับ ที่ได้ ทำตัวเองนั้นให้มีค่าได้เสมอ...ทุก ๆ วัน
..
คิดถึงกัลยาณมิตรหลาย ๆ ท่าน รวมถึงอาจารย์ด้วยนะครับ
อันความงาม ไม่ว่าจะใกล้หรือไกลเพียงใด
ขอเป็นเพียง...ความงามที่แท้จริง...ย่อมที่จะ
มองเห็นได้ด้วย...จิตวิญญาณ...จ้ะ
ระลึกถึงเสมอจ้าา
ความงามอยู่แค่นี้ หากเรามีเวลาแหงน ;)...
วันนี้เพิ่งรู้สึกเหงา
เพราะลูกหลานมาเยี่ยมแล้วกลับไป