๔๕๙. ครู..เรื่องราวที่เรายังคาดไม่ถึง....


ทุกครั้งที่มีการอบรมและประสานข้อมูลว่าต้องเตรียมตัวอย่างไร..อย่างน้อยๆก็จะสอนให้ครูพึ่งตนเอง ทำการบ้านเยอะๆ และอย่าเป็นภาระของใคร ตลอดจนไม่ทำให้ใครเดือดร้อนเพราะเรา...

เรื่องราวที่ทำให้ผมซึ้งถึงคุณค่าของคำว่า “ครู” ในวันนี้ เกิดขึ้น ๒ แห่ง เกิดขึ้นในตลาดกับเว๊บโกทูโนว์..ราวๆเจ็ดโมง แวะตลาดสด ซื้อกับข้าวไปทานมื้อเช้าที่โรงเรียน เป็นแกงแกะ(แกงถุงรัดด้วยหนังยาง)ของแม่ค้าเจ้าประจำ..สะอาด ใหม่ สด ที่สำคัญ..อร่อยมาก..แม่ค้าวัยกลางคนยิ้มทักทาย พร้อมหยิบแกงใส่ถุงพลาสติกให้ผม แล้วผมก็ส่งเงินให้ ๓๐ บาท..แม่ค้าพูดว่า..

“หนูมีครูในดวงใจของหนูในสมัยที่หนูเรียนหนังสือ..และตอนนี้หนูก็มีครูชยันต์อีกหนึ่งคน ที่เป็นครูในดวงใจของหนูเลย” ผมได้ฟัง ก็รู้สึกไปไม่เป็น ..ยิ้มเล็กน้อยแบบกลบเกลื่อน รู้สึกอายนิดๆคิดไม่ถึงว่าแม่ค้าจะพูดแบบนี้..พอรู้เท่ารู้ทันก็ไม่ต้องพูดอะไรต่อ แต่ใจก็คิดว่าลูกแม่ค้าก็ไม่ได้เรียนที่โรงเรียนของเรา และเราก็ซื้อกับข้าวกันเป็นประจำ...จะปากหวานไปทำไม..นะคุณแม่ค้า.......

ที่โรงเรียน..ว่างจากงานสอน เปิดอ่านบทความในโกทูโนว์ พบบทความของผักหวานป่า(ครูนิรุต) พูดถึงการไปอบรมงานพัสดุ ณ ที่แห่งหนึ่ง..เตรียมวัสดุอุปกรณ์ไปพร้อม ทำให้ครูในที่ประชุมที่ไปแต่ตัว ได้ร่วมใช้อุปกรณ์ไปด้วย แต่ผลที่สุด เมื่อเลิกอบรมแล้ว ทุกคนรีบกลับ ทิ้งครูนิรุตให้เก็บของอยู่จนค่ำ..ดื่มด่ำกับ..น้ำใจอันต่ำทรามของคนที่มีอาชีพครู...

จริงๆแล้ว ครูนิรุตก็เข้าใจและปลงได้ แต่ผมจะขยายความเพิ่มเติมว่า..เป็นอาชีพเดียวที่ยกย่องกันเหลือเกินและ มีอยู่ทุกหัวระแหง แต่นับวันเริ่มจะหาทำยายาก..จะด้วยภาวะเศรษฐกิจ สังคม หรือการบ่มเพาะจากสถาบันฯอะไรก็แล้วแต่..ยังมีครูแบบที่ครูนิรุตกล่าวถึงว่าแล้งน้ำใจ ปะปนอยู่กับครูดีศรีแผ่นดิน..โดยที่ไม่นึกถึงจรรยาบรรณ ศักดิ์ศรีและไม่มีจิตสำนึก

ครูเหล่านี้ จะสอนแบบขอไปที มีหนี้ท่วมท้น สับสนในวิชาการ บริหารจัดการไม่เป็น เน้นคุยในที่ประชุม..แบบไร้สาระ..เยอะมาก

ต้นสังกัดเขารู้แล้ว..เขาจึงบีบอยู่ทุกวันนี้..คิดนโยบายมากมายให้ทำงาน เพราะเขาคิดแล้วว่า ถ้าปล่อยให้ครูคิด ครูทำ..ก็คงคิดกันไม่ได้...เขาดูถูกดูแคลนครูอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน...ลองตรองดู

กลับมาพูดถึงครูนิรุต..ขอบคุณ..ที่พูดถึง ผอ.ชยันต์ ที่เคยบอกให้เตรียมพร้อม ทุกครั้งที่มีการอบรมและประสานข้อมูลว่าต้องเตรียมตัวอย่างไร..อย่างน้อยๆก็จะสอนให้ครูพึ่งตนเอง ทำการบ้านเยอะๆ และอย่าเป็นภาระของใคร ตลอดจนไม่ทำให้ใครเดือดร้อนเพราะเรา...

เย็นแล้ว..ครูยังไม่กลับกันเลย..ขอบคุณครูของผมทุกคน ผู้ปกครองนักเรียนของผมโชคดี ที่ได้ครูดีมีความรับผิดชอบ สอนซ่อมเสริมเติมเต็มให้เด็กทุกคน จนถึง ๑๖.๓๐ น.

ครับ..ผมไม่ได้ลดเวลาเรียน...แต่ผมเพิ่มเวลารู้ให้เด็ก..โดยครูที่มุ่งมั่นและเสียสละ

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๙







หมายเลขบันทึก: 619473เขียนเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2016 20:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2016 20:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ครูมะเดื่อก็กลับบ้าน ใกล้ ๖ โมงเย็นนะ

พ่อบ้านบอกว่า....

จะเอาที่นอนไปไว้ให้ที่โรงเรียนแล้ว ๕๕๕๕

เว๊บ น่าจะเขียนแบบนี้หรือไม่ เว็บ หรือ เว้บ

ครูเหล่านี้ จะสอนแบบขอไปที มีหนี้ท่วมท้น สับสนในวิชาการ บริหารจัดการไม่เป็น เน้นคุยในที่ประชุม..แบบไร้สาระ..เยอะมาก....มีเยอะที่ไหน ผอ. ควรถูกแป๊กเงินเดือนปีแรก ริบตำแหน่งถ้าแก้ไม่ตกน่าจะดี

ครับ..ผมไม่ได้ลดเวลาเรียน...แต่ผมเพิ่มเวลารู้ให้เด็ก..โดยครูที่มุ่งมั่นและเสียสละ......ครูในอุดมคติเลยค่ะ


พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท