๔๖๐. ไม่เจ็บป่วยได้เป็นดีที่สุด


ผมเดาว่า..เจ้าหน้าที่และพนักงาน ในรพ.คงเครียดกับงาน..และไม่ได้มีหัวใจบริการ คงคิดว่าถ้าพูดดีไป เดี๋ยวใครก็มาถามอยู่เรื่อย ขี้เกียจตอบคำถาม ก็เลยตีหน้ายักษ์ใส่..จนชิน

ผมอ่านพบในเฟส..เพื่อนผมพาคุณพ่อไปหาหมอ ณ โรงพยาบาลประจำจังหวัด..ใกล้ๆกรุงเทพฯ ปกติเพื่อนเป็นคนใจดี มีนิสัยสุภาพนุ่มนวล..วันนี้แสดงว่าเหลืออดจริงๆ จึงพูดออกมา.. “แค่พนักงานของรพ. (ไม่ใช่หมอ ไม่ใช่พยาบาลสักหน่อย).. เพียงเป็นรพ.ของรัฐ ก้อคิดว่า ตนเองใหญ่คับฟ้า... เห็นว่า ประชาชนเป็นตาสีตาสาไปหมด.. พูดจาไล่อย่างกะหมูกะหมา ไม่ฟังคำอธิบายอะไรเลย...ทำไมรพ.รัฐ ไม่อบรมนิสัย การพูดจากับประชาชนให้ดีๆกันบ้าง...หรือติดเป็นนิสัยถาวรไปแล้ว... น่าเศร้า... เฮ๊อ อารมณ์เสียอีกเรา”

ผมไม่เคยเจอกับตัวเอง..แต่เห็นผู้ป่วยเจอกันบ่อย จนแทบจะกลายเป็นวัฒนธรรมองค์กรของ รพ.ภาครัฐไปแล้ว ผมสงสัยเหมือนกันว่าเรื่องนี้มีการพูดถึงอย่างกว้างขวาง แต่ไม่เคยเห็นมีใครคิดที่จะปรับปรุงแก้ไข..จะปล่อยกันไปตามยถากรรม..กระนั้นหรือ

จริงๆแล้ว..ไม่ได้เป็นแบบนั้นทุกแห่งแต่ที่ให้บริการแบบที่เพื่อนผมพบเห็น ก็จะเป็นแบบนั้นซ้ำซาก จนเป็นที่ร่ำลือ..ผู้ใช้บริการยอมไปที่อื่น แม้จะไกลและแพงกว่า...

ผมเดาว่า..เจ้าหน้าที่และพนักงาน ในรพ.คงเครียดกับงาน..และไม่ได้มีหัวใจบริการ คงคิดว่าถ้าพูดดีไป เดี๋ยวใครก็มาถามอยู่เรื่อย ขี้เกียจตอบคำถาม ก็เลยตีหน้ายักษ์ใส่..จนชิน

ทำให้ผมนึกถึงโรงพยาบาล ๓ แห่ง ที่ผมเคยใช้บริการ..๒ แห่งแรกเป็นเอกชน รพ.กรุงเทพ กับ รพ.พญาไท๒ เจ้าหน้าที่กับพยาบาล พูดจาไพเราะน่าฟังมาก จนผมรู้สึกเป็นคนสำคัญ ส่วนคุณหมอก็นุ่มนวลเหมือนผมเป็นลูกศิษย์หรือคนในครอบครัว ผมเลยคิดแบบ มนุษย์เงินเดือน ถ้าเข้า รพ.เอกชน แล้วเบิกได้มากขึ้น หรือ รพ. ลดราคาลงอีกสักนิด รับรองคนใช้บริการกันเยอะแน่

อีกรพ.หนึ่งที่ผมใช้บริการประจำ..รพ.เจ้าพระยายมราชสุพรรณบุรี ที่นี่..จะไม่เหมือนรพ.ที่เพื่อนผมไปใช้บริการ ผู้ป่วยนั่งรอตรวจเต็มห้องโถง ๓๐๐ - ๔๐๐ คนทุกวัน เจ้าหน้าที่กับพยาบาลก็ยิ้มกันได้ ...แถมพูดให้กำลังใจ..ใจเย็นๆค่ะ

ก่อนตรวจ..พยาบาลสาวก็ออกมาประกาศให้ผู้ป่วยทุกคน ทำสมาธิ แล้วสวดมนต์พร้อมกัน ..คนป่วยหนักเชื่อว่า อาการน่าจะดีขึ้น คนที่โกรธขึ้งอารมณ์เสีย..ก็นั่งนิ่ง..ทำใจได้...ผมที่นั่งอยู่ตรงนั้นด้วย กำลังรู้สึกสมเพชตัวเอง ก็เลยต้องคิดใหม่ แบบว่าเจ็บก็ให้รู้ว่าเจ็บ ป่วยก็ให้รู้ว่าป่วย....

ครับ..บันทึกนี้ไม่มีภาพประกอบ ก็เลยนำภาพต้นไม้มาฝากกัน เห็นภาพแล้วก็อย่าคิดว่าผมเชียร์เอกชนนะครับ...เพราะที่สำคัญ รพ.เขาดีจริงๆ

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑ ธันวาคม ๒๕๕๙









หมายเลขบันทึก: 619525เขียนเมื่อ 1 ธันวาคม 2016 20:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 ธันวาคม 2016 20:52 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ร.พ.บางแห่ง ประชาชนขนานนามให้ว่า

" โรงซ่าสัตว์" ก็มีนะ

คุณมะเดื่อยังไม่เจอแบบที่ถูกดุแบบจัง ๆ

มิฉะนั้นอาจจะได้รู้ว่า ระหว่าง " หมอ" กับ

" ครู" "ใครจะดุกว่ากัน" ๕๕๕

จริงค่ะผอ.หนูเคยไปทำประวัติเบิกจ่ายตรงที่ รพ.ของรัฐ บางโรงพูดจาแบบว่าไม่น่าอยู่แผนกประชาสัมพันธ์เลยค่ะ แต่ที่ดีมากๆ คือเคยไปทำประวัติที่ รพ.ศิริราช บริการประทับใจมากค่ะ เพียงบัตรประชาชนใบเดียว เสร็จสิ้นกระบวนการ แถมยังมีน้องๆ นักเรียนคอยบริการอำนวยความสะดวกด้วยค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท