เมื่อไรจะเป็นวันของเรา...( 30 พฤศจิกายน 2559)


สวัสดีวันนี้วันพุธค่ะ วันนี้โรงเรียนของเรามองไปทางไหนก็เป็นสีขาว เพราะทั้งครูและนักเรียนต่างแต่งกายเป็นสีขาว สวมใส่เสื้อวิถีพุทธกันหมดเลยค่ะ

วันนี้ที่หน้าเสาธงตอนเช้าหลังจากเข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จ จะเป็นพิธีการอำลาของครูอาย ซึ่งได้ไปบรรจุเป็นข้าราชการครูที่เชียงดาวค่ะ เช้านี้ครูอายมาพูดหน้าเสาธง พูดอำลานักเรียนและคณะครู หลังจากนั้นก็ให้นักเรียนและครูแต่ละสายชั้นมอบของขวัญให้กับครูอายค่ะ...



เรื่องก็มีอยู่ว่าก็เดินไปถ่ายรูปตามปกตินั่นแหละค่ะ เพราะคิดว่าเผื่อจำเป็นใช้ลงในโกทูโนก็ว่ากันไป แต่ในขณะที่เดินไป ถ่ายรูปไปในใจก็คิดนะคะว่า อยากถึงวันของเราแล้วบ้างจัง อยากมีโมเม้นต์ความรู้สึกแบบนี้แล้ว อยากข้ามผ่านการฝึกสอนนี้ไปเร็วๆจังเลย อยากจบไปแล้วได้บรรจุเป็นครูแล้วจังเลย...อยากเป็นคุณครูเต็มตัว อยากมีบทบาทอย่างเต็มภาคภูมิในฐานะของคำว่าครู....อยากใส่ชุดสีกากีแล้วค่ะ....

ก็ว่ากันไปกับความรู้สึกในช่วงเช้า หลังจากนั้นก็มีสอนสองห้องค่ะ คณิตกับสังคม เด็กดื้อบ้าง ฟังบ้าง ปนกันไป วันนี้ไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไรเพราะรู้สึกว่าเริ่มรับมือกับเด็กห้องปอหนึ่งทับสามได้แล้ว

        มาที่ข้าวเที่ยงวันนี้กันบ้างค่ะ คาบสามครูพี่เลี้ยงเดินมาบอกว่าจะไปซื้อของมาทำลดเวลาเรียนวันนี้ อาจจะกลับมามาทัน ฝากไปดูเด็กกินข้าวที่โรงอาหารด้วย โอเคกลางวันนี้ก็เลยไปปักหลักอยู่ที่โรงอาหารประมาณครึ่งชั่วโมงเพื่อดูเด็กกินข้าว นักเรียนบางคนกินไวมาก แปปๆก็หมดแต่บางคนก็หนักเอาการอยู่เหมือนกัน เพราะกินยากมาก นี่สินะเป็นเหตุผลที่ครูดุษให้เรามาคุมเด็กกินข้าว เพราะบางคนไม่ยอมกินเลยจริงๆ ...

คำสำคัญ (Tags): #ครูเป็นเลิศ
หมายเลขบันทึก: 619522เขียนเมื่อ 1 ธันวาคม 2016 20:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 ธันวาคม 2016 20:08 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท